Ο Gabriel García Márquez, έφυγε πριν πέντε χρόνια, αλλά το σημείωμά του στην Grannma (14-Αυγ-2019) είναι γραμμένο σε ενεστώτα, για τον απλό λόγο ¡Fidel Vive!, «ο Φιδέλ Ζει!»
Τίτλος: El Fidel Castro que yo conozco «Ο Φιδέλ που γνώρισα εγώ»
Υπότιτλος: Ένα πράγμα μπορώ να πω με βεβαιότητα: όπου κι αν είσαστε, όπως κι αν αισθάνεστε με όποιον κι αν βρισκόσαστε, ο Φιδέλ είναι εκεί δίπλα σας για να σας κερδίσει.
Το όραμα του Φιδέλ για τη Λατινική Αμερική και στην προοπτική της είναι το ίδιο με του Bolívar και του Martí: μια ολοκληρωμένη και αυτόνομη κοινότητα, ικανή να αλλάξει το πεπρωμένο των λαών.
Η αφοσίωσή του στη σημασία της λέξης. Η ικανότητά του να σε γοητεύει . Η αναζήτηση των προβλημάτων στη ρίζα τους. Η χαρακτηριστική ώθηση της έμπνευσης … το στυλ του. Τα βιβλία αντικατοπτρίζουν το εύρος των γούστων του. Έκοψε μέχρι και το κάπνισμα για να έχει το ηθικό ανάστημα να το πολεμάει. Του αρέσει να επινοεί συνταγές μαγειρέματος με ένα είδος επιστημονικού θάρρους. Παρέμεινε σε άριστη φυσική κατάσταση με αρκετές ώρες καθημερινής γυμναστικής και συχνή κολύμβηση. Ανίκητη υπομονή. Σιδερένια πειθαρχία. Η δύναμη της φαντασίας τον σέρνει στο απροσδόκητο. Η μαεστρία του στη σκληρή δουλειά πάει μαζί με τη η ικανότητά του να ριλαξάρει.
Η επίπονη ασταμάτητη και πιεστική κουβέντα «αποσυμπιέζεται» μέσα από την ίδια τη συζήτηση. Δεινός και στην πένα, το φχαριστιέται όσο δεν παίρνει. Το μεγαλύτερο κίνητρο της ζωής του είναι το συναίσθημα της πρόκλησης του κινδύνου. Το να αυτοσχεδιάζει συνεχώς φαίνεται να είναι το τέλειο φυσικό περιβάλλον του, το δικό του οικοσύστημα. Πάντα αρχίζει με μια σχεδόν ακούραστη φωνή, σε μια φαινομενικά αβέβαιη πορεία, επωφελούμενος από κάθε φλασιά της στιγμής, κερδίζοντας έδαφος σπιθαμή με σπιθαμή, μέχρι να δώσει εκείνο το είδος του τελειωτικού χτυπήματος που θα είναι σίγουρος πως καταλάβει το ακροατήριο. Είναι η έμπνευση: η κατάσταση του ακαταμάχητου και εκθαμβωτικού χαρίσματος, την οποία αγνοούν όσοι δεν είχαν τη ευκαιρία και την τιμή να τον ζήσουν από κοντά. Είναι ο κατ’ εξοχήν αντιδογματικός.
Ο José Martí υπήρξε ο μέντοράς του αλλά είχε το ταλέντο και την ικανότητα να ενσωματώσει την ιδεολογία του στο κόκκινο ποτάμι της μαρξιστικής επανάστασης. Η ουσία της δικής του σκέψης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με βεβαιότητα σαν η ακάματη δουλειά στις μάζες με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Αυτό εξηγεί την αμέριστη, απόλυτη εμπιστοσύνη του στην απευθείας επαφή. Έχει μια γλώσσα για κάθε περίσταση και έναν διαφορετικό τρόπο πειθούς ανάλογα με τους διαφορετικούς συνομιλητές. Έχει την ικανότητα να τοποθετεί τον εαυτό του στο επίπεδο του καθενός και μέσα από έναν τεράστιο και ποικίλο πλούτο γνώσεων καταφέρνει να κινηθεί εύκολα και με μαεστρία σε οποιοδήποτε μέσο.
Ένα πράγμα μπορώ να πω με βεβαιότητα: όπου κι αν είσαστε, όπως κι αν αισθάνεστε με όποιον κι αν βρισκόσαστε, ο Φιδέλ είναι εκεί δίπλα σας για να σας κερδίσει
Η προδιάθεση του στη νίκη, ακόμα και στα «μικρά» της καθημερινότητας, φαίνεται να υπακούει σε μια δική του λογική: δε δίνει σημασία στην αναποδιά, δεν έχει στασό μέχρι να καταφέρνει να ανατρέψει τους όρους και να την μετατρέψει σε νίκη. Δεν υπάρχει πιο εμμονικός ‑ψυχαναγκαστικός με τον εαυτό του όταν διαπιστώνει πως δεν έχει καταφέρει να φτάσει στο βάθος, στην ουσία των πραγμάτων στο «δια ταύτα». Δεν υπάρχει τεράστιο ή «ασήμαντο» έργο, που δεν συμμετέχει με τα μπούνια και με πάθος. Και ειδικά αν πρέπει να αντιμετωπίσει τις αντιξοότητες: τότε είναι που βρίσκεται στην καλύτερη ψυχική κατάσταση, στην καλύτερη διάθεση, κυριολεκτικά το απολαμβάνει.
- Αν κάποιος θέλει να τον μάθει καλά, μια συμβουλή: θα τα πάει πολύ άσχημα μαζί του αν ντρέπεται…
Οι συνεκτιμήσεις στα πράγματα είναι ένας από τους τρόπους που δουλεύει. Πχ.: Το θέμα του εξωτερικού χρέους της Λατινικής Αμερικής, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις συνεντεύξεις του περίπου δύο χρόνια μετά την εξέλιξή του, όταν είχε επικίνδυνα διακλαδισθεί και βαθύνει. Το πρώτο πράγμα που είπε, ως απλό αριθμητικό (!!) συμπέρασμα, ήταν ότι το χρέος ήταν ανάρμοστο. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν τα κλιμακωτά του ευρήματα (επιχειρήματα): Οι επιπτώσεις του χρέους στην οικονομία των χωρών, ο πολιτικός και ο κοινωνικός αντίκτυπός του, ο καθοριστικός του ρόλος στις διεθνείς σχέσεις, η κρίσιμη σημασία του για μια ενιαία πολιτική της Λατινικής Αμερικής … μέχρι την επίτευξη ενός συνολικού οράματος, που παρουσίασε σε διεθνή σύσκεψη που συγκλήθηκε για το σκοπό αυτό ακριβώς τότε που έπρεπε.
Η πιο σπάνια αρετή του πολιτικού είναι η ικανότητα να διαβλέπει την εξέλιξη ενός γεγονότος ως τις πιο λεπτές και απίθανες συνέπειές του και αποχρώσεις… αλλά αυτή την ικανότητα να μην την ασκεί εγκεφαλικά, αλλά σαν αποτέλεσμα επίπονου και επίμονου συλλογισμού. Ο υπέρτατος βοηθός του είναι η μνήμη του, που την χρησιμοποιεί καταχρηστικά για να στηρίξει τις δημόσιες ομιλίες ή τις ιδιωτικές του συζητήσεις με μια συντριπτική συλλογιστική και αριθμητικές πράξεις απίστευτης ταχύτητας.
Απαιτείται ένα συνεχές αδιάλειπτο υπόβαθρο, καλομασημένων και αφομοιωμένων πληροφοριών (ΣΣ |> información bien masticada y digerida). Η ενημερωτική του δραστηριότητα συσσώρευσης αρχίζει από την στιγμή που ξυπνάει. Για πρωινό όχι λιγότερες από 200 σελίδες ειδήσεων από όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας του στέλνουν επείγουσες πληροφορίες οπουδήποτε και αν βρίσκεται, υπολογίζει ότι κάθε μέρα θα πρέπει να διαβάσει περίπου 50 έγγραφα, στα οποία θα πρέπει να προσθέσετε τις αναφορές των επίσημων υπηρεσιών και των επισκεπτών τους και ό, τι μπορεί να ενδιαφέρει την αστείρευτη περιέργειά του.
Οι απαντήσεις πρέπει να είναι ακριβείς και ζυγισμένες, καθώς ψάχνουν ‑είναι προφανές αυτό, να ανακαλύψουν την παραμικρή αντίφαση ακόμη και σε μια απλή φράσης. Μια άλλη πηγή ζωτικής σημασίας πληροφοριών είναι τα βιβλία. Είναι ένας αδηφάγος, βιβλιοφάγος αναγνώστης. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πώς φτάνει ο χρόνος του ή ποια μέθοδο χρησιμοποιεί για να διαβάσει τόσο πολύ και τόσο γρήγορα, αν και ο ίδιος επιμένει ότι «δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο». Πολλές φορές έχει πάρει στα χέρια του ένα ολόκληρο βιβλίο το πρωί και σχολιάζει νωρίς το επόμενο πρωί. Τα αγγλικά αν και δεν το μιλάει τα διαβάζει άνετα αλλά προτιμάει τα ισπανικά πρόθυμος ανά πάσα στιγμή είναι να δει προσεκτικά το όποιο χαρτί πέφτει στα χέρια του. Τακτικός αναγνώστης οικονομικών και ιστορικών ζητημάτων, είναι ένας καλός αναγνώστης και της λογοτεχνίας που την παρακολουθεί προσεκτικά.
Έχει τη συνήθεια των γρήγορων συζητήσεων. Διαδοχικές ερωτήσεις με στιγμιαίες εκρήξεις μέχρι να ανακαλύψει το πως και τι και το τελικό διότι και γιατί. Όταν ένας επισκέπτης από τη Λατινική Αμερική του έδωσε βιαστικά στοιχεία για την κατανάλωση ρυζιού από τους συμπατριώτες του, έκανε αμέσως υπολογισμούς με το μυαλό του και είπε: Πολύ παράξενο! κάθε ένας από σας τρώει τέσσερις λίβρες ρύζι την ημέρα. Η τακτική του είναι να κινείται σε ζητήματα που ξέρει καλά, για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του συνομιλητή. Και σε ορισμένες περιπτώσεις να μετρήσει το μπόι του συνομιλητή του και να το αντιμετωπίσει ανάλογα.
Δε χάνει ευκαιρία να ενημερώνεται. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Αγκόλα περιέγραψε μια μάχη με τέτοια πληρότητα σε επίσημη υποδοχή, που στάθηκε δύσκολο να πείσει έναν ευρωπαίο διπλωμάτη ότι ποτέ ο ίδιος δεν είχε συμμετάσχει σε αυτόν. Ιστορικές (ΣΣ |> σα να έζησε ο ίδιος τα γεγονότα) οι ομιλίες που έκανε σχετικά με τη σύλληψη και τη δολοφονία του Τσε, εκείνη της επίθεσης στη la Moneda και το θάνατο του Σαλβαδόρ Αγιέντε ή τέλος του κυκλώνα Flora με τις καταστροφές που προκάλεσε…
Το όραμά του για τη Λατινική Αμερική στο μέλλον είναι αυτό του Bolívar και Martí, σαν μιας ολοκληρωμένη και αυτόνομη κοινότητας, ικανή να αλλάξει το πεπρωμένο του κόσμου. Η χώρα που γνωρίζει περισσότερο (μετά την Κούβα) είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Γνωρίζει καλά τη φύση του λαού της, τις δομές εξουσίας, τις μύχιες προθέσεις των κυβερνήσεών της και αυτό τον βοήθησε να ξεπεράσει την αδιάκοπη καταιγίδα του εμπορικού αποκλεισμού (bloqueo)
Σε μια συνέντευξη ωρών, σταματάει και στέκεται ξεχωριστά σε κάθε θέμα, επιχειρώντας με «απλοϊκά» επιχειρήματα, χωρίς ποτέ να παραμελεί την ακρίβεια, γνωρίζοντας ότι ακόμη μια και μόνη λέξη που έχει μπει λάθος μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Δεν έχει ποτέ αρνηθεί να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση, όσο προκλητική μπορεί να είναι, ούτε έχει χάσει ποτέ την υπομονή του. Ανησυχεί περισσότερο με εκείνους που κρύβουν την αλήθεια για να μην τον προκαλέσουν… Ξέρει: σε έναν υπάλληλο που το έκανε, είπε: Κάποιοι μου κρύβουν αλήθειες για να μη με ανησυχήσουν, αλλά όταν τελικά θα τις ανακαλύψω, θα πεθάνω από ικανοποίηση να τους εμπλέξω στην αντιμετώπιση της πραγματικότητας που έχουν σταματήσει να μου παρουσιάζουν. Οι πιο σοβαρές, όμως, είναι οι αλήθειες που κρύβονται για να καλύψουν τις ελλείψεις, επειδή δίπλα στα τεράστια επιτεύγματα που στηρίζουν την Επανάσταση τα πολιτικά, επιστημονικά, αθλητικά, πολιτιστικά επιτεύγματα υπάρχει μια κολοσσιαία γραφειοκρατική ανικανότητα που επηρεάζει σχεδόν όλες τις πλευρές της καθημερινής ζωής, και κυρίως την οικογενειακή ευτυχία.
Όταν μιλάει με το λαό στο δρόμο, η συζήτηση ανακτά την εκφραστικότητα και την ωμή ειλικρίνεια της πραγματικής ζωής. Τον φωνάζουν με το όνομά του ‑Φιδέλ, τον περιβάλλουν χωρίς πρόβλημα, τον προσέχουν, συζητούν μαζί του, τον κοντράρουν, απαιτούν επίμονα, δημιουργώντας ένα κανάλι άμεσης επικοινωνίας μέσω του οποίου κυκλοφορεί παρορμητικά …αναβλύζει και διακλαδώνεται η αλήθεια. Είναι τότε που αποκαλύπτεται αυτός ο ασυνήθιστος άνθρωπος, μια εικόνας που η μεγάλη του εμβέλεια δεν αποκαλύπτει στην πρώτη ματιά.
🚩 Αυτός είναι ο Φιδέλ Κάστρο που νομίζω ότι γνωρίζω: Ένας άνθρωπος με αυστηρές αρχές και ασταμάτητες ψευδαισθήσεις, με μια παλιομοδίτικη εκπαίδευση, με προσεκτικά ‑μετρημένα λόγια, που αδυνατεί να συλλάβει μια ιδέα που να μην είναι γιγαντιαία.
Ονειρεύεται τους επιστήμονες να βρίσκουν το τελικό φάρμακο κατά του καρκίνου και έχει δημιουργήσει μια εξωτερική πολιτική παγκόσμιας ισχύος, σε ένα νησί 84 φορές μικρότερο από τον κύριο εχθρό του. Έχει την πεποίθηση ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπινου όντος είναι ο σωστός σχηματισμός της συνείδησής του και ότι τα ηθικά ερεθίσματα ‑όχι τα υλικά, είναι ικανά να αλλάξουν τον κόσμο και να προωθήσουν την ιστορία.
Τον έχω ακούσει στις λίγες ώρες της λαχτάρας για τη ζωή… αναπολώντας, με τη θέλησή του να έκανε τα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά για να κερδίσει περισσότερο χρόνο από τη ζωή. Βλέποντας τον πολύ συγκλονισμένο από το βάρος πολλών «ξένων» καθηκότων, τον ρώτησα τι ήθελε να κάνει περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο και μου απάντησε αμέσως: να βρίσκομαι λιγότερο στο επίκεντρο και περισσότερο σε μια γωνία.
πηγή |> Gabriel García Márquez | internet@granma.cu | El Fidel Castro que yo conozco (2014 & 2019)
δείτε και «Homenaje a Fidel» στο cubadebate.cu
(από εμάς)
Τραγούδι του Τσε στον Φιντέλ
Είπες πως ο ήλιος, όπου να ’ναι, θα φανεί.
Εμπρός να πιάσουμε πέρα-κει
τα μονοπάτια κείνα τα ξεχασμένα κι ανύποπτα,
τον πράσινο αλιγάτορα που αγαπάς να ξεσκλαβώσουμε.
Εμπρός και ξεκινούμε τις ντροπές σαρώνοντας,
με τα ματόφρυδά μας
αναρριπισμένα στην ανάσταση αστροφεγγιά.
Βιντσερέμος. Κι αν όχι, το θάνατο δίχως άλλο θα πατήσουμε.
Από την πρώτη μπαταριά η ζούγκλα
πέρα ως πέρα θε ν’ αφυπνιστεί,
σ’ ένα πρωτόφαντο θάμπωμα αλαφιασμού.
Κι’ ιδιοστιγμής, συντροφιά εμείς γαλήνια,
θε να βρεθούμε πλάι σου.
Κι όντας ο λόγος σου καλπάζοντας
τους τέσσερους ανέμους θε να σχίζει
ρεφόρμα, αγκράσια, δικαιοσύνη, ψωμί, λιμπερτά
μ’ ολόιδια ατόφιες εμείς κραυγές,
θα ’μαστε πλάι σου.
Κι ως το γιουρούσι του καθαρμού κατά του τύρρανου
εκεί κατά το γέρμα της ημέρας θα τελειώνει,
Αβάντι ξανά, την ίδια στιγμή για την τελική σύρραξη,
εμείς θα ’μαστε πλάι σου.
Κι όντας πια, ματωμένο από της Κούβας τις σαϊτιές,
το ανήμερο χτήνος τις πληγές του λήχει,
πλάι σου εμείς θα ’μαστε
και οι καρδιές μας περήφανες.
Την τιμή μας ποτέ μη λογιάσεις, να ζαλίσουν μπορούν
οι χιλιοπλούμιστοι ψύλλοι που χοροπηδούν ταρακουνώντας τα λειριά τους.
Εμείς τα όπλα τους, τις σφαίρες τους κι ένα μετερίζι θέλουμε.
Τίποτες άλλο.
Κι αν είναι και βόλια θερίσουν το δρόμο μας
ένα δακρυσέντονο κουβανέζικο ζητούμε
να τύλιγες το ρέμπελο σκελετό μας,
καθώς για την Ιστορία του Δυτικού Ημισφαιρίου θα τραβούμε.
Τίποτε περισσότερο.
[Ερνέστο Τσε Γκεβάρα]
Επιμέλεια Ομάδα ¡H.lV.S!
Επικοινωνία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog
- Σκοπός μας είναι η προώθηση της διαλεκτικής – υλιστικής σκέψης στη βάση του Μαρξισμού – Λενινισμού του Επιστημονικού Σοσιαλισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού, ανταλλάσσοντας γνώσεις, υλικό, σκέψεις κι απόψεις πάνω στην κοσμοθεωρία μας, τη στρατηγική και την ιστορική αλήθεια, που όπως είπε ο Λένιν κι επανέλαβε ο Γκράμσι, είναι επαναστατική – αντικειμενική
- Θεωρούμε τον Σοσιαλισμό–Κομμουνισμό αναγκαίο και επίκαιρο όσο ποτέ, βάζοντας στο μικροσκόπιο και τη συσσωρευμένη πείρα στις χώρες που οικοδομήθηκε ο Σοσιαλισμός, όπου έγινε και η πρώτη έφοδος στον ουρανό
- |> Επικοινωνία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog