Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο Κάρολος Γ’ και το… λούτρινο αρκουδάκι

Βήμα δεν κάνει χωρίς το… λού­τρι­νο αρκου­δά­κι του ο βασι­λιάς της Αγγλί­ας Κάρο­λος Γ’. Μπο­ρεί να μοιά­ζει τρο­λιά, ωστό­σο αυτό ισχυ­ρί­ζε­ται ο Κρί­στο­φερ Άντερ­σεν, συγ­γρα­φέ­ας του βιβλί­ου «The King: The Life of Charles III».

Μιλώ­ντας σε αμε­ρι­κα­νι­κό μέσο, ο βιο­γρά­φος του 73χρονου Καρό­λου σημεί­ω­σε ότι ο γαλα­ζο­αί­μα­τος Βρε­τα­νός δια­τη­ρεί απο παι­δί… μεγά­λο δέσι­μο με το αρκου­δά­κι, έτσι ώστε δεν το απο­χω­ρί­ζε­ται σχε­δόν ποτέ.

Στη νέα βιο­γρα­φία, ο Άντερ­σεν υπο­στη­ρί­ζει ότι ο Κάρο­λος είχε ανα­θέ­σει στον υπη­ρέ­τη του να φρο­ντί­ζει το αρκου­δά­κι και να γνω­ρί­ζει ανά πάσα στιγ­μή που βρι­σκό­ταν. Ο μονα­δι­κός άνθρω­πος στον οποίο επέ­τρε­πε να κρα­τή­σει το αρκου­δά­κι ήταν η «Μίσπι», η ντα­ντά του.

Αυτά τα εξό­χως φαι­δρά συμ­βαί­νουν όταν, από τη γέν­νη­σή και καθ’ όλη την διάρ­κεια της πολυ­τε­λούς ζωής σου, έχεις όλα τα προ­βλή­μα­τα λυμέ­να, ζώντας σε παλά­τια και σε αμύ­θη­τα πλού­τη, σαν παρά­σι­το εις βάρος της κοινωνίας.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο