Ο καπιταλισμός είναι η αιτία (Με αφορμή τη συνεχιζόμενες πυρκαγιές στη Αυστραλία)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

«Ας μην κολα­κευό­μα­στε όμως υπερ­βο­λι­κά για τις ανθρώ­πι­νες νίκες πάνω στην φύση. Για κάθε τέτοια νίκη η φύση παίρ­νει την εκδί­κη­σή της από μας..»(Φ. Ενγκελς)

Το 2019 «σημα­δεύ­τη­κε» από τερά­στιες οικο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές που δεν θα πρέ­πει να περά­σουν απα­ρα­τή­ρη­τες και κυρί­ως ανα­πά­ντη­τες από την πλευ­ρά των λαών. Να σημειώ­σου­με χαρα­κτη­ρι­στι­κά: Στην κόλα­ση του Αμα­ζό­νιου υπο­λο­γί­ζε­ται ότι κάη­καν 906.000 εκτά­ρια, στις φωτιές της Σιβη­ρί­ας. 2,6 εκατ. εκτά­ρια και μέχρι σήμε­ρα στην Αυστρα­λία, οι φωτιές έκα­ναν στά­χτη 5 εκατ. εκτά­ρια. (1 εκτάριο=10000 τ.μ.). Μια έκτα­ση όσο δυο φορές περί­που το Βέλ­γιο μετα­τρά­πη­καν σε κόλαση.

Πρό­κει­ται δηλα­δή (αν εξε­τα­στούν μόνο αυτές και όχι συνο­λι­κά και οι από άλλες αιτί­ες επι­βά­ρυν­ση του περι­βάλ­λο­ντος) για τερά­στια πλήγ­μα σε πλα­νη­τι­κό επίπεδο.

Και όλα αυτά όταν η κυρί­αρ­χη προ­πα­γάν­δα κάνει συνε­χώς λόγο αει­φό­ρος ανά­πτυ­ξη, δηλα­δή, για εκεί­νη την (καπι­τα­λι­στι­κή) οικο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη σε συν­δυα­σμό με την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος. Ή όπως τόνι­ζε ο Μ. Μπρεχτ θέλουν να δίνουν το κρέ­ας του σφαγ­μέ­νου μοσχα­ριού έχο­ντας πλύ­νει πρώ­τα τα χέρια τους από το αίμα της σφα­γής του ζώου.

Οι εξε­λί­ξεις αυτές επι­βε­βαιώ­νουν περί­τρα­να την κατα­στρο­φι­κή μανία της καπι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας ενά­ντια στην «ανόρ­γα­νη φύση» του ανθρώ­που. Δικαιο­λο­γη­μέ­να λοι­πόν ο Φ. Ενγκελς τόνι­ζε: «Ας μην κολα­κευό­μα­στε όμως υπερ­βο­λι­κά για τις ανθρώ­πι­νες νίκες πάνω στην φύση. Για κάθε τέτοια νίκη η φύση παίρ­νει την εκδί­κη­σή της από μας. Κάθε νίκη, είναι αλή­θεια, φέρ­νει σε πρώ­το στά­διο τα απο­τε­λέ­σμα­τα που περι­μέ­να­με, αλλά στη συνέ­χεια σε ένα δεύ­τε­ρο και τρί­το στά­διο έχει εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κά, απρό­βλε­πτα απο­τε­λέ­σμα­τα που πολύ συχνά ακυ­ρώ­νουν τα πρώ­τα απο­τε­λέ­σμα­τα».

Όπως και ο Κ. Μαρξ: «Η γενι­κή ανά­πτυ­ξη του πολι­τι­σμού και της βιο­μη­χα­νί­ας έχει πάρει την μορ­φή μιας τόσο ενερ­γη­τι­κής κατα­στρο­φής των δασών, που όσα κι αν γίνουν για την συντή­ρη­ση και την απο­κα­τά­στα­ση τους φαί­νο­νται απειροελάχιστα»

Η τρα­γι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που βιώ­νουν σε αυξα­νό­με­νο βαθ­μό οι λαοί σε τού­τον τον πλα­νή­τη απο­δει­κνύ­ει πως τα κέρ­δη των καπι­τα­λι­στών δεν έχουν καμία σχέ­ση με την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος. Οι καπι­τα­λι­στι­κές σχέ­σεις παρα­γω­γής σημαί­νουν ανε­λέ­η­τη επι­δρο­μή- κατα­στρο­φή στο φυσι­κό περι­βάλ­λον, και ως πηγής κέρ­δους και ως χώρου δράσης. 

Ακό­μη και όταν κάνουν λόγο για «φιλο­πε­ρι­βαλ­λο­ντο­λο­γι­κές πολι­τι­κές (π.χ «πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη») στα υπερ­κέρ­δη τους προσβλέπουν!

Το περι­βάλ­λον για τον άνθρω­πο είναι πηγή ζωής. Οι καπι­τα­λι­στές έχουν υπο­βι­βά­σει-μετα­τρέ­ψει την ανθρώ­πι­νη ζωή στο επί­πε­δο του εμπο­ρεύ­μα­τος το ίδιο και τη φύση.

Τερά­στια ανά­πτυ­ξη των μέσων παρα­γω­γής οξύ­νει τις αντι­θέ­σεις του και οδη­γεί τον καπι­τα­λι­σμό νομο­τε­λεια­κά στο θάνα­το. Το ζήτη­μα είναι να μην παρα­σύ­ρει στο θάνα­τό του ολό­κλη­ρη την γη.

Ο αγώ­νας για το περι­βάλ­λον πρέ­πει να είναι αγώ­νας και ενά­ντια στον καπι­τα­λι­σμό συνο­λι­κά, ο οποί­ος ούτε μπο­ρεί, ΟΥΤΕ ΘΕΛΕΙ να προ­στα­τεύ­σει το φυσι­κό περι­βάλ­λον, για την οικο­δό­μη­ση μίας άλλης κοι­νω­νί­ας του σοσιαλισμού.

Η ανά­πτυ­ξη ενός κινή­μα­τος ενά­ντια στην κατα­στρο­φή της φύσης δηλα­δή θα πρέ­πει να είναι συν­δε­δε­μέ­νο με το κίνη­μα ενά­ντια στις καπι­τα­λι­στι­κές σχέ­σεις παρα­γω­γής και στις πολι­τι­κές που τις εκφρά­ζουν για­τί εκεί βρί­σκε­ται η πραγ­μα­τι­κή αιτία. 

Ο σοσια­λι­σμός είναι το κρί­σι­μο «κλει­δί» για την ορθο­λο­γι­κή ρύθ­μι­ση του μετα­βο­λι­σμού της ανθρω­πό­τη­τας με την φύση.«…Ο κοι­νω­νι­κο­ποι­η­μέ­νος άνθρω­πος, οι συνε­ται­ρι­σμέ­νοι παρα­γω­γοί, θα ρυθ­μί­ζουν ορθο­λο­γι­κά την ανταλ­λα­γή τους με τη φύση, θέτο­ντάς τη κάτω από τον συλ­λο­γι­κό τους έλεγ­χο, αντί να κυριαρ­χού­νται από αυτή σαν από μια τυφλή δύνα­μη. Και θα το πετυ­χαί­νουν με τη μικρό­τε­ρη δυνα­τή δαπά­νη δυνά­με­ων και κάτω από συν­θή­κες ευνοϊ­κό­τε­ρες και αντά­ξιες της ανθρώ­πι­νης φύσης τους».(Κ. Μαρξ)

Αλέκος Χατζηκώστας

Δημο­σιο­γρά­φος και εκδό­της της εφη­με­ρί­δας «Η Άλλη Άπο­ψη της Ημα­θί­ας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημο­σιευ­τεί σε εφη­με­ρί­δες, περιο­δι­κά και site εδώ και δεκα­ε­τί­ες, ενώ έχει συμ­με­τά­σχει με ειση­γή­σεις σε μια σει­ρά ιστο­ρι­κά συνέ­δρια και ημε­ρί­δες. Έχει εκδώ­σει 9 βιβλία και συμ­με­τέ­χει σε συλ­λο­γι­κούς τόμους.