Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η δημοσιογράφος Θεοδώρα Αγουρίδου

ο Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο της ΕΣΗΕΑ ανα­κοί­νω­σε με μεγά­λη θλί­ψη την απώ­λεια της δημο­σιο­γρά­φου Θεο­δώ­ρας Αγου­ρί­δου, η οποία «έφυ­γε» χθες από τη ζωή, σε ηλι­κία 63 ετών.

Η Θεο­δώ­ρα Αγου­ρί­δου γεν­νή­θη­κε στην Καβά­λα το 1961, όπου και ολο­κλή­ρω­σε τις λυκεια­κές της σπου­δές. Στη συνέ­χεια, μετέ­βη στο Παρί­σι και σπού­δα­σε Φιλο­σο­φία της Ιστο­ρί­ας. Κατά τη διάρ­κεια της παρα­μο­νής της στη Γαλ­λία συνερ­γά­στη­κε με διά­φο­ρα δημο­σιο­γρα­φι­κά έντυ­πα καθώς και με ξένα ραδιο­φω­νι­κά και τηλε­ο­πτι­κά δίκτυα. Αφού επέ­στρε­ψε στην Ελλά­δα ξεκί­νη­σε να εργά­ζε­ται από το 1987 ως δημο­σιο­γρά­φος με ειδί­κευ­ση στα διε­θνή θέμα­τα στην εφη­με­ρί­δα «Ο Λόγος». Στη συνέ­χεια και πάντα στο ίδιο ρεπορ­τάζ εργά­στη­κε στους Τ/Σ «MEGA» και «TEMPO», στον Ρ/Σ «PLANET», στο Γρα­φείο Τύπου του ΔΗ.Κ.ΚΙ. και στις εφη­με­ρί­δες «Άνω Κάτω» και «Σήμε­ρα στην Ελλάδα».

«Η Θεο­δώ­ρα Αγου­ρί­δου υπήρ­ξε εκπρό­σω­πος των δημο­σιο­γρά­φων στον Τ/Σ «TEMPO». Έδω­σε μεγά­λο αγώ­να ενά­ντια στην εργο­δο­σία, η οποία έκλει­σε τον σταθ­μό και άφη­σε απλή­ρω­τους τους εργα­ζό­με­νους», σημειώ­νει το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ σε ανα­κοί­νω­ση του.

Οπως ανα­φέ­ρει «η ίδια ταλαι­πω­ρή­θη­κε από μακρο­χρό­νια ανερ­γία, παρό­λο που ήταν επαρ­κής και πολύ­γλωσ­ση δημο­σιο­γρά­φος έως ότου κατα­λή­ξει να λάβει μια πενι­χρή σύντα­ξη. Παρ’ όλα αυτά υπήρ­ξε αξιο­πρε­πής, φιλι­κή και χαρού­με­νη και έτσι θα τη θυμόμαστε.

Το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο της Ενώ­σε­ως απο­χαι­ρε­τά την Θεο­δώ­ρα Αγου­ρί­δου και συλ­λυ­πεί­ται βαθύ­τα­τα τους οικεί­ους της και ιδιαι­τέ­ρως τον μονά­κρι­βο γιο της Λευτέρη.

 

Ονο­ρέ Μπαλ­ζάκ: «Διπλή οικο­γέ­νεια» (Νου­βέ­λα)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο