Ορχήστρα

Στη μία στή­λη η διεύ­θυν­ση των «Νέων» δίνει συμ­βου­λές στην κυβέρ­νη­ση να μην κου­νά­ει πολύ το μαστί­γιο, για­τί «παρε­ξη­γεί­ται» από αγρό­τες και φοι­τη­τές, αλλά να αξιο­ποι­ή­σει το καρό­το του «εξα­ντλη­τι­κού διαλόγου».

Στη δίπλα στή­λη, η εμμο­νι­κή θλι­βε­ρή Παν­δώ­ρα «χαρι­το­λο­γεί» τάχα με το σύν­θη­μα της μεγά­λης εκδή­λω­σης που οργά­νω­σε το ΚΚΕ στο Σπόρ­τινγκ και με τα «πενι­χρά απο­τε­λέ­σμα­τα του αγώ­να» των εργα­ζο­μέ­νων, που κάνουν «της φτώ­χειας την οργή αγώ­να για την ανατροπή».

Και στην ακρι­βώς δίπλα σελί­δα, έτε­ρο γνω­στό ταλέ­ντο δίνει μαθή­μα­τα υπο­τα­γής στους φοι­τη­τές, δασκα­λεύ­ο­ντάς τους ότι «κάθε αγώ­νας δεν είναι δίκαιος», ότι είναι παρα­συρ­μέ­να παι­διά που δεν θα κερ­δί­σουν τίπο­τα και γι’ αυτό πρέ­πει να στα­μα­τή­σουν μια ώρα αρχύ­τε­ρα να αγωνίζονται.

Με δυο λόγια, σαν καλο­κουρ­δι­σμέ­νη «ορχή­στρα» έχουν πέσει όλοι πάνω στους αγρό­τες και στους φοι­τη­τές, που συνε­χί­ζουν τον αγώ­να τους, κόντρα στη συκο­φα­ντία και στον αυταρ­χι­σμό. Το άγχος τους πάντως και η αμη­χα­νία της κυβέρ­νη­σης δεν κρύ­βο­νται. Η μαζι­κό­τη­τα, η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και η αλλη­λεγ­γύη που εκφρά­ζο­νται σ’ αυτούς τους αγώ­νες έχουν κάνει τα διά­φο­ρα επι­τε­λεία να χάσουν τον ύπνο τους. Και αν νομί­ζουν ότι θα ξεμπερ­δέ­ψουν εύκο­λα, καλύ­τε­ρα να αλλά­ξουν πλευρό.

ΙΔΕΕΣ και «ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ» που άλλα­ξαν το ποδό­σφαι­ρο – Γιάν­νης Γεωργάκης