Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο Γιάννης Φέρτης

Έφυ­γε από τη ζωή, σε ηλι­κία 86 ετών, ο ηθο­ποιός Γιάν­νης Φέρ­της, σπου­δαί­ος πρω­τα­γω­νι­στής του θεά­τρου και του κινηματογράφου.

Ο Γιάν­νης Φέρ­της γεν­νή­θη­κε τον Απρί­λιο του 1938 και απο­φοί­τη­σε από τη σχο­λή Θεά­τρου Τέχνης Κάρο­λου Κουν το 1958.

Στο θέα­τρο έκα­νε ντε­μπού­το το 1959 με το έργο «Η ηλι­κία της νύχτας» του Ιάκω­βου Καμπα­νέλ­λη για να συμ­με­τά­σχει μετά σε πλή­θος παρα­στά­σε­ων του σύγ­χρο­νου και του αρχαί­ου ρεπερτορίου.

Ξεχω­ρι­στή περί­ο­δος στην καριέ­ρα του ο θία­σος που είχε δημιουρ­γή­σει με την Ξένια Καλο­γε­ρο­πού­λου ανε­βά­ζο­ντας σημα­ντι­κά έργα κλα­σι­κών δημιουρ­γών, όπως οι Μπρεχτ, Ίψεν, Τσέ­χοφ, Ουάιλντ, Πιρα­ντέ­λο και Σίσγκαλ

Στα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του 1970, πρω­τα­γω­νί­στη­σε με την Αλί­κη Βου­γιου­κλά­κη στο Νυφι­κό κρε­βά­τι του Γιαν ντε Χάρ­ντογκ, με τον θία­σο Καρέ­ζη-Καζά­κου στην Πανα­γία των δολα­ρί­ων του Γκάρ­σον Κάνιν και με τους Μάνο Κατρά­κη και Μελί­να Μερ­κού­ρη στο έργο Συντρο­φιά με τον Μπρεχτ του Μπέρ­τολτ Μπρεχτ.

Τη δεκα­ε­τία του 1980, ανέ­βα­σε με το δικό του θία­σο στο θέα­τρο Αθη­νά το Γλυ­κό που­λί της νιό­της του Τενε­σί Ουί­λιαμς, με συμπρω­τα­γω­νί­στρια τη Μελί­να Μερ­κού­ρη, το Μπεντ του Μάρ­τιν Σέρ­μαν, Το τέλος της κυρί­ας Τσέι­νι του Φ. Λόνσ­ντεϊ με συμπρω­τα­γω­νί­στρια τη Μιμή Ντε­νί­ση, Το παι­χνί­δι του έρω­τα του Πιέρ ντε Μαρι­βώ, τα Οργι­σμέ­να νιά­τα του Τζον Όσμπορν, Το πιο αλη­θι­νό του Τομ Στό­παρντ, Αμα­ντέ­ους και Μαύ­ρη κωμω­δία του Πίτερ Σάφερ, Επι­κίν­δυ­νες σχέ­σεις του Κρί­στο­φερ Χάμπτον.

Ακο­λού­θη­σαν πρω­τα­γω­νι­στι­κοί ρόλοι στα έργα Ξενο­δο­χείο ο παρά­δει­σος του Ζορζ Φεντώ, Λοκα­ντιέ­ρα του Κάρ­λο Γκολ­ντό­νι, Και­νού­ρια σελί­δα του Νιλ Σάι­μον, ενώ συμ­με­τεί­χε επί­σης στις επι­θε­ω­ρή­σεις Γελάς Ελλάς αγε­λάς και Χορός του Οζαλόγγου.

Στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1990 συνερ­γά­στη­κε με το Αμφι­θέ­α­τρο του Σπύ­ρου Ευαγ­γε­λά­του και ερμή­νευ­σε τον Βόυ­τσεκ του Γκέ­οργκ Μπύ­χνερ και τον Άμλετ του Ουί­λιαμ Σαίξ­πηρ. Επί­σης, συνερ­γά­στη­κε με τον Ρώσο σκη­νο­θέ­τη Γιού­ρι Λιου­μπί­μοφ στον Γλά­ρο του Αντόν Τσέ­χοφ, τους Δανει­στές του Άου­γκουστ Στρίντ­μπεργκ και τον Βυσ­σι­νό­κη­πο του Τσέχοφ.

Ερμή­νευ­σε ακό­μα τον Δον Ζουάν του Μολιέ­ρου, τον Φάουστ του Γιό­χαν Γκαί­τε, ενώ συμ­με­τεί­χε πρω­τα­γω­νί­στη­σε στις παρα­στά­σεις Ούτε κρύο ούτε ζέστη του Φραντς Ξάβερ Κρόετς.

Για τον θαυ­μα­το­ποιό του Μπράιαν Φρί­ελ στο Απλό Θέα­τρο τιμή­θη­κε το Βρα­βείο Ερμη­νεί­ας Αιμί­λιος Βεά­κης. Το 2003 συνερ­γά­στη­κε ξανά με το Θέα­τρο Τέχνης «Κάρο­λος Κουν» και πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην παρά­στα­ση Προ­σω­πι­κή συμ­φω­νία του Ρόναλντ Χάργουντ.

Το 2004 ερμή­νευ­σε τον μονό­λο­γο του Μ. Μακλια­μόρ Το πορ­τρέ­το του Όσκαρ Ουάιλντ και πρω­τα­γω­νί­στη­σε στις Τρεις αδελ­φές του Τσέ­χοφ, σε σκη­νο­θε­σία Νικί­τα Μιλι­βό­γε­βιτς. Το 2007 πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην Επι­στρο­φή του Τζό­ζεφ Κόν­ραντ, όπου τιμή­θη­κε για την ερμη­νεία του με το Θεα­τρι­κό Βρα­βείο Κοι­νού. Το 2008 πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην Επι­στρο­φή της γηραιάς κυρί­ας του Φρί­ντριχ Ντί­ρεν­ματ και το 2009 στον Βυσ­σι­νό­κη­πο του Τσέ­χοφ στο Θέα­τρο Οδού Κεφαλ­λη­νί­ας σε σκη­νο­θε­σία Στά­θη Λιβαθινού.

Το 2010 έπαι­ξε στο βρα­βευ­μέ­νο έργο Ο θεός της σφα­γής της Για­σμί­να Ρεζά, την περί­ο­δο 2011–2013 στην παρά­στα­ση Ο δρό­μος περ­νά­ει από μέσα του Ιάκω­βου Καμπα­νέλ­λη, ενώ το 2012 ερμή­νευ­σε τον Πατέ­ρα του Άου­γκουστ Στρίντ­μπεργκ. Την περί­ο­δο 2014–2015 ερμή­νευ­σε τον Θείο Βάνια του Αντόν Τσέ­χοφ. Το 2016 πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην παρά­στα­ση Από τη σιω­πή έως την άνοι­ξη του Λεω­νί­δα Πρου­σα­λί­δη. Τη διε­τία 2017–2018 πρω­τα­γω­νί­στη­σε στους Ήρω­ες του Ζεράρ Σιμπλε­ρά σε σκη­νο­θε­σία Νικί­τα Μιλι­βό­γε­βιτς, όπου και τιμή­θη­κε για την ερμη­νεία του με το Θεα­τρι­κό Βρα­βείο Κοι­νού 2018. Το 2019 πρω­τα­γω­νί­στη­σε στο βρα­βευ­μέ­νο έργο της Μαρί­λια Σαμπέρ Τόρες Ένας αλη­θι­νός καουμπόι.

Από το αρχαίο δρά­μα είχε την ευκαι­ρία να παί­ξει στις Βάκ­χες του Ευρι­πί­δη, στην Ορέ­στεια και στους Πέρ­σες του Αισχύ­λου, στην Ηλέ­κτρα και στον Οιδί­πο­δα επί Κολω­νώ του Σοφο­κλή, και στην Άλκη­στη του Ευριπίδη.

Το 2008 κέρ­δι­σε το Βρα­βείο Α΄ Ανδρι­κού Ρόλου στο Φεστι­βάλ Θεσ­σα­λο­νί­κης για την ερμη­νεία του στην ται­νία Σκλά­βοι στα δεσμά τους σε σκη­νο­θε­σία Τώνη Λυκου­ρέ­ση. Η «Ηλέ­κτρα» του Μιχά­λη Κακο­γιάν­νη στην οποία είχε συμ­με­τέ­χει ο Φέρ­της απέ­σπα­σε 25 διε­θνείς δια­κρί­σεις, μετα­ξύ των οποί­ων και υπο­ψή­φια για Όσκαρ καλύ­τε­ρης ξενό­γλωσ­σης ταινίας.

Τέλος, με την χαρα­κτη­ρι­στι­κή φωνή του είχε «ντύ­σει» παράλ­λη­λα και πλη­θώ­ρα δια­φη­μί­σε­ων στην τηλε­ό­ρα­ση και στο ραδιόφωνο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο