Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οκτώβρης 1962: Η κρίση των Πυραύλων στην Κούβα

Τον Οκτώ­βρη του 1962 ξεσπά στην Κού­βα η απο­κλη­θεί­σα «Κρί­ση των Πυραύ­λων», οδη­γώ­ντας την ανθρω­πό­τη­τα κοντά στο πυρη­νι­κό ολο­καύ­τω­μα, όταν αμε­ρι­κα­νι­κό κατα­σκο­πευ­τι­κό αερο­σκά­φος τύπου U‑2 φωτο­γρα­φί­ζει σοβιε­τι­κά πυρη­νι­κά όπλα στο νησί της επανάστασης.

U2 derribado durante la crisis missiles Cuba

Οι ΗΠΑ, όπως είναι γνω­στό άρχι­σαν από την πρώ­τη στιγ­μή επι­χει­ρή­σεις για την ανα­τρο­πή της επα­να­στα­τι­κής κυβέρ­νη­σης με πιο γνω­στή την από­βα­ση στον Κόλ­πο των Χοί­ρων, τον Απρί­λη του 1961, που κατέ­λη­ξε σε οδυ­νη­ρό φιά­σκο για τους Αμερικανούς.

Μετά απ’ αυτό, οι μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες των ΗΠΑ επε­ξερ­γά­στη­καν το σχέ­διο εισβο­λής με την ονο­μα­σία «Operation Moongoose».

Το Πεντά­γω­νο διορ­γά­νω­νε παράλ­λη­λα αλλε­πάλ­λη­λες στρα­τιω­τι­κές ασκή­σεις στην Καραϊ­βι­κή με αντι­κεί­με­νο ακρι­βώς την εισβο­λή σε νησιά.
Οι Αμε­ρι­κα­νοί νόμι­ζαν ίσως ότι με τον τρό­πο αυτό θα εκφό­βι­ζαν το κου­βα­νι­κό καθε­στώς και θα το υπο­χρέ­ω­ναν σε υποχωρήσεις.

🔴 🇨🇺  Αντίθετα η κουβανική επανάσταση οργανώνει την άμυνά της και ζητάει τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης

«Η στα­θε­ρή πεποί­θη­σή μας ότι ο ιμπε­ρια­λι­σμός των Γιά­γκη­δων κάπο­τε και με μια οποια­δή­πο­τε πρό­φα­ση θα έρι­χνε τις στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις του σε άμε­ση επί­θε­ση κατά της Κού­βαςμας οδή­γη­σε στην από­φα­ση να υπο­γρά­ψου­με την κου­βα­νο­σο­βιε­τι­κή συμ­φω­νία για εγκα­τά­στα­ση στο έδα­φός μας πυρη­νι­κών όπλων”, δήλω­σε αργό­τε­ρα ο Φιντέλ, στην εισή­γη­σή του στο 1ο Συνέ­δριο του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Κούβας.

🔥 Στις 22-Οκτ-1962, ο Πρό­ε­δρος των ΗΠΑ, Τζον Κένε­ντι, κάνει λόγο για το ενδε­χό­με­νο πυρη­νι­κού πολέ­μου, αν απει­λη­θεί η ασφά­λεια των ΗΠΑ και ανα­κοι­νώ­νει το ναυ­τι­κό απο­κλει­σμό της Κού­βας, το Σάβ­βα­το 27-Οκτ στην κορύ­φω­ση της κρί­σης ο Χρου­στσόφ, με επι­στο­λή του στον Κένε­ντι, προ­τεί­νει την ταυ­τό­χρο­νη απο­μά­κρυν­ση των σοβιε­τι­κών πυραύ­λων από την Κού­βα και των αμε­ρι­κα­νι­κών από την Τουρ­κία ακρι­βώς την  ώρα, που ένα αμε­ρι­κα­νι­κό κατα­σκο­πευ­τι­κό U‑2 εισβάλ­λει στο σοβιε­τι­κό ενα­έ­ριο χώρο, πάνω από τη χερ­σό­νη­σο Τσου­κότ­κα, όπου είναι εγκα­τα­στη­μέ­νοι οι διη­πει­ρω­τι­κοί πύραυ­λοι της ΕΣΣΔ, δίνε­ται συνα­γερ­μός και τα σοβιε­τι­κά «Μιγκ» απο­γειώ­νο­νται για να το καταρ­ρί­ψουν. Οι Αμε­ρι­κα­νοί υπο­χω­ρούν και λίγο αργό­τε­ρα ο Κένε­ντι δια­τυ­πώ­νει πρό­τα­ση συμ­βι­βα­σμού, που μπαί­νει σε εφαρ­μο­γή στις 28-Οκτ.

🇨🇺 Φιντέλ: «Ένας λαός που δεν φοβήθηκε, τότε στην κρίση του Οκτώβρη»

   Η εγκα­τά­στα­ση σοβιε­τι­κών πυρη­νι­κών πυραύ­λων στην Κού­βα προ­κά­λε­σε τη χει­ρό­τε­ρη κρί­ση ολό­κλη­ρου του Ψυχρού Πολέ­μου, όταν, ο πρό­ε­δρος των ΗΠΑ, John F. Kennedy, ανα­κοί­νω­σε δημο­σί­ως την επι­βο­λή του ναυ­τι­κού απο­κλει­σμού στην Κού­βα και έβα­λε τις αμε­ρι­κα­νι­κές δυνά­μεις σε υψη­λό επί­πε­δο, ξεκι­νώ­ντας την κρί­ση του Οκτω­βρί­ου (κρί­ση των πυραύλων).

Το Cubadebate και ο ιστό­το­πος Fidel Soldado de las Ideas  προ­βά­λουν απο­σπά­σμα­τα της συνέ­ντευ­ξης (24-Φεβ-1988)  του Comandante en Jefe (σσ. προ­σω­νύ­μιο του Φιντέλ _αρχιστράτηγος)  στην δημο­σιο­γρά­φο του αμε­ρι­κα­νι­κού δικτύ­ου NBC, María Shriver, στο Palacio de la Revolución (σσ. έδρα της κυβέρ­νη­σης της Κού­βας και σήμε­ρα του ΚΚ Κού­βας, στου Υπουρ­γι­κού Συμ­βου­λί­ου κλπ).

🔸 Χθες είδα­με το Μου­σείο της Επα­νά­στα­σης και υπήρ­χε μέρος ενός αερο­σκά­φους U‑2. Υπάρ­χει μια θεω­ρία ότι ένα δεύ­τε­ρο U‑2 καταρ­ρί­φθη­κε στην κρί­ση του Οκτω­βρί­ου και ότι ήταν οι Κου­βα­νοί που το κατέρριψαν.

Ήταν ένα μόνο αερο­πλά­νο που καταρ­ρί­φθη­κε στις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες της κρί­σης του Οκτώ­βρη. Είχα­με ήδη δια­κη­ρύ­ξει σε όλους τους τόνους πως δεν θα επι­τρέ­ψου­με χαμη­λές πτή­σεις και ενη­με­ρώ­σα­με τους Σοβιε­τι­κούς και όλους ότι θα χτυ­πού­σα­με. Κινη­το­ποι­ή­σα­με όλη την αντια­ε­ρο­πο­ρι­κή μας άμυ­να και εκεί­νη την ημέ­ρα, πρωί-πρωί, όταν εμφα­νί­στη­καν αερο­σκά­φη σε χαμη­λή πτή­ση, οι αντια­ε­ρο­πο­ρι­κές μας συστοι­χί­ες δού­λε­ψαν αρκε­τά ενα­ντί­ον τους ‑το πρωί αυτό.

Αλλά εμείς δεν είχα­με ρου­κέ­τες και, μπρο­στά σ’ αυτή την κατά­στα­ση, μια συστοι­χία «κατιού­σες» άνοι­ξε πυρ στο συγκε­κρι­μέ­νο αερο­πλά­νο. Τι θα μπο­ρού­σε να είναι εκεί­νο που το προκάλεσε; 

Το γεγο­νός ότι είχε ‑επί τού­του, εμπλα­κεί σε αερο­μα­χία, επει­δή εμείς ανοί­ξα­με πυρ το πρωί. Αν θέλουν να μας κατη­γο­ρή­σουν για την ευθύ­νη, την παίρ­νου­με πάνω μας, επει­δή δώσα­με την εντο­λή στις αντια­ε­ρο­πο­ρι­κές μας συστοι­χί­ες να ανοί­γουν πυρ ενα­ντί­ον όλων των χαμη­λών πτή­σε­ων. Αλλά οι ρου­κέ­τες (σσ. πύραυ­λοι)  εδά­φους — αέρος, αυτές ήταν στα χέρια των Σοβιε­τι­κών και ήταν σοβιε­τι­κός ο αξιω­μα­τι­κός που διέ­τα­ξε την πυροδότηση.

🔸 Δεν είχε καταρριφθεί και δεύτερο αεροπλάνο;

Δεν υπήρ­ξαν «δεύ­τε­ρα αερο­πλά­να». Αλλά αν είχαν πετά­ξει, θα μπο­ρού­σαν να υπήρ­χαν, επει­δή δώσα­με την εντο­λή στις αντια­ε­ρο­πο­ρι­κές μας συστοι­χί­ες να βάλ­λουν. Εκτο­ξεύ­τη­καν βλή­μα­τα και τα αερο­πλά­να υπο­χώ­ρη­σαν γρή­γο­ρα, αλλά δεν ήταν η Κού­βα που έδω­σε την εντο­λή για  πύραυ­λο εδά­φους-αέρα επει­δή τέτοιοι δεν ήταν υπό τον έλεγ­χό μας.
Εάν ήταν υπό τον έλεγ­χό μας ίσως κάνα­με το ίδιο, οπό­τε δεν απο­ποιού­μα­στε από την ευθύ­νη. Αυτό που δεν μας ανή­κει είναι η ιστο­ρι­κή κατα­γρα­φή  της κατάρ­ρι­ψης, δεν μπο­ρού­με επο­μέ­νως να σφε­τε­ρι­στού­με την ιστο­ρι­κή αξία του συμβάντος.

🔸 Νιώσατε προδομένος από τον Χρουστσόφ στην κρίση του Οκτωβρίου;

  • Δεν αισθαν­θή­κα­με προ­δο­μέ­νοι, αλλά ήμα­σταν πολύ ενο­χλη­μέ­νοι και πολύ ανα­στα­τω­μέ­νοι, επει­δή πιστεύ­α­με ότι ήταν εντε­λώς λάθος. Υπήρ­χαν δύο σφάλ­μα­τα. Ένα λάθος ήταν το ότι δια­πραγ­μα­τεύ­τη­καν για τους πυραύ­λους στην Τουρ­κία ‑αυτό ήταν ανή­θι­κο και επο­μέ­νως απα­ρά­δε­κτο. Δεύ­τε­ρον, ήταν λάθος να απο­φα­σί­σουν την απο­μά­κρυν­ση των πυραύ­λων χωρίς να συζη­τή­σουν προη­γου­μέ­νως μαζί μας.
  • Κατα­λα­βαί­νω ότι υπήρ­ξε μια μεγά­λη κατά­στα­ση, με στιγ­μές έντα­σης και κιν­δύ­νου, αλλά η ιδέα ότι απο­φα­σί­στη­κε η απο­μά­κρυν­ση των βλη­μά­των χωρίς δια­βού­λευ­ση με την Κού­βα ήταν απαράδεκτη.
  • Δεν θα είχα­με αντιρ­ρή­σεις, αλλά θα απαι­τού­σα­με προ­ϋ­πο­θέ­σεις και νομί­ζω ότι θα είχα­με πει, ναι να φύγουν τα βλή­μα­τα (ΣΣ |> οι πύραυ­λοι) αν υπήρ­χαν απο­δε­κτές εγγυ­ή­σεις για την Κού­βα, θα το συζη­τά­γα­με. Αλλά αυτό δεν έγινε.

Η βάση του Γκουα­ντά­να­μο παρέ­μει­νε εκεί, οι πει­ρα­τι­κές επι­θέ­σεις, ο βρώ­μι­κος πόλε­μος, τα ανα­τρε­πτι­κά σχέ­δια, όλα παρέ­μει­ναν. Έτσι, σωστά, ήμα­σταν εξορ­γι­σμέ­νοι, δια­φω­νού­σα­με και δεν επι­τρέ­ψα­με την επι­θε­ώ­ρη­ση των πυραυ­λι­κών βάσε­ων, είπα­με ότι κανείς δεν μπο­ρεί να επι­θε­ω­ρή­σει. Οι Σοβιε­τι­κοί συμ­φώ­νη­σαν με τους Αμε­ρι­κα­νούς, επι­θε­ώ­ρη­σαν τα πλω­τά μέσα, αλλά δεν απο­δε­χθή­κα­με την επι­θε­ώ­ρη­ση στην επι­κρά­τειά μας σαν ζήτη­μα αρχής.

Crisis de los misiles en Cuba 1

🔸 Ο Νικήτα Χρουστσόφ ταπεινώθηκε;

Όχι. Πρέ­πει να πού­με την αλή­θεια ότι ο Χρου­στσόφ ήταν ένας πολύ καλός φίλος μαςΟ Χρου­στσόφ ήταν αυτός που ξεκί­νη­σε πολι­τι­κές σχέ­σεις και οικο­νο­μι­κές σχέ­σεις με την Κού­βαΉταν εξαι­ρε­τι­κά γεν­ναιό­δω­ρος και φιλι­κός με τη χώρα μας. Θα έλε­γα ότι όλα όσα έκα­νε ήταν καλό για τη χώρα μας.

Το μόνο σημείο με το οποίο δια­φω­νή­σα­με ήταν ο τρό­πος με τον οποίο χει­ρί­στη­κε την κρί­ση στο τέλος, αγνο­ώ­ντας την Κού­βα με περί­ερ­γο τρό­πο, με ανα­φο­ρά στους πυραύ­λους της Τουρ­κί­ας και μιλώ­ντας για την απο­μά­κρυν­ση χωρίς δια­βού­λευ­ση με την Κού­βα. Θα έπρε­πε να μας συμ­βου­λευ­τεί, επει­δή υπήρ­χαν συμ­φω­νί­ες μετα­ξύ των δύο χωρών. Και είχε υπο­χρέ­ω­ση όχι μόνο πολι­τι­κή, αλλά και νομι­κή να μιλή­σει μαζί μας και δεν το έκα­νε.

Στις 26 Οκτω­βρί­ου, οι Σοβιε­τι­κοί πρό­τει­ναν να απο­σύ­ρουν τους πυραύ­λους με αντάλ­λαγ­μα τις εγγυ­ή­σεις της Ουά­σιγ­κτον ότι δεν θα εισέ­βαλ­λε στην Κού­βα. Σε αντάλ­λαγ­μα, ζήτη­σαν από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες να απο­σύ­ρουν τους πυραύ­λους από την Τουρκία.

Η Επανάσταση με επικεφαλής τον Comandante en Jefe Φιντέλ Κάστρο δεν ενέδωσε, δεν υπέκυψε τελικά ούτε μπροστά στην πυρηνική απειλή

La nacion en pie de guerra crisi missiles Cuba

|> πηγή <| www.cubadebate.cu


Με αφορ­μή την επέ­τειο της Κρί­σης των Πυραύ­λων στην Κού­βα, το Ελλη­νι­κό Αρχείο Τσε Γκε­βά­ρα παρου­σιά­ζει πτυ­χές της περιό­δου εκεί­νης, κυρί­ως μέσα από το πρί­σμα της δρα­στη­ριό­τη­τας και του ρόλου του Τσε, ως ηγε­τι­κού μέλους της κου­βα­νι­κής κυβέρ­νη­σης, στην εν λόγω ιστο­ρία. Προς τού­το χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν απο­σπά­σμα­τα από τα δύο πλη­ρέ­στε­ρα βιο­γρα­φι­κά πονή­μα­τα που έχουν γρα­φτεί για το Γκε­βά­ρα, αυτά του Jon Lee Anderson και του Πάκο Ιγνά­σιο Τάϊμπο. 

[…]
Σε μια συνέ­ντευ­ξη με τον Τσε λίγες εβδο­μά­δες μετά την κρί­ση, ο βρε­τα­νός αντα­πο­κρι­τής της αρι­στε­ρής εφη­με­ρί­δας Daily Worker Σαμ Ράσελ τον βρή­κε να παρα­μέ­νει θυμω­μέ­νος ανα­φο­ρι­κά με την στά­ση της Μόσχας. Καπνί­ζο­ντας το πού­ρο του και παίρ­νο­ντας, εναλ­λάξ, ανά­σες απ’ τον εισπνευ­στή­ρα για το άσθμα, δήλω­σε στο Ράσελ πως εάν οι πύραυ­λοι τίθε­νταν υπό κου­βα­νι­κό έλεγ­χο θα εκτο­ξεύ­ο­νταν. Ο Ράσελ έφυ­γε με ανά­μει­κτα συναι­σθή­μα­τα για τον Τσε, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας τον ως “ξεκά­θα­ρα έναν άνθρω­πο μεγά­λης ευφυί­ας, παρό­λο που πίστευα ότι ήταν τρε­λός κρί­νο­ντας απ’ τον τρό­πο που ανα­φέρ­θη­κε στους πυραύ­λους”. […]

Η Ίλδα Γκα­δέα (ΣΣ |> η πρώ­τη σύζυ­γος του Τσε με την όποια είχε πάρει δια­ζύ­γιο), επι­στρέ­φoντας από τη δου­λειά της, θα ανα­κα­λύ­ψει έκπλη­κτη ότι ο Τσε βρί­σκε­ται στο σπί­τι της: «Βρή­κα τον Ερνέ­στο πεντα­βρώ­μι­κο, με τις αρβύ­λες του κατα­λα­σπω­μέ­νες, να παί­ζει στο δια­μέ­ρι­σμα με τη μικρή (…) να παί­ζει και με το σκυ­λί». Μετά την εγγύ­τη­τα του θανά­του, η επι­στρο­φή στη ζωή
Σε ένα άρθρο γραμ­μέ­νο εκεί­νες τις μέρες – και που δεν έμελ­λε να δημο­σιευ­τεί παρά μόνο μετά το θάνα­το του – με τίτλο «Τακτι­κή και στρα­τη­γι­κή της λατι­νο­α­με­ρι­κά­νι­κης επα­νά­στα­σης», έκα­νε έναν σκλη­ρό απο­λο­γι­σμό της κρίσης:

«Είναι το ανα­τρι­χια­στι­κό παρά­δειγ­μα ενός λαού που είναι δια­τε­θει­μέ­νος να αιμα­το­κυ­λι­στεί σε μια πυρη­νι­κή επί­θε­ση προ­κει­μέ­νου οι στά­χτες του να γίνουν το τσι­μέ­ντο για νέες κοι­νω­νί­ες και, όταν γίνε­ται χωρίς κανείς να ζητή­σει τη γνώ­μη του μια συμ­φω­νία βάσει της οποί­ας απο­σύ­ρο­νται οι ατο­μι­κοί πύραυ­λοι, δεν ανα­στε­νά­ζει ανα­κου­φι­σμέ­νος, δε νιώ­θει ευγνω­μο­σύ­νη για την ανα­κω­χή – ρίχνε­ται στην παλαί­στρα για να δώσει τη δική του, μονα­δι­κή φωνή, δια­τρα­νώ­νο­ντας τη μαχό­με­νη θέση του, δική του και μονα­δι­κή, και, πιο πέρα ακό­μα, την από­φα­ση του να παλέ­ψει ακό­μα κι’ αν είναι μόνος».

Είναι φανε­ρό ότι ο Γκε­βά­ρα αισθά­νε­ται οργή για την συμ­φω­νία από­συρ­σης των πυραύ­λων, πίσω απ’ την πλά­τη της κου­βα­νι­κής κυβέρνησης.

Όπως κάθε φορά που αισθά­νε­ται οργή, ο Τσε θα βυθι­στεί σε μία εύγλωτ­τη επί­μο­νη σιω­πή [..] και θα αφιο­σιω­θεί πλή­ρως στα καθή­κο­ντα του στον τομέα της βιο­μη­χα­νί­ας, κρυμ­μέ­νος απ’ τον κόσμο. Ο Σαβέ­ριο Του­τί­νο, αντα­πο­κρι­τής τότε της ιτα­λι­κής εφη­με­ρί­δας L’ Unita (όργα­νο του PCI), προ­σπα­θεί να του πάρει συνέ­ντευ­ξη και βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πος με την άρνη­ση του Τσε. [..]

Ο Του­τί­νο θα κατέ­θε­τε αργό­τε­ρα: «Είχε μια μυστη­ριώ­δη αύρα που απέρ­ρεε από την σιω­πή και τις αρι­στε­ρές του θέσεις, την άρνη­ση των προ­νο­μί­ων, τη νυχτε­ρι­νή δου­λειά… Κυκλο­φο­ρού­σε η φήμη ότι ο Τσε είχε θελή­σει να ρίξει στα αμε­ρι­κα­νι­κά αερο­πλά­να στη διάρ­κεια της κρί­σης»

Δια­βά­στε όλο το σημεί­ω­μα εδώ 🔻🔻

pdfΗ «κρίση των πυραύλων» στην Κούβα

Για να μάθε­τε περισ­σό­τε­ρα σχε­τι­κά με τις από­ψεις και ιδέ­ες του ηγέ­τη της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, επι­σκε­φθεί­τε την ιστο­σε­λί­δα μας Fidel Soldado de las Ideas.

Ακο­λου­θή­στε στο Facebook και στο  Twitter.

Ecu Red

 

Δεί­τε το πλή­ρες χρο­νι­κό στο ecured.cu

 

 

 


Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο