Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής, Γιώργος Βούρος

«Έφυ­γε» από τη ζωή το βρά­δυ της Πέμ­πτης χτυ­πη­μέ­νος από τον καρ­κί­νο ο ηθο­ποιός, σκη­νο­θέ­της και μετα­φρα­στής θεα­τρι­κών έργων Γιώρ­γος Βού­ρος. Η προ­σφο­ρά του στο θέα­τρο τον κατα­ξί­ω­σε ως έναν σημα­ντι­κό θεατράνθρωπο.

Ο Γιώρ­γος Βού­ρος γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το 1956. Ήταν εγγο­νός των παλιών πρω­τα­γω­νι­στών του Εθνι­κού Θεά­τρου Νίκου και Μερό­πης Ροζάν.

Σαν ηθο­ποιός πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε το 1976 στο θέα­τρο ερμη­νεύ­ο­ντας σημα­ντι­κούς ρόλους στην Ελλά­δα, στην Αγγλία και στην Αμε­ρι­κή. Σαν σκη­νο­θέ­της, μετά από τετρα­ε­τείς σπου­δές στο Λον­δί­νο, ξεκί­νη­σε από το Εθνι­κό Θέα­τρο το 1979, εργα­ζό­με­νος σαν ειση­γη­τής δρα­μα­το­λο­γί­ου και βοη­θός σκη­νο­θέ­της επί διευ­θύν­σε­ως Αλέ­ξη Μινω­τή και Αλέ­ξη Σολο­μού. Στο Εθνι­κό Θέα­τρο συνερ­γά­στη­κε, μετα­ξύ άλλων, με τον Δημή­τρη Ροντή­ρη, τον Αλέ­ξη Μινω­τή, τον Αλέ­ξη Σολο­μό, τον Σπύ­ρο Ευαγ­γε­λά­το, τον Μίνωα Βολα­νά­κη, τον Μιχά­λη Κακο­γιάν­νη, τον Κώστα Μπά­κα και τον Γιώρ­γο Μιχαηλίδη.

Το 1987, μαζί με τον Μ. Βολα­νά­κη δημιούρ­γη­σε την πρώ­τη επαγ­γελ­μα­τι­κή από­δο­ση αρχαί­ας τρα­γω­δί­ας στην αγγλι­κή γλώσ­σα (υπό την αιγί­δα του ΕΟΤ). Το 1984 είχε συμ­με­τά­σχει σαν company manager και βοη­θός σκη­νο­θέ­της του Μ. Βολα­νά­κη στο κλι­μά­κιο του Εθνι­κού Θεά­τρου που αντι­προ­σώ­πευ­σε την Ελλά­δα με τον Οιδί­πο­δα Τύραν­νο στο Φεστι­βάλ Τεχνών των Ολυ­μπια­κών Αγώ­νων του Λος Άντζελες.

Το 1991 εγκα­τα­στά­θη­κε στο Λος Άντζε­λες όπου συνερ­γά­σθη­κε με ηθο­ποιούς όπως η Γκλέ­ντα Τζάκ­σον και η Έρθα Κιτ. Εκτός από κρα­τι­κά, δημο­τι­κά και ιδιω­τι­κά θέα­τρα έχει δου­λέ­ψει ως σκη­νο­θέ­της στο ραδιό­φω­νο και στην κρα­τι­κή τηλεόραση.

Τα τελευ­ταία χρό­νια σκη­νο­θέ­τη­σε σπου­δαί­ες παρα­στά­σεις όπως το «Art» της Για­σμί­να Ρεζά, το «Lovely Sunday for Creve Coeur» του Τεν­νε­σή Γουίλ­λιαμς, τον «Πατέ­ρα» του Στρίντ­μπεργκ, τον «Βασι­λιά Ληρ» του Σαίξ­πηρ, το «Κλά­ξον, Γιού­χα και Παληά­τσοι» του Ντά­ριο Φο, τον «Ευτυ­χι­σμέ­νο Πρί­γκη­πα» του Όσκαρ Ουάιλντ, κ.α. Σε πολ­λές από τις παρα­στά­σεις είχε τον πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο ως ηθοποιός.

Ασχο­λή­θη­κε με τη μετά­φρα­ση θεα­τρι­κών έργων από τα γαλ­λι­κά, τα αγγλι­κά και τα ρώσι­κα. Μετα­ξύ των έργων που έχει μετα­φρά­σει είναι: Το «Dinner Party» του Νιλ Σάι­μον, το «Art» της Για­σμί­να Ρεζά, το «Hilda» της Marie N’Diaye, το «The Play’s the Thing» του Φέρεντς Μόλ­ναρ, το «Έξυ­πνο Που­λί» του Οστρόφ­σκι, το «Shop around the Corner» του Μίκλος Λάζ­λο. Επί­σης μετέ­φρα­σε (2007) το έργο της Για­σμί­να Ρεζά «Une Piece Espagnole», μετά από απευ­θεί­ας ανά­θε­ση της συγ­γρα­φέ­ως, καθώς και έργο της «Le Dieu du Carnage». Επί­σης το έργο της Theresa Rebeck «The Scene».

Διε­τέ­λε­σε μέλος της Εται­ρεί­ας Ελλή­νων Σκη­νο­θε­τών, του Σωμα­τεί­ου Ελλή­νων Ηθο­ποιών και της Εται­ρεί­ας Ελλή­νων Θεα­τρι­κών Συγγραφέων.

Πηγή: 902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο