Πέθανε η εικαστικός Άσπα Στασινοπούλου

Μία από τις σημα­ντι­κό­τε­ρες σύγ­χρο­νους εικα­στι­κούς, η ‘Ασπα Στα­σι­νο­πού­λου, έφυ­γε από τη ζωή σε ηλι­κία 82 ετών.

   Η ‘Ασπα Στα­σι­νο­πού­λου γεν­νή­θη­κε το 1935 στην Αθή­να. Σπού­δα­σε ζωγρα­φι­κή στη École des Beaux-Arts στο Παρί­σι (1959–1963). Εκεί γνώ­ρι­σε τον Γιάν­νη Τσα­ρού­χη, με τον οποίο συν­δέ­θη­κε φιλι­κά και καλ­λι­τε­χνι­κά. Επέ­στρε­ψε για λίγο στην Ελλά­δα και έκα­νε την πρώ­τη της ατο­μι­κή έκθε­ση το 1966 στη γκα­λε­ρί ‘Αστορ στην Αθή­να. Το 1968 έφυ­γε πάλι για το Παρί­σι, απο­γοη­τευ­μέ­νη από τις πολι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές εξε­λί­ξεις στην Ελλά­δα μετά την άνο­δο της δικτα­το­ρί­ας. Το 1969 εγκα­τα­στά­θη­κε στο Λον­δί­νο, όπου εργά­στη­κε έως το 1974.

Ασχο­λή­θη­κε αρχι­κά με τη ζωγρα­φι­κή, αλλά σύντο­μα εισή­γα­γε στη δου­λειά της μικτά υλι­κά, έτοι­μα αντι­κεί­με­να, επε­ξερ­γα­σμέ­νες φωτο­γρα­φι­κές εκτυ­πώ­σεις, ται­νί­ες super 8 και άλλα εκφρα­στι­κά μέσα, ακο­λου­θώ­ντας από νωρίς τις πρω­το­πο­ρια­κές τάσεις της δεκα­ε­τί­ας του ’70.

Το έργο της περι­λαμ­βά­νει κυρί­ως κατα­σκευ­ές και εγκα­τα­στά­σεις στο χώρο με διά­φο­ρα υλι­κά, καθώς και εικα­στι­κές δρά­σεις. Η θεμα­τι­κή της ξεκι­νού­σε από μια κρι­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση της πολι­τι­κής και κοι­νω­νι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας, βασι­σμέ­νη στην κατα­γρα­φή καθη­με­ρι­νών γεγο­νό­των, συχνά με καταγ­γελ­τι­κή ή ανα­τρε­πτι­κή διά­θε­ση. Σε πιο πρό­σφα­τες φάσεις της δου­λειάς της, εμπνέ­ε­ται από μνη­μεια­κά αγάλ­μα­τα αρχαιο­ελ­λη­νι­κής τέχνης, τα οποία εντάσ­σει σε εικα­στι­κές δρά­σεις, ερμη­νεύ­ο­ντας με αντι­συμ­βα­τι­κό τρό­πο την παρου­σία τους.

Από τα νεα­νι­κά της χρό­νια συμ­με­τεί­χε σε δρα­στη­ριό­τη­τες καλ­λι­τε­χνι­κών ομά­δων που εξέ­φρα­ζαν, μετα­ξύ άλλων, τις ιδε­ο­λο­γι­κές της αντιρ­ρή­σεις για την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της τέχνης και το σύστη­μα των γκα­λε­ρί, όπως ήταν το Κέντρο Εικα­στι­κών Τεχνών, η Ομά­δα Τέχνης 4+ και η Ομά­δα για την Επι­κοι­νω­νία και την Εκπαί­δευ­ση στην Τέχνη.

Είχε παρου­σιά­σει το έργο της σε περιο­ρι­σμέ­νο αριθ­μό ατο­μι­κών εκθέ­σε­ων, κυρί­ως στην Αθή­να, αλλά και σε ‘Αμστερ­νταμ και Λον­δί­νο. Το 2009 οργα­νώ­θη­κε ανα­δρο­μι­κή της έκθε­ση στην Αθή­να (Μου­σείο Μπε­νά­κη), για την οποία τιμή­θη­κε με το μεγά­λο εκτός συνα­γω­νι­σμού βρα­βείο της AICA Hellas. Συμ­με­τεί­χε επί­σης σε σημα­ντι­κές ομα­δι­κές εκθέ­σεις και διε­θνείς διορ­γα­νώ­σεις σε Ελλά­δα και εξω­τε­ρι­κό (Περι­βάλ­λον-Δρά­ση, Αθή­να 1981, Μπιε­νά­λε Sao Paulo 1985, Three Generations of Greek Women Artists, Εθνι­κό Μου­σείο Γυναι­κών Καλ­λι­τε­χνών Ουά­σινγ­κτον 1989, Μετα­μορ­φώ­σεις του Μοντέρ­νου, Εθνι­κή Πινα­κο­θή­κη Αθή­να 1992, 4η Μπιε­νά­λε Αθή­νας 2013, κ.ά.)

Η κηδεία της θα γίνει σήμε­ρα (2 Αυγού­στου) στις 14.30 στην εκκλη­σία Αγί­ου Λαζά­ρου στο Α΄ Νεκροταφείο.