Πέθανε η γιαγιά Μαρίτσα, σύμβολο αλληλεγγύης στους πρόσφυγες

Πέθα­νε σε ηλι­κία 90 ετών η Μαρί­τσα Μαυ­ρα­πί­δου, παι­δί προ­σφύ­γων από τα Μοσχο­νή­σια της Μικρα­σί­ας, η μία από τις τρεις για­γιά­δες που απο­τέ­λε­σαν σύμ­βο­λο της αλλη­λεγ­γύ­ης του λαού της Λέσβου στους εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες Σύρους ‑στη μεγά­λη πλειο­ψη­φία τους- πρό­σφυ­γες, που πέρα­σαν τη διε­τία 2015–2016 από τις απέ­να­ντι ακτές στο χωριό της, τη Σκά­λα Συκαμνιάς.

Η για­γιά Μαρί­τσα μαζί με τις φίλες της, την Αιμι­λία Καμ­βύ­ση και την Ευστρα­τία Μαυ­ρα­πί­δου, οι οποί­ες πέρα­σαν όλη τη ζωή τους στο ψαρο­χώ­ρι, τη Σκά­λα, έγι­ναν σύμ­βο­λα της εθε­λο­ντι­κής προ­σφο­ράς της Λέσβου, όταν ο φωτο­γρα­φι­κός φακός τις «συνέ­λα­βε» να περι­ποιού­νται στην ακτή ένα βρέ­φος, παι­δί μίας γυναί­κας πρό­σφυ­γα από τη Συρία, που μόλις είχε απο­βι­βα­σθεί στην ακτή. Συνέ­χι­ζαν, δε, να κάνουν το ίδιο, προ­σφέ­ρο­ντας ‑παρά τα χρό­νια τους- ό,τι μπο­ρού­σαν στους πρό­σφυ­γες, όλον αυτόν τον και­ρό που το χωριό τους έγι­νε το επί­κε­ντρο της προ­σφυ­γι­κής-ανθρω­πι­στι­κής κρί­σης. Κάθε μέρα κατέ­βαι­ναν στην ακτή και κάθο­νταν μαζί με άλλους αλλη­λέγ­γυους στους πρό­σφυ­γες πολί­τες, συμπα­ρα­στε­κό­με­νοι με όποιον τρό­πο μπο­ρού­σαν στους ανθρώ­πους που καθη­με­ρι­νά φτά­νουν από τις απέ­να­ντι τουρ­κι­κές ακτές.

Αυτή η δρά­ση τους και η δημο­σιό­τη­τα που πήρε, μέσω της εμβλη­μα­τι­κής φωτο­γρα­φί­ας τους, απο­τέ­λε­σε και την αφορ­μή να τις προ­τεί­νουν ως υπο­ψή­φιες για το βρα­βείο Νόμπελ Ειρήνης.

Όταν τον Νοέμ­βριο του 2015 επι­σκέ­φθη­κε τη Συκα­μνιά ο Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας, Προ­κό­πης Παυ­λό­που­λος, είχε συνα­ντη­θεί με μία από τις τρεις για­γιά­δες, τη για­γιά Μηλί­τσα, την οποία είχε συγ­χα­ρεί για ό,τι έκα­νε μαζί με τις δύο φίλες της. Τότε εκεί­νη, εκ μέρους και των άλλων δύο για­γιά­δων, του είχε απα­ντή­σει: «Για­τί λες μπρά­βο γιέ μου; Τι έκα­να;». Το ίδιο είχαν πει και στο Αθη­ναϊ­κό-Μακε­δο­νι­κό Πρα­κτο­ρείο Ειδή­σε­ων, όταν τις είχα­με επι­σκε­φθεί στη Σκά­λα Συκα­μνιάς την ημέ­ρα που ανα­κοι­νώ­θη­κε η υπο­ψη­φιό­τη­τα τους για το βρα­βείο Νόμπελ Ειρή­νης, τον Ιανουά­ριο του 2016. Όταν ρωτή­θη­καν για­τί βοη­θά­νε τους πρό­σφυ­γες η για­γιά Μαρί­τσα εαπά­ντη­σε: «Καλά παι­διά είναι. Μερι­κές φορές κου­ρα­σμέ­να από το ταξί­δι με βοη­θά­νε να κου­βα­λή­σου­με τα ξύλα για τη σόμπα μου».

Η κηδεία της Μαρί­τσας Μαυ­ρα­πί­δου θα γίνει αύριο Πέμ­πτη 17 Ιανουα­ρί­ου, στρις 15:00, στο κοι­μη­τή­ριο της Συκα­μνιάς. Η νεκρώ­σι­μη ακο­λου­θία θα ψαλ­λεί στην Πανα­γιά τη Γορ­γό­να, στο λιμα­νά­κι της Σκάλας.