Ο Δ. Κουτσούμπας στην «Καθημερινή»: «Όσο πιο δυνατό το ΚΚΕ, τόσο μεγαλύτερο το κέρδος για το λαό»

Συνέ­ντευ­ξη στην Καθη­με­ρι­νή της Κυρια­κής και τον δημο­σιο­γρά­φο Αντώ­νη Αντζο­λέ­το έδω­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κουτσούμπας

Ακο­λου­θεί το κεί­με­νο της συνέντευξης:

Μόνο ένα «ναι» δικό σας θα καθι­στού­σε ρεα­λι­στι­κή την πρό­σκλη­ση του ΣΥΡΙΖΑ για σχη­μα­τι­σμό προ­ο­δευ­τι­κής κυβέρ­νη­σης από την κάλ­πη της απλής ανα­λο­γι­κής. Για­τί αρνεί­στε αυτή την πρόταση;

Δεν θα απο­φύ­γω την ερώ­τη­σή σας, αλλά επι­τρέψ­τε μου να παρα­τη­ρή­σω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τέτοιο κάλε­σμα απευ­θύ­νει στο ΠΑΣΟΚ και το Μέρα25. Κάποιοι, μάλι­στα, πρώ­ην υπουρ­γοί συμπε­ριέ­λα­βαν και τον Βελό­που­λο. Τελευ­ταία ακού­με και στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκα­θα­ρί­ζουν ότι τα προ­γράμ­μα­τα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ είναι «μη συν­θέ­σι­μα». Καμία αντίρ­ρη­ση, απο­ρώ όμως για­τί τους πήρε 11 χρό­νια να το παρα­δε­χτούν και τόσο και­ρό κορόι­δευαν ασύ­στο­λα τον κόσμο…

Σήμε­ρα δεν είμα­στε ούτε στο 2012–2015, ούτε στο 2019. Ζήσα­με και τις υπο­σχέ­σεις του ΣΥΡΙΖΑ για μεγά­λες αλλα­γές και τις υπο­σχέ­σεις της ΝΔ για ανά­πτυ­ξη και καλές δου­λειές. Και το απο­τέ­λε­σμα για το λαό ήταν τρα­γι­κό. Το ερώ­τη­μα είναι για­τί συμ­βαί­νει αυτό.

Συμ­βαί­νει για­τί οι κυβερ­νή­σεις είναι σαν τα τρέ­να. Το πού θα πάνε δεν το καθο­ρί­ζει ο “μηχα­νο­δη­γός”, το καθο­ρί­ζουν οι ράγες. Όταν είσαι σε λάθος ράγες θα ακο­λου­θή­σεις και λάθος κατεύ­θυν­ση. Όταν τις ράγες τις έχει φτιά­ξει το κεφά­λαιο, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι δεσμεύ­σεις απέ­να­ντι σε αυτούς, εκεί θα πάνε και τα τρέ­να, δηλα­δή οι κυβερ­νή­σεις. Συνε­πώς, το ζήτη­μα δεν είναι να αλλά­ξου­με τα κόμ­μα­τα που θα είναι “μηχα­νο­δη­γοί” και “σταθ­μάρ­χες” της ίδιας πολι­τι­κής, αλλά να ξηλώ­σου­με τις ράγες και να φτιά­ξου­με άλλες, αν θέλου­με να πάμε σε άλλη κατεύθυνση.

Απο­κλεί­ε­τε το ενδε­χό­με­νο μιας κυβέρ­νη­σης μειο­ψη­φί­ας με την ανο­χή του ΚΚΕ;

Ισχύ­ει κι εδώ η προη­γού­με­νη απά­ντη­σή μου. Επι­τρέψ­τε μου, όμως, να διευ­κρι­νί­σω ότι αυτή μας η στά­ση δεν σημαί­νει καθό­λου ότι υπο­τι­μά­με έστω και το ελά­χι­στο εμπό­διο που μπο­ρεί να μπει σήμε­ρα στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, το παρα­μι­κρό μέτρο ανα­κού­φι­σης που μπο­ρεί να κατα­κτή­σει ο εργα­ζό­με­νος. Αντί­θε­τα, πιστεύ­ου­με ότι η συμ­με­το­χή ή η ανο­χή του ΚΚΕ σε μια τέτοια κυβέρ­νη­ση θα υπέ­σκα­πτε τη δυνα­τό­τη­τά μας να συμ­βάλ­λου­με σε αυτό. Απο­δεί­χτη­κε, άλλω­στε, πόσο απα­τη­λό ήταν αυτό που έλε­γαν κάποιοι, ότι θα μπο­ρού­σε το ΚΚΕ να προ­τεί­νει 4–5 σημεία ως προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να δεί­ξει ανο­χή σε μια τέτοια κυβέρ­νη­ση. Η κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή δεν αφο­ρά 5 τομείς της καθη­με­ρι­νό­τη­τας και της ζωής του λαού, αλλά τα πάντα, από την ακρί­βεια και τους μισθούς μέχρι τους σιδη­ρο­δρό­μους και την εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή. Φαντά­ζε­στε το ΚΚΕ να ήταν μέρος της κυβέρ­νη­σης που «τεμά­χι­ζε» και ξεπου­λού­σε τον ΟΣΕ και να λέει «εγώ δεν έχω σχέ­ση με αυτό, είμαι εδώ για 5 ζητήματα»;

Η εμπει­ρία και της τετρα­ε­τί­ας που πέρα­σε, δεί­χνει πως ό,τι κατέ­κτη­σε ο λαός, το κατέ­κτη­σε με τους αγώ­νες του, στους οποί­ους το ΚΚΕ ήταν ανελ­λι­πώς μπρο­στά. Όσο πιο δυνα­τό το ΚΚΕ, τόσο πιο δυνα­τοί αυτοί οι αγώ­νες, τόσο μεγα­λύ­τε­ρο το κέρ­δος για το λαό.

Ενδια­φέ­ρε­ται το ΚΚΕ να μετά­σχει σε μια κυβέρ­νη­ση ή έχει, όπως λέγε­ται, βολευ­τεί στον ρόλο του κόμ­μα­τος δια­μαρ­τυ­ρί­ας του 5%-6%;

Το ΚΚΕ ιδρύ­θη­κε, όχι απλά για να συμ­με­τέ­χει σε μια κυβέρ­νη­ση, αλλά για να παί­ξει τον κατα­λυ­τι­κό ρόλο στην ανα­τρο­πή του παλιού, του σάπιου κοι­νω­νι­κού συστή­μα­τος. Σήμε­ρα, το Κόμ­μα μας δια­θέ­τει σύγ­χρο­νο, επι­στη­μο­νι­κά επε­ξερ­γα­σμέ­νο Πρό­γραμ­μα εξου­σί­ας-δια­κυ­βέρ­νη­σης, το οποίο κατα­θέ­τει ανοι­χτά στον λαό και είναι έτοι­μο να το υπη­ρε­τή­σει από κυβερ­νη­τι­κές θέσεις, όταν ο λαός το επιλέξει.

Ωστό­σο, δεν αισθα­νό­μα­στε καθό­λου «βολε­μέ­νοι». Όλα τα μέλη του ΚΚΕ ανα­λαμ­βά­νουν κάθε μέρα μεγά­λες ευθύ­νες μπαί­νο­ντας μπρο­στά σε κάθε διεκ­δί­κη­ση και αγώ­να του λαού μας. Κατα­θέ­του­με διαρ­κώς προ­τά­σεις νόμου, τρο­πο­λο­γί­ες και ερω­τή­σεις, με επε­ξερ­γα­σμέ­νες θέσεις για κάθε λαϊ­κό πρό­βλη­μα. Οι βου­λευ­τές του ΚΚΕ δεν αφιε­ρώ­νουν τον χρό­νο τους σε συναλ­λα­γές με λόμπι, εισπρα­κτι­κές εται­ρεί­ες και συνεν­νο­ή­σεις με επι­χει­ρη­μα­τί­ες για τηλε­ο­πτι­κές άδειες, αλλά τρέ­χουν από χώρο σε χώρο δου­λειάς, όπου οι εργα­ζό­με­νοι έχουν προ­βλή­μα­τα και διεκ­δι­κούν, από γει­το­νιά σε γει­το­νιά, από σπί­τι σε σπί­τι, όπου επι­χει­ρεί­ται να γίνει βίαιη έξω­ση και προ­σπα­θούν να τη στα­μα­τή­σουν. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά ακό­μη κι όσοι δεν συμ­φω­νούν σε όλα μαζί μας. Επο­μέ­νως τους καλού­με να σκε­φτούν αν θα ήταν καλύ­τε­ρα ή χει­ρό­τε­ρα τα πράγ­μα­τα με το ΚΚΕ να έχει 30 ή 40 βου­λευ­τές αντί για 15 και να πρά­ξουν αναλόγως.

Έχε­τε πει πως «το πραγ­μα­τι­κό δίλημ­μα που ανα­δει­κνύ­ε­ται και σ’ αυτή την εκλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση, είναι να μην είναι δυνα­τή η επό­με­νη αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση». Πιστεύ­ε­τε στις αυτο­δύ­να­μες κυβερ­νή­σεις ή στις συμ­μα­χι­κές κυβερνήσεις;

Για την ακρί­βεια το δίλημ­μα τίθε­ται ως εξής: Θα είναι δυνα­τή η επό­με­νη αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση ή θα είναι δυνα­τός ο λαός και το κίνη­μά του, με ένα πιο δυνα­τό ΚΚΕ.

Ξέρε­τε, τα προη­γού­με­να χρό­νια ζήσα­με κυριο­λε­κτι­κά όλων των ειδών τις κυβερ­νή­σεις: Αυτο­δύ­να­μες, συνερ­γα­σί­ας, τεχνο­κρα­τών, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές, φιλε­λεύ­θε­ρες, της δήθεν «αρι­στε­ράς», με συμ­με­το­χή ακρο­δε­ξιών κ.ο.κ. Δια­φο­ρε­τι­κές δοκι­μές κι όμως ο ένας συνέ­χι­ζε από εκεί που στα­μα­τού­σε ο άλλος. Για­τί συνέ­βη αυτό; Για­τί συμ­φω­νούν στα στρα­τη­γι­κά ζητή­μα­τα, στη βασι­κή κατεύ­θυν­ση. Σήμε­ρα αυτή η κατεύ­θυν­ση εκφρά­ζε­ται με τα προ­α­παι­τού­με­να του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, με τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ για την «απε­λευ­θέ­ρω­ση» της ενέρ­γειας, των σιδη­ρο­δρό­μων, του νερού, με τους επι­κίν­δυ­νους ΝΑΤΟϊ­κούς σχε­δια­σμούς, με την επί­θε­ση στις λαϊ­κές κατοι­κί­ες για να στη­ρι­χτούν οι τρά­πε­ζες σε μια περί­ο­δο μάλι­στα που κυο­φο­ρεί­ται νέα καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση. Και πολ­λά ακόμη…

Γι’ αυτό και είδα­με τον ΣΥΡΙΖΑ να ψηφί­ζει τα μισά νομο­σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να ψηφί­ζει το 70%. Κυβέρ­νη­ση με τον έναν ή τον άλλο τρό­πο θα φτιά­ξουν και ήδη γίνο­νται τέτοιες διερ­γα­σί­ες. Το ζήτη­μα είναι ποιος θα βρε­θεί απέ­να­ντί της για να έχει στή­ριγ­μα ο λαός. Σήμε­ρα, άλλω­στε, δυνα­μώ­νει ένα ρεύ­μα στο λαό που λέει “κανέ­νας από τους δύο και τους πρό­θυ­μους συγκυ­βερ­νή­τες του”.

Μιλή­σα­τε για προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα στα Τέμπη. Τι πιστεύ­ε­τε πως πρέ­πει να αλλά­ξει από εδώ και πέρα στη λει­τουρ­γία των ελλη­νι­κών σιδη­ρο­δρό­μων ώστε τα ταξί­δια να πραγ­μα­το­ποιού­νται με ασφάλεια;

Ο μόνος τρό­πος για να πραγ­μα­το­ποιού­νται τα ταξί­δια με ασφά­λεια, είναι να πάψει η ασφά­λεια να μπαί­νει στη ζυγα­ριά του κόστους-οφέ­λους είτε για τον κάθε επεν­δυ­τή, είτε για το κρά­τος. Αυτό σημαί­νει να πάψει το κέρ­δος να απο­τε­λεί το κρι­τή­ριο για το τι, πώς, πότε και πόσο θα ανα­πτυ­χθεί και να αντι­κα­τα­στα­θεί από το κρι­τή­ριο της ικα­νο­ποί­η­σης των σύγ­χρο­νων λαϊ­κών αναγκών.

Όσο δεν συμ­βαί­νει αυτό, η ανθρώ­πι­νη ζωή θα μπαί­νει σε δεύ­τε­ρη μοί­ρα. Αυτό δεν ισχύ­ει μόνο για τον σιδη­ρό­δρο­μο, αλλά αφο­ρά όλους σχε­δόν τους τομείς της κοι­νω­νι­κής ζωής: Τα ανύ­παρ­κτα μέτρα ασφα­λεί­ας στους χώρους δου­λειάς, την άθλια κατά­στα­ση στην οποία βρί­σκο­νται τα σχο­λι­κά και πανε­πι­στη­μια­κά κτή­ρια, την ελλι­πή αντι­πλημ­μυ­ρι­κή, αντι­σει­σμι­κή και αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία με τα γνω­στά απο­τε­λέ­σμα­τα κάθε χρό­νο. Τα «άλλα Τέμπη» που μας περι­τρι­γυ­ρί­ζουν σήμε­ρα και πρέ­πει να δρά­σου­με έγκαι­ρα για να τα προλάβουμε.

Για μια πιο ολο­κλη­ρω­μέ­νη παρου­σί­α­ση της πρό­τα­σή μας για τους σιδη­ρό­δρο­μους, θα σας παρα­πέμ­ψω στη σχε­τι­κή Ημε­ρί­δα που διορ­γα­νώ­νου­με το επό­με­νο Σάβ­βα­το, με τη συμ­με­το­χή ειδι­κών επιστημόνων.

Η κρι­τι­κή που ασκεί­ται στο ΚΚΕ είναι πως δεν ανα­νε­ώ­νει τον λόγο του. Πώς ανα­κυ­κλώ­νει την παρά­δο­ση του κομ­μου­νι­σμού του προη­γού­με­νου αιώ­να. Πώς απα­ντά­τε σε αυτήν κρι­τι­κή; Πιστεύ­ε­τε ότι ο λόγος του κόμ­μα­τος απευ­θύ­νε­ται στους νέους;

Αυτή την περί­ο­δο επι­βε­βαιώ­νε­ται ακρι­βώς το αντί­θε­το. Για­τί τις τελευ­ταί­ες βδο­μά­δες, εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες νέοι άνθρω­ποι βγή­καν στους δρό­μους όλης της χώρας με σύν­θη­μα «τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας». Αυτό το σύν­θη­μα «ακου­μπά» στην ανά­λυ­ση που κάνει το ΚΚΕ και βρί­σκει απά­ντη­ση στην πολι­τι­κή του πρό­τα­ση, ακρι­βώς για­τί αντα­πο­κρί­νε­ται στη σημε­ρι­νή αναγκαιότητα.

Θα είχε ενδια­φέ­ρον να ρωτή­σου­με κάποιους από αυτούς τους νέους και τις νέες πόσο σύγ­χρο­να και πρω­τό­τυ­πα τους ακού­γο­νται αυτά που λένε οι άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις, δηλα­δή τα χιλιοει­πω­μέ­να περί «βαθέ­ως κρά­τους», «συντε­χνιών», «παθο­γε­νειών» και πάει λέγοντας…

Ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία έκλει­σε ήδη ένα χρό­νο. Εσείς έχε­τε πει ότι δεν «δια­λέ­γου­με στρα­τό­πε­δο στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο». Δεν θεω­ρεί­τε δηλα­δή κρί­σι­μη τη διά­κρι­ση μετα­ξύ επι­τι­θέ­με­νου και αμυ­νό­με­νου στην Ουκρανία;

Όταν μιλά­με για πολέ­μους που διε­ξά­γο­νται με σκο­πό το μοί­ρα­σμα του πλού­του σε βάρος των λαών, ο δια­χω­ρι­σμός ανά­με­σα σε “επι­τι­θέ­με­νους” και “αμυ­νό­με­νους” ουσια­στι­κά συγκα­λύ­πτει αυτό το κρί­σι­μο ζήτη­μα. Πολύ περισ­σό­τε­ρο που η “καύ­σι­μη ύλη” στην περιο­χή συσ­σω­ρεύ­ε­ται πολ­λά χρό­νια πριν από την επί­ση­μη έναρ­ξη του πολέμου.

Η υπο­κρι­σία περισ­σεύ­ει. Γι’ αυτό και η κυβέρ­νη­ση ή άλλοι που σήμε­ρα εμφα­νί­ζο­νται υπέρ του “αμυ­νό­με­νου”, στις περι­πτώ­σεις της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, του Αφγα­νι­στάν, του Ιράκ, της Παλαι­στί­νης έκα­ναν το ακρι­βώς ανάποδο.

Κι αν κάποιοι δυσκο­λεύ­ο­νταν πριν έναν χρό­νο να κατα­λά­βουν τον λόγο που το ΚΚΕ μιλού­σε για ιμπε­ρια­λι­στι­κή σύγκρου­ση ΝΑΤΟ-Ρωσί­ας ‑και όχι απλά Ρωσί­ας-Ουκρα­νί­ας- σήμε­ρα νομί­ζου­με ότι υπάρ­χουν πολ­λοί περισ­σό­τε­ροι που το κατανοούν.

Θέλου­με, όμως, για μια ακό­μη φορά να επι­ση­μά­νου­με τον τερά­στιο κίν­δυ­νο κλι­μά­κω­σης της σύγκρου­σης. Σε ένα τέτοιο ενδε­χό­με­νο η χώρα μας είναι κάτι παρα­πά­νω από σίγου­ρο ότι θα βρε­θεί στο στό­χα­στρο εξαι­τί­ας της εμπλο­κής της, με ευθύ­νη όλων των κομ­μά­των του ΝΑΤΟϊ­κού τόξου. Γι’ αυτό και το αίτη­μα για απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τον πόλε­μο είναι πιο ανα­γκαίο από ποτέ. Απο­τε­λεί κρι­τή­ριο ψήφου και μπο­ρεί να δυνα­μώ­σει μόνο με ένα πιο δυνα­τό ΚΚΕ που τάσ­σε­ται με το “στρα­τό­πε­δο” των λαών.

Δεν είναι προς το συμ­φέ­ρον της Ελλά­δας να αντι­τα­χθεί στις δυνά­μεις που διεκ­δι­κούν την ανα­θε­ώ­ρη­ση των συνό­ρων; Δεν βλέ­πε­τε ως προς αυτό ανα­λο­γία μετα­ξύ της Ρωσί­ας και της Τουρκίας;

Πάντως στο Ιράκ, τη Συρία, την Κύπρο, η Τουρ­κία ανα­θε­ω­ρεί σύνο­ρα με τις “πλά­τες” του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ και όλων αυτών που δήθεν αντι­τάσ­σο­νται στους “ανα­θε­ω­ρη­τι­σμούς”. Ταυ­τό­χρο­να και παρά το γεγο­νός ότι η Ελλά­δα πρω­το­στα­τεί στις κυρώ­σεις και την απο­στο­λή πολε­μι­κού υλι­κού στην αντι­δρα­στι­κή κυβέρ­νη­ση της Ουκρα­νί­ας, η τουρ­κι­κή άρχου­σα τάξη προ­βάλ­λει νέες διεκ­δι­κή­σεις ένα­ντι των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας μας, επί­σης με τις “πλά­τες” όσων προανέφερα.

Για­τί για όλους αυτούς προ­έ­χουν οι οικο­νο­μι­κές και γεω­στρα­τη­γι­κές τους σχέ­σεις με την Τουρ­κία, η δια­φύ­λα­ξη της ΝΑΤΟϊ­κής συνο­χής και η από­σπα­ση της Τουρ­κί­ας από τη “ρωσι­κή επιρ­ροή”. Γι’ αυτό και αρνού­νται να τοπο­θε­τη­θούν ακό­μα και για προ­φα­νή ζητή­μα­τα, όπως η κυριαρ­χία των ελλη­νι­κών νησιών και επα­να­λαμ­βά­νουν την προ­τρο­πή «βρεί­τε τα».

Μέσα σε αυτό το περι­βάλ­λον προει­δο­ποιού­με ότι κυο­φο­ρού­νται «επώ­δυ­νοι συμ­βι­βα­σμοί» με ευρω­α­τλα­ντι­κή σφρα­γί­δα. Κανέ­νας εφη­συ­χα­σμός δεν πρέ­πει να υπάρ­ξει από τις ανα­φο­ρές για moratorium μετα­ξύ Ελλά­δας – Τουρ­κί­ας, μετά και τον πρό­σφα­το σει­σμό κι ενό­ψει των εκλο­γών στις δύο χώρες. Τα προ­βλή­μα­τα παρα­μέ­νουν και η λεγό­με­νη “διπλω­μα­τία των σει­σμών” δεν έχει καμία σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κή αλλη­λεγ­γύη και τις ανά­γκες και των δύο λαών.

Ποια είναι η πρό­τα­ση του ΚΚΕ για την κατα­πο­λέ­μη­ση της ακρί­βειας, αλλά και για τον κατώ­τα­το μισθό;

Έχου­με κατα­θέ­σει δύο φορές το τελευ­ταίο διά­στη­μα τρο­πο­λο­γί­ες που προ­βλέ­πουν κατάρ­γη­ση του ΦΠΑ στα είδη πλα­τιάς λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης, των ειδι­κών φόρων στα καύ­σι­μα και το ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα και άλλα μέτρα που μπο­ρούν να στη­ρί­ξουν το λαϊ­κό εισό­δη­μα σε αυτή τη δύσκο­λη περί­ο­δο. Σε αντί­θε­ση με τα «καλά­θια» της κοροϊ­δί­ας, τα διά­φο­ρα «pass» και τη δια­μόρ­φω­ση του κατώ­τα­του μισθού λίγο πάνω από τα επί­πε­δα που ήταν το μακρι­νό 2011 και παρά τον πλη­θω­ρι­σμό που σπά­ει κόκα­λα. Όλες απορ­ρί­φθη­καν χωρίς να μπουν σε ψηφο­φο­ρία από την κυβέρ­νη­ση, ενώ κανέ­να από τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα δεν έβγα­λε «άχνα», ακρι­βώς για­τί πρό­κει­ται για μέτρα που θίγουν τις δεσμεύ­σεις που όλοι τους έχουν απέ­να­ντι στο κεφάλαιο.

Όσον αφο­ρά τους μισθούς, το ΚΚΕ ήταν το μονα­δι­κό κόμ­μα που κατέ­θε­σε στη Βου­λή την Πρό­τα­ση Νόμου, που έφτια­ξαν τα ίδια τα Συν­δι­κά­τα, για την επα­να­φο­ρά της Εθνι­κής Γενι­κής Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Εργα­σί­ας, των κλα­δι­κών Συμ­βά­σε­ων, για να υπάρ­χει ρήτρα ανα­προ­σαρ­μο­γής των μισθών με βάση τον πλη­θω­ρι­σμό, επα­να­φο­ρά των τριε­τιών και ονο­μα­στι­κή αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού, όπως αυτή που ζητούν σήμε­ρα τα συν­δι­κά­τα και ξεπερ­νά τα 850 ευρώ με τα τωρι­νά δεδομένα.