Οι εμπρηστές δεν έχουν εθνικότητα, τ΄ακούτε «σερίφηδες»; — του Νίκου Μόττα

Οι εμπρη­στές, αυτοί που καί­νε τον φυσι­κό πλού­το της χώρας βάζο­ντας σε κίν­δυ­νο ανθρώ­πι­νες ζωές, δεν έχουν πατρίδα.

Δεν χωρί­ζο­νται σε «μετα­νά­στες» και «ντό­πιους», «ξένους» και «Έλλη­νες».

Οι εμπρη­στές είναι εγκλη­μα­τί­ες. Και το έγκλη­μα, όπως το κέρ­δος, δεν γνω­ρί­ζει ράτσες, εθνι­κό­τη­τες και σύνορα.

Άρα­γε, τι συμ­φέ­ρον έχουν οι φτω­χο­διά­βο­λοι μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες, αυτοί που με κίν­δυ­νο της ζωής τους περ­νά­νε την ελλη­νο­τουρ­κι­κή μεθό­ριο προς ανα­ζή­τη­ση ενός καλύ­τε­ρου μέλ­λο­ντος, να προ­κα­λέ­σουν συνει­δη­τά πυρκαγιά;

Αντί­θε­τα, κιν­δυ­νεύ­ουν να πέσουν οι ίδιοι θύμα­τα εμπρη­στών, όπως ακρι­βώς συνέ­βη με τους άτυ­χους μετα­νά­στες (αυτούς που τους λένε «παρά­τυ­πους») στο δάσος της Δαδιάς στον Έβρο.

Το συχνό­τε­ρο κίνη­τρο των εμπρη­στών είναι το ίδιο που ισχύ­ει για κάθε μορ­φή εγκλή­μα­τος στον καπι­τα­λι­σμό: Το κέρ­δος. Δηλα­δή το οικο­νο­μι­κό όφε­λος από την όποια επι­χει­ρη­μα­τι­κή αξιο­ποί­η­ση της καμέ­νης Γης. Εκεί ας ψάξουν τους ενό­χους οι αυτό­κλη­τοι «σερί­φη­δες» του Έβρου και ο ακρο­δε­ξιός εσμός που παρο­τρύ­νει σε πρά­ξεις βίας κατά των φτωχοδιάβολων.

Όλα τα υπό­λοι­πα, περί «παρά­τυ­πων μετα­να­στών που βάζουν φωτιές», δεν είναι τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο και τίπο­τα λιγό­τε­ρο από ξετσί­πω­τος ρατσι­σμός, που όσο κι’ αν θέλει να κρυ­φτεί, η μισαν­θρω­πιά δεν τον αφήνει…