Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι εκδόσεις Ατέχνως με θλίψη αποχαιρετούν τη Φαίδρα Ζαμπαθά Παγουλάτου

Οι εκδό­σεις Ατέ­χνως με θλί­ψη απο­χαι­ρε­τούν μια φίλη και συνερ­γά­τι­δα. Τη Φαί­δρα Ζαμπα­θά Παγου­λά­του, μια σπου­δαία λογοτέχνιδα.

Η Φαί­δρα ολο­κλή­ρω­σε το επί­γειο ταξί­δι της σήμε­ρα το πρωί. Έφυ­γε για τη χώρα της γόνι­μης φαντα­σί­ας της.

faidra34

Η Φαί­δρα, ήταν κόρη του λογο­τέ­χνη Κού­λη Ζαμπα­θά και βαφτι­στι­κιά του Λου­ντέ­μη. Σε αυτόν και στον Σκα­ρί­μπα χρω­στά­ει το όνο­μά της.

Αγα­πη­μέ­νο παι­δί του Μπε­λο­γιάν­νη και του Πλου­μπί­δη. Στο σπί­τι της φιλο­ξε­νή­θη­καν στα στερ­νά της ζωής τους, όπως και άλλοι διω­κό­με­νοι κομ­μου­νι­στές μετά.

Η ζωή της ίδιας και της οικο­γέ­νειάς της την περί­ο­δο εκεί­νη απο­τύ­πω­σε ο πατέ­ρας της στο χαρ­τί στα 1954, όταν τα γεγο­νό­τα ήταν ακό­μη πολύ νωπά. Η μαρ­τυ­ρία αυτή εκδό­θη­κε σε βιβλίο με τη μετα­πο­λί­τευ­ση και απο­τέ­λε­σε τη βάση για το σενά­ριο της ται­νί­ας του Νίκου Τζή­μα “Ο Άνθρω­πος με το Γαρύ­φαλ­λο”. Η μαρ­τυ­ρία του Κού­λη Ζαμπα­θά επα­να­κυ­κλο­φό­ρη­σε το 2020 από τις εκδό­σεις Ατέ­χνως με τον τίτλο «Ν. Μπε­λο­γιάν­νη – Ν. Πλου­μπί­δης Στο σπί­τι των ηρώ­ων».

Το πατρι­κό της κατά τη διάρ­κεια των “πέτρι­νων χρό­νων”  ήταν κατα­φύ­γιο παρά­νο­μων αγω­νι­στών, ακό­μα και δρα­πε­τών από κολα­στή­ρια, όπως,  ο δρα­πέ­της από τα Βούρ­λα Παντε­λής Κιουρ­τζής με τον συγκρα­τού­με­νό του Γιώρ­γη Γεωργίου.

Με τη Φαί­δρα οι εκδό­σεις Ατέ­χνως συνερ­γά­στη­καν στην πρώ­τη ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή με τίτλο «Γράμ­μα­τα της ποί­η­σης».

Ήταν τιμή η εμπι­στο­σύ­νη και η συνερ­γα­σία που μας έδειξε.

Καλό ταξί­δι Φαί­δρα Θα μας λείψεις

Βιογραφικό της Φαίδρας Ζαμπαθά

Η Φαί­δρα Ζαμπα­θά — Παγου­λά­του γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να, κόρη του λογο­τέ­χνη Κού­λη Ζαμπα­θά. Σπού­δα­σε Γαλ­λι­κή και Ιτα­λι­κή λογοτεχνία.

Ξεκί­νη­σε στα Γράμ­μα­τα τη δεκα­ε­τία του ’60. Το πρώ­το της ποι­η­τι­κό βιβλίο κυκλο­φό­ρη­σε στα 1962 με τίτλο «Στα­γό­νες από φως». Από τότε ακο­λού­θη­σαν δύο δοκί­μια, δύο πεζά, και 18 ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές καθώς και μετα­φρά­σεις όπως των: Χομπ­σμπά­ουντ, Ντι­ντε­ρό, Ζάλερ, Λεο­πάρ­ντι και Γάλ­λων ποιητών.

Η θεμα­τι­κή της κινεί­ται μέσα στο κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κό πλαί­σιο ενά­ντια στον πόλε­μο, τη βία, την αδι­κία, και υπο­γραμ­μί­ζο­νται η αγά­πη και ο έρω­τας. Πιστεύ­ει, ότι το ερω­τι­κό στοι­χείο είναι πηγή δημιουρ­γί­ας στο κέντρο της ζωής, αλλά και του θανά­του. Είναι λυρι­κή, ευαί­σθη­τη μ’ ένα λόγο άμε­σο και αφαι­ρε­τι­κό. Συνερ­γά­στη­κε για χρό­νια με τον Ημε­ρή­σιο και Περιο­δι­κό Τύπο.

Το 1964 γίνε­ται μέλος της Εται­ρεί­ας Ελλή­νων Λογο­τε­χνών, της οποί­ας εκλέ­γε­ται Γενι­κή Γραμ­μα­τέ­ας ανελ­λι­πώς μετά την μετα­πο­λί­τευ­ση ως το 1982 οπό­τε αποσύρεται.

Αγω­νί­στη­κε στο συν­δι­κα­λι­στι­κό τομέα για τα αιτή­μα­τα του κλά­δου των Λογο­τε­χνών και, παράλ­λη­λα, μέσα από φιλει­ρη­νι­κές οργα­νώ­σεις μη κυβερ­νη­τι­κές συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στα κοινά.

Την ίδια επο­χή γίνε­ται μέλος του Δ.Σ. της Στέ­γης Καλών Τεχνών και Γραμ­μά­των του ΥΠΠΟ. Έδω­σε πολ­λές δια­λέ­ξεις για την Ειρή­νη και ενά­ντια στα πυρη­νι­κά, στην Ελλά­δα και το Εξω­τε­ρι­κό. Πήρε μέρος σε Λογο­τε­χνι­κά Συνέ­δρια, όπως στο Βερο­λί­νο και τη Φλωρεντία.

Έδω­σε δια­λέ­ξεις σε όλη την Ελλά­δα, σε Δήμους και Σχο­λεία, για τη Λογο­τε­χνία και το Βιβλίο και παρου­σί­α­σε τα έργα πολ­λών Λογο­τε­χνών, όπως π.χ. στο Υπ. Εμπο­ρι­κής Ναυ­τι­λί­ας για το Νίκο Καβ­βα­δία, στο Συμ­βού­λιο Επι­κρα­τεί­ας για τον Μίχο Κάρη, υπάλ­λη­λο του Συμ­βου­λί­ου, για το Γιάν­νη Ρίτσο στους Δήμους Ρόδου, Κοριν­θί­ας, Σάμου, Αγ. Αναρ­γύ­ρων, Νικαί­ας, Καισαριανής.

Το 1984 τιμή­θη­κε με το Μετάλ­λιο της Πόλης από το Δήμο Αθη­ναί­ων για τη συμ­με­το­χή της και το έργο της στον εορ­τα­σμό για τα 150 χρό­νια της Αθή­νας επί Δημαρ­χί­ας Δ. Μπέη.

Επί­σης, της απο­νε­μή­θη­κε τιμη­τι­κή πλα­κέ­τα από το 7ο Συμπό­σιο της Αθή­νας για την «Ποί­η­ση και Δοκί­μιο» το 2003.

Το 2009 για το σύνο­λο του έργου της και τη συν­δι­κα­λι­στι­κή της δρά­ση ως Γενι­κή Γραμ­μα­τε­ας της Ε.Ε.Λ. της απο­νε­μή­θη­κε τιμη­τι­κή πλακέτα.

Έχει ανθο­λο­γη­θεί στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό και τα ποι­ή­μα­τά της έχουν μετα­φρα­στεί στα Αγγλι­κά, Γαλ­λι­κά, Ιτα­λι­κά και στα Μεξικάνικα.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο