Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ορφέας Οικονομίδης: «Ο Μεγάλος Οχτώβρης και η Ελλάδα», εκδ. Κάκτος (1979)

Παρου­σιά­ζει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

Στην Ελλά­δα, ο χώρος της λογο­τε­χνί­ας και της δια­νό­η­σης δεν έμει­νε αμέ­το­χος μπρο­στά στην αγω­νι­στι­κή επο­ποι­ία των εργα­τών και της αγρο­τιάς στη Ρωσία, ούτε έμει­νε ανε­πη­ρέ­α­στος από τις νέες ιδέ­ες που ήρθαν και σάρω­σαν κάθε κοι­νω­νι­κή βεβαιό­τη­τα και παρα­δο­χή σε πλεί­στα όσα ζητή­μα­τα (από την αυτο­διά­θε­ση των λαών, στην διεκ­δί­κη­ση και στην οικο­δό­μη­ση ενός άλλου, πρω­τό­τυ­που κοι­νω­νι­κού περι­βάλ­λο­ντος χωρίς κατα­πί­ε­ση και εκμε­τάλ­λευ­ση, μέχρι και σε ζητή­μα­τα φιλο­σο­φί­ας, αισθη­τι­κής και θεμά­των φύλου και σεξουα­λι­κό­τη­τας). Ένα πολύ σημα­ντι­κό τμή­μα από αυτή την χρή­σι­μη, ενδια­φέ­ρου­σα και οπωσ­δή­πο­τε εντυ­πω­σια­κή εικό­να παρου­σιά­ζει το βιβλίο «Ο Μεγά­λος Οχτώ­βρης και η Ελλά­δα» του Ορφέα Οικο­νο­μί­δη, αρχι­συ­ντά­κτη του Ριζο­σπά­στη, δημο­σιο­γρά­φου στα Νέα και την Ελευ­θε­ρο­τυ­πία και ηγε­τι­κού στε­λέ­χους του ΚΚΕ, που κυκλο­φό­ρη­σε το 1979 από τις εκδό­σεις Κάκτος. Ο Κόκ­κι­νος Οχτώ­βρης και πως τον υπο­δέ­χτη­καν οι Έλλη­νες, ο αστι­κός τύπος και τα λογο­τε­χνι­κά περιο­δι­κά, η έμπνευ­ση που έδω­σε η σοβιε­τι­κή επο­ποι­ία στους Έλλη­νες φαντά­ρους στο μικρα­σια­τι­κό μέτω­πο και στη γέν­νη­ση του Κινή­μα­τος των Παλαιών Πολε­μι­στών, η ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση στην Ουκρα­νία από τον ελλη­νι­κό στρα­τό και την κυβέρ­νη­ση Ελ. Βενι­ζέ­λου είναι κάποια από τα θέμα­τα του βιβλί­ου. Ακο­λου­θεί παράρ­τη­μα με ντο­κου­μέ­ντα της επο­χής που φωτί­ζουν πολ­λές πτυ­χές της περιόδου.

Σε αυτό το σημείο αξί­ζει να παρα­τη­ρή­σου­με (κι είναι ένα δεδο­μέ­νο που πρέ­πει να κρα­τή­σου­με τόσο πολι­τι­κά, όσο και κατά την ανά­γνω­ση του βιβλί­ου χρειά­ζε­ται για να αντι­λη­φθού­με όσο γίνε­ται καλύ­τε­ρα την διε­θνή διά­στα­ση αυτού του γεγο­νό­τος) ότι η Επα­νά­στα­ση  στη Ρωσία δεν ήταν ένα απο­μο­νω­μέ­νο γεγο­νός που συνέ­βη­κε σε μια «υπο­α­νά­πτυ­κτη χώρα» όπως η τσα­ρι­κή Ρωσία, αλλά ότι ήταν στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη σε όλη την Ευρώ­πη ενώ ο ρόλος του επα­να­στα­τι­κού κόμ­μα­τος των Μπολ­σε­βί­κων ήταν καθο­ρι­στι­κός στο να γίνει η Επα­νά­στα­ση στη Ρωσία, σε μια περί­ο­δο που εγκυ­μο­νού­σε επα­να­στά­σεις σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο. Η Επα­νά­στα­ση στην Γερ­μα­νία το 1918 και η Κόκ­κι­νη Διε­τία στην Ιτα­λία το 1920-’21 απο­τε­λούν ένα μικρό δείγ­μα αυτής της πραγματικότητας.

Επίδραση

Η αλή­θεια είναι πως για το θέμα των επι­δρά­σε­ων που είχε σε όλο τον κόσμο και στην Ελλά­δα η Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση έχουν γρα­φτεί, όπως σωστά σημειώ­νει κι ο συγ­γρα­φέ­ας, στον Τύπο κι αλλού αρκε­τές εργα­σί­ες τόσο από αντι­πά­λους όσο και από φίλους της Επα­νά­στα­σης. Για πρώ­τη φορά, όμως, με την εργα­σία του Ορφέα Οικο­νο­μί­δη εκδί­δο­νται τα ντο­κου­μέ­ντα εκεί­νης της επο­χής σχε­τι­κά με τις επι­δρά­σεις του Οκτώ­βρη στην Ελλά­δα. Οπωσ­δή­πο­τε, ένα έργο σημα­ντι­κό τόσο για το 1979, όσο και για σήμε­ρα. Και είναι όπου με αυτό το υλι­κό στο χέρι παρα­κο­λου­θού­με τις πρώ­τες εντυ­πώ­σεις των δια­φό­ρων κοι­νω­νι­κών τάξε­ων και πολι­τι­κών ή πνευ­μα­τι­κών μερί­δων της κοι­νω­νί­ας μας, τον δια­χω­ρι­σμό καθώς και τη δια­πά­λη των από­ψε­ων και στά­σε­ων δίπλα κι απέ­να­ντι στην Επανάσταση.

Είναι ένα βιβλίο που ενδια­φέ­ρει όλους και όλες μέσα σε μια περί­ο­δο έντα­σης της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης, ενερ­γής παρου­σί­ας του εργα­τι­κού και αντι­φα­σι­στι­κού κινή­μα­τος και με το ξεδί­πλω­μα κάθε κοι­νω­νι­κής και πολι­τι­κής αντί­φα­σης. Δεν είναι τυχαίο ότι το συγκε­κρι­μέ­νο βιβλίο θα είναι ένθε­το στο σαβ­βα­τιά­τι­κο φύλ­λο της Εφη­με­ρί­δας των Συντα­κτών(!) Βέβαια πρέ­πει να επι­ση­μά­νου­με εδώ την μεγά­λη, ενο­χλη­τι­κή αντί­φα­ση, την πολύ σημα­ντι­κή ύβρη απέ­να­ντι στον κόσμο της Αρι­στε­ράς και των εργα­ζο­μέ­νων ότι η εφη­με­ρί­δα που στη­ρί­ζει τις κυβερ­νη­τι­κές πολι­τι­κές δίνει ένα βιβλίο σαν το «Ο Μεγά­λος Οχτώ­βρης και η Ελλά­δα» ποντά­ρο­ντας με εμπο­ρι­κή κι όχι πολι­τι­κή στό­χευ­σηυ­σε αυτό ακρι­βώς το ενδιαφέρον…

Είναι ένα βιβλίο όπου κανείς δεν μπο­ρεί να παρα­βλέ­ψει πως απο­τε­λεί ένα σημα­ντι­κό και ιστο­ρι­κό έργο, ένα φρέ­σκο ανά­γνω­σμα, ένα εγχει­ρί­διο γνώ­σης και πάλης για κάθε εργα­ζό­με­νο και νεο­λαίο που εμπνέ­ε­ται από τις ιδέ­ες της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης και που αγω­νί­ζε­ται σήμε­ρα, πρα­κτι­κά και όχι μόνο θεω­ρη­τι­κά, για την εξά­λει­ψη της κατα­πί­ε­σης και του καπι­τα­λι­στι­κού συστήματος.

 

____________________________________________________________________________________________________________

Ο Ειρηναίος Μαράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1986, απόφοιτος της τεχνικής εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ποιήματα του στα συλλογικά έργα (e‑books) ενώ ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες λογοτεχνικές σελίδες. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης καθώς και στο διαδικτυακό πολιτικό και πολιτιστικό περιοδικό Ατέχνως. Διατηρεί το ιστολόγιο Λογοτεχνία και Σκέψη.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο