Οι φράκτες, το σκίτσο και η πραγματικότητα…

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας // 

Το σκί­τσο που δημο­σιεύ­τη­κε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (18/5) προ­φα­νώς και παίρ­νει θέση στη δημό­σια συζή­τη­ση που είχε ανα­πτυ­χθεί την περί­ο­δο εκεί­νη σχε­τι­κά με την φωτο­γρά­φι­ση της Προ­έ­δρου της Δημο­κρα­τί­ας στον περί­φη­μο «φρά­κτη του Έβρου»

Απ’ αυτή την άπο­ψη η προ­σπά­θεια δικαιο­λό­γη­σης της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής- μέσω της «Ναυαρ­χί­δας» του αστι­κού τύπου-  μπο­ρεί να κατανοηθεί.

Όμως η προ­σπά­θεια η υπό­θε­ση αυτή να δεθεί με το περί­φη­μο «τεί­χος του αίσχους» (όπως το απο­κα­λούν χρό­νια τώρα εγχώ­ριοι και διε­θνείς ανι­στό­ρη­τοι αντι­κομ­μου­νι­στές) στη Γερ­μα­νι­κή Λαο­κρα­τι­κή Δημο­κρα­τία σίγου­ρα απο­τε­λεί «φτη­νό χιού­μορ». Το ίδιο και το λογο­παί­γνιο για Τραμπ και τρά­μπαντ (μάρ­κα αυτο­κι­νή­των στη ΓΛΔ).

Θα περι­μέ­να­με φυσι­κά από τον σκι­τσο­γρά­φο να ανα­φε­ρό­ταν και σε άλλα «τεί­χη» που έχουν υψω­θεί εδώ και χρό­νια και είναι πολ­λές δεκά­δες. Και όχι φυσι­κά για τους λόγους που η ΓΛΔ είχε θωρα­κί­σει τα δικά της σύνορα…

Να σημειώ­σου­με όχι προς δική του ενη­μέ­ρω­ση, αλλά των ανα­γνω­στών του άρθρου ορι­σμέ­να στοιχεία:

-Μέσα στην τελευ­ταία δεκα­ε­τία μόνο χτί­στη­καν 9656 χιλιό­με­τρα τεχνη­τών συνό­ρων. Είτε με τη μορ­φή τει­χών είτε ηλε­κτρο­φό­ρων συρ­μα­το­πλεγ­μά­των. Μάλι­στα, μετά το 1989 και την πτώ­ση του περί­φη­μου «Τεί­χους του Βερο­λί­νου», 40 χώρες έχουν υψώ­σει τεχνη­τά σύνο­ρα ανά­με­σα στους ίδιους και άλλους 64 γεί­το­νές τους. 

-Η Πρά­σι­νη Γραμ­μή στη Λευ­κω­σία της Κύπρου στή­θη­κε το 1964. Καθι­στά την πόλη σήμε­ρα την τελευ­ταία διαι­ρε­μέ­νη πρω­τεύ­ου­σα παγκοσμίως.

-Το 1969 χτί­ζο­νται τεί­χη στο Μπέλ­φαστ της Βορεί­ου Ιρλαν­δί­ας. Σκο­πός είναι να στα­μα­τή­σουν οι εχθρο­πρα­ξί­ες μετα­ξύ Προ­τε­στα­ντών και Καθολικών.

-Η δια­φι­λο­νι­κού­με­νη από την Ινδία και το Πακι­στάν Κοι­λά­δα του Κασμίρ απο­τε­λεί την αιτία για την ανέ­γερ­ση ηλε­κτρο­φό­ρων φρα­χτών μήκους 1450 χιλιο­μέ­τρων. Στην περιο­χή της Κοι­λά­δας τα σύνο­ρα είναι ενι­σχυ­μέ­να με νάρ­κες και ραντάρ.

-Το 1987, το Μαρό­κο δημιουρ­γεί ένα μεγά­λο ανά­χω­μα στα σύνο­ρα με την Δυτι­κή Σαχά­ρα. Σκο­πός του να κρα­τή­σει τους αυτο­νο­μι­στές και τους αντάρ­τες εκτός εδα­φών του. Το Μαρό­κο, όμως, από το 2005 έχει και ένα τεί­χος από την βόρεια πλευ­ρά. Χρη­μα­το­δο­τού­με­νο από την Ευρώ­πη, ο φρά­χτης κρα­τά μακριά από την Ισπα­νία μετα­νά­στες και λαθρέ­μπο­ρους από τη Βόρεια Αφρική.

-Το 2002 το Ισρα­ήλ ξεκι­νά να χτί­ζει ένα τεί­χος γύρω από τη Δυτι­κή Όχθη. Το τεί­χος, οι εργα­σί­ες στο οποίο συνε­χί­ζο­νται ακό­μη, έμε­λε να αλλά­ξει ριζι­κά την γεω­γρα­φι­κή και πολι­τι­κή εικό­να στην Μέση Ανατολή.

Από το 2006 ως το 2010 οι ΗΠΑ έβα­λαν συρ­μα­τό­πλεγ­μα σε μήκος 1.000 χιλιο­μέ­τρων στα σύνο­ρά τους με το Μεξι­κό, σε μια προ­σπά­θεια να περιο­ρί­σουν την είσο­δο παρά­τυ­πων μετα­να­στών και τη δια­κί­νη­ση ναρ­κω­τι­κών. Αυτός ο φρά­χτης, που είναι εξο­πλι­σμέ­νος με προ­βο­λείς και κάμε­ρες παρα­κο­λού­θη­σης, έχει ονο­μα­στεί «κουρ­τί­να τορτίγια».

Φρά­κτες όμως και στη Σλο­βε­νία, την Ουγ­γα­ρία, την Ισπα­νία, Γαλ­λία, Αυστρία στην «δημο­κρα­τι­κή Ε.Ε»…

Επο­μέ­νως ας ασχο­λη­θεί ο σκι­τσο­γρά­φος και για τα «τεί­χη» αυτά που καθη­με­ρι­νά ορθώ­νο­νται, που καθη­με­ρι­νά «απω­θούν» αλλά και φονεύ­ουν και που δεν έχουν «γκρά­φι­τι» αλλά ηλε­κτρο­φό­ρα καλώ­δια, σκυ­λιά, πάνο­πλους φρου­ρούς κ.α

Και κάτι ακό­μη. Το πρό­βλη­μα της προ­σφυ­γιάς δεν μπο­ρεί να λυθεί με “φρά­χτες”. Πρό­κει­ται για ένα ακό­μη κατα­σταλ­τι­κό μέτρο και δεν έχει καμία σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος, που θα οξύ­νε­ται όσο εντεί­νο­νται οι αιτί­ες της μαζι­κής μετα­νά­στευ­σης – προ­σφυ­γιάς (πόλε­μοι, φτώ­χεια, πολι­τι­κές διώ­ξεις). Μέρος αυτών των αιτιών είναι και η συμ­φω­νία ΕΕ- Τουρ­κί­ας για το μετα­να­στευ­τι­κό, που ανοί­γει το δρό­μο για την “εργα­λειο­ποί­η­ση” απελ­πι­σμέ­νων ανθρώ­πων και μετα­τρέ­πει τη χώρα μας σε φυλα­κή της ΕΕ.

Ακο­λου­θή­στε το Ατέ­χνως στο Google News, στο Facebook και στο Twitter