Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πάλι … ξανά … ΓΥΝΑΙΚΑ ! — Ένα ποίημα και τέσσερις πίνακες της Ηλέκτρας Στρατωνίου για την Ημέρα της Γυναίκας

Βού­λια­ξαν οι ώμοι σου,
το σάλιο στε­γνό στο στόμα,
δάκρυα αλμύ­ρι­σαν την θάλασσα,
σύνο­ρα και μονοπάτια
τις γάμπες σου χάραξαν,
γέμι­σε το κορ­μί σου
τάφους μικρούς,
δίχως ονόματα
σταυ­ρούς και λουλούδια.

Τυφλά τα μάτια σου
αρνού­νται τον ήλιο,
αχτέ­νι­στα τα μαλ­λιά σου
στε­φα­νω­μέ­να με αγκάθια,
πετρο­βο­λούν τον έρωτα!

- Ανά­θε­μα! στον σπόρο
που κάρ­πι­σε μέσα σου,
στις γέν­νες σου όλες
ανά­θε­μα ρίχνεις .…
ταϊ­σα­νε τον θάνατο…
του Χάρο­ντα τα γλέντια.….
στου Άδη τις γιορτές !

Ύστε­ρα .……
Πίκρα — κλά­μα έγινες,
σε είπα­νε Γυναίκα!
Προ­σφυ­γιά και ορφάνια
… Γυναί­κα σε φωνάξανε!
Σκεύ­ος ηδο­νής και υπομονής
πάλι .… ξανά.… Γυναίκα!
Έγι­νες επανάσταση,
το σύν­θη­μα σ αγώνες,
Γυναί­κα … πάλι ! Γυναίκα !
Αγά­πη — Γυναίκα !
— Συμπό­νια — Γυναίκα !
.… για Όλους !!!

Τώρα Τι ;;;
‑ΣΥΡΙΑΑΑΑΑ — .….….…
— ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΗΗΗΗ — .….…
Τώρα Που ;;;
Βού­λια­ξαν οι ώμοι σου
στα ερείπια .….….…
Μικροί τάφοι στο κορ­μί σου .….
.….….….….….….….…..
Ουρ­λια­χτά — νανουρίσματα .….
.….….….….….….….….….….…
— Γυναί­κα .… ξέρεις .….

…- Δεν τρομάζουν…τα παιδιά.…
.….. ούτε ξυπνάνε .…
ήσυ­χα θα΄ναι … πέθαναν .…
— Κλά­ψε .… κρύο είναι
το σάβα­νο .… τραγούδα !

- … ένα μήλο .… αμάν .…
… .. κι άλλο μήλο …αμάν …
νύχτω­σε ο κόσμος .…..
…και τι θα γίνω ;;;

 

ilektra4

 

_______________________________________________________________________________________________________

Η Ηλέκτρα Στρατωνίου γεννήθηκε στη Χαλκιδική, έζησε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Είναι ζωγράφος, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδόσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Ποιήματα» (1989, Γερμανία), «Στο ναρκοπέδιο του μυαλού» (2011, Αθήνα) και «Σςςς… ο Θεός κοιμάται» (2014, Αθήνα). Η Ηλέκτρα είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε. Ε. Λ.).

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο