Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι «δύο κόσμοι»

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας // 

Στις περιό­δους  κρί­σης συχνά δίνο­νται περισ­σό­τε­ρα εφό­δια για να ξεκα­θα­ρί­ζει «η ήρα από το στά­ρι» στην λαϊ­κή συνεί­δη­ση. Στον Β’ Παγκό­σμιο πόλε­μο για παρά­δειγ­μα ανα­δεί­χθη­κε ξεκά­θα­ρα ο πατριω­τι­κός ρόλος του ΚΚΕ σε αντί­θε­ση με αυτόν των αστι­κών κομ­μά­των. Στην περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας («πόλε­μο με αόρα­το εχθρό» τον ονό­μα­σαν) δίνο­νται πάλι πλεί­στα παρα­δείγ­μα­τα. Ας ανα­φέ­ρου­με δύο χαρακτηριστικά:

Από τη μία μεριά έχου­με τη γνω­στή υπό­θε­ση με την εορ­τα­στι­κή συγκέ­ντρω­ση στο γρα­φείο του προ­έ­δρου του ΔΣΑ. Που λει­τουρ­γεί αφε­νός απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κά και αφε­τέ­ρου είναι ενδει­κτι­κή ενός κόσμου αλα­ζο­νεί­ας, ηθι­κής σήψης, υπο­κρι­σί­ας. Να θυμί­σου­με εδώ τη στά­ση του προ­έ­δρου και της πλειο­ψη­φί­ας του Δ.Σ με αφορ­μή τις κινη­το­ποι­ή­σεις για το Πολυτεχνείο.

Από την άλλη έχου­με τη στά­ση του Γιώρ­γου Λαμπρού­λη, βου­λευ­τή του ΚΚΕ και Στ’ Αντι­πρό­ε­δρο της Βου­λής, που με επι­στο­λή του προς τον Πρό­ε­δρο της Βου­λής, ζητά να απαλ­λα­γεί προ­σω­ρι­νά από τα καθή­κο­ντα του ως Στ’ Αντι­πρό­ε­δρος της Βου­λής, προ­κει­μέ­νου να διευ­κο­λυν­θεί να συμ­βάλ­λει ως για­τρός – πνευ­μο­νο­λό­γος στο Γενι­κό Νοσο­κο­μείο Λάρι­σας στο οποίο υπη­ρε­τού­σε ή να εντα­χθεί σε όποια δημό­σια μονά­δα υγεί­ας στη Λάρι­σα κρι­θεί ανα­γκαίο. Παράλ­λη­λα, ο Γ. Λαμπρού­λης κάνει έκκλη­ση στους για­τρούς, εκλεγ­μέ­νους βου­λευ­τές στο Κοι­νο­βού­λιο να πρά­ξουν αντί­στοι­χα. Στά­ση αξιο­πρέ­πειας, αλλη­λεγ­γύ­ης, αγώ­να και ηθι­κού μεγαλείου.

Έχου­με λοι­πόν «δύο κόσμους» στην πρά­ξη. Ο καθέ­νας μας ας κάνει την επι­λο­γή του σε ποιον κόσμο θέλει ν’ ανή­κει, για ποιον κόσμο θέλει να παλέψει! 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο