Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο «κόκκινος» Τζον Ριντ, ρεπόρτερ της Οκτωβριανής Επανάστασης

Στις 22 Οκτω­βρί­ου του 1887 κομ­μου­νι­στής δημο­σιο­γρά­φος Τζον Ριντ ο οποί­ος  κάλυ­ψε» τη Μεγά­λη Οχτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση, την οποία και αργό­τε­ρα περιέ­γρα­ψε στο μνη­μειώ­δες έργο του «Δέκα μέρες που συγκλό­νι­σαν τον κόσμο» (την εισα­γω­γή του οποί­ου έγρα­ψε ο ίδιος ο Β. Ι. Λένιν).

Ο πατέ­ρας του ήταν δικα­στής. Μετά την απο­φοί­τη­σή του από το Πανε­πι­στή­μιο του Χάρ­βαντ (1910) ασχο­λή­θη­κε με τη δημο­σιο­γρα­φία. Το 1914 δημο­σί­ευ­σε το βιβλίο «Το Επα­να­στα­τη­μέ­νο Μεξι­κό», όπου υπο­στή­ρι­ζε τον επα­να­στα­τι­κό αγώ­να του μεξι­κά­νι­κου λαού και κατα­δί­κα­ζε την ανά­μει­ξη των ΗΠΑ στις εσω­τε­ρι­κές υπο­θέ­σεις του Μεξι­κού. Στην επι­φυλ­λί­δα «Πόλε­μος στο Κολο­ρά­ντο» (1914) ο Τζον Ριντ τάχθη­κε κατά της τιμω­ρί­ας των απερ­γών ανθρακωρύχων.

Ηταν αντα­πο­κρι­τής στα μέτω­πα του Α’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου (1914 — 15). Το 1916 δημο­σί­ευ­σε το βιβλίο «Ο πόλε­μος στην Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη», όπου απο­κά­λυ­ψε τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα του πολέμου.

Με την είσο­δο των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών στον πόλε­μο, το 1917, ξεκί­νη­σε σφο­δρή αντι­μι­λι­τα­ρι­στι­κή αρθρο­γρα­φία αλλά τα γεγο­νό­τα στη Ρωσία τρέ­χα­νε. Έσπευ­σε στην Αγία Πετρού­πο­λη, ενώ στην Αμε­ρι­κή ο εισαγ­γε­λέ­ας ασκού­σε δίω­ξη ενα­ντί­ον του για τα άρθρα που είχε γρά­ψει. Συν­δέ­θη­κε με τους μπολ­σε­βί­κους. Χαι­ρέ­τι­σε θερ­μά την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση του 1917. Εν τω μετα­ξύ στις ΗΠΑ του ασκή­θη­κε δίω­ξη για την αρθρο­γρα­φία του.

Επι­στρέφοντας στις ΗΠΑ το 1918, προσχώ­ρησε στην αρι­στε­ρή πτέ­ρυ­γα του Σοσιαλιστι­κού Κόμ­μα­τος και διε­ξή­γα­γε αγώ­να κατά των δεξιών οπορ­του­νι­στι­κών καθο­δη­γη­τών, που υπο­στή­ρι­ξαν τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο. Με τη συμ­με­το­χή του στη συν­διά­σκε­ψη των αρι­στε­ρών οργα­νώ­σε­ων της Ν. Υόρ­κης το Φλε­βά­ρη του 1919, δια­μορ­φώ­θη­κε οργα­νω­τι­κά η αρι­στε­ρή πτέ­ρυ­γα του Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος. Ο Ριντ εκλέ­χθη­κε συντά­κτης της νέας εφη­με­ρί­δας «Κομ­μου­νι­στής της Νέας Υόρ­κης», που άρχι­σε να εκδί­δε­ται από τον Απρί­λη του 1919. Το ίδιο έτος εκλέ­χθη­κε μέλος του Εθνι­κού Συμ­βου­λί­ου της Αρι­στε­ρής Πτέρυ­γας. Τον Αύγ. — Σεπτ. του 1919 ήταν ένας από τούς οργα­νω­τές του Κομ­μου­νι­στι­κού Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος της Αμε­ρι­κής (το 1921 συγ­χω­νεύ­θη­κε με το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Αμερικής).

Ο Ριντ ήταν ομι­λη­τής σε πολ­λές δημό­σιες συγκε­ντρώ­σεις και έλε­γε στον αμε­ρι­κά­νι­κο λαό την αλή­θεια για την Οκτω­βρια­νή Επανά­σταση στη Ρωσία.

Το Μάρ­τη του 1919 στις ΗΠΑ εκδό­θη­κε το βιβλίο του «10 μέρες που συγκλό­νι­σαν τον κόσμο» — ένα πολύ πρω­τό­τυ­πο έργο για την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση, όπου συνε­νώ­νο­νται η καλ­λι­τε­χνι­κή αφή­γη­ση με στοι­χεία και δημο­σιο­λο­γι­κά σχό­λια. Εξαι­τί­ας των διώ­ξε­ων και του κλί­μα­τος που είχε δημιουρ­γη­θεί σε βάρος του Τζ. Ριντ, ο εκδό­της τύπω­νε τα χει­ρό­γρα­φα, κάθε τυπο­γρα­φι­κό και σε δια­φο­ρε­τι­κό τυπο­γρα­φείο, καθώς οι επι­θέ­σεις αντι­δρα­στι­κών στό­χο είχαν να μην μπο­ρέ­σει ποτέ το έργο του να εκδο­θεί. Το βιβλίο του απέ­κτη­σε παγκό­σμια φήμη και εκτι­μή­θη­κε πολύ από τον Β. I. Λένιν, που του έγρα­ψε και την εισα­γω­γή και ξεκά­θα­ρα έλε­γε: «Το συνι­στώ ανε­πι­φύ­λα­χτα στους εργά­τες όλου του κόσμου».

Τον Οκτώ­βρη ο Ριντ πήγε στη Μόσχα. Επα­νει­λημ­μέ­να συνα­ντή­θη­κε με τον Λένιν. Ηταν μέλος της Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής της Κομι­ντέρν. Πήρε μέρος στις εργα­σί­ες του 2ου Συνε­δρί­ου της Κομι­ντέρν (Ιού­λης 1920).

Πέθα­νε στη Μόσχα το 1920, σε ηλι­κία 33 χρό­νων, από τύφο. Εντα­φιά­στη­κε στην Κόκ­κι­νη Πλα­τεία, στον τοί­χο του Κρεμλίνου.

Τό 1929 στις ΗΠΑ εμφα­νί­στη­καν οι Λέσχες που έφε­ραν το όνο­μα του Τζον Ριντ .

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο