Πέθανε ο ηθοποιός Kώστας Κλεφτόγιαννης

Έχα­σε τη μάχη για τη ζωή, μετά από επι­πλο­κές που προ­κά­λε­σε ο κορο­νο­ϊ­ός, ο ηθο­ποιός Kώστας Κλε­φτό­γιαν­νης, σε ηλι­κία 75 ετών. Είχε πρω­τα­γω­νι­στή­σει σε παρα­στά­σεις του Εθνι­κού Θεά­τρου, σε ται­νί­ες του Παντε­λή Βούλ­γα­ρη και είχε συνερ­γα­στεί στε­νά με τον Γιάν­νη Τσα­ρού­χη και με πολ­λούς Έλλη­νες σκη­νο­θέ­τες της σκηνής.

O ηθο­ποιός Kώστας Κλε­φτό­γιαν­νης γεν­νή­θη­κε στην Καλα­μά­τα. Σπού­δα­σε στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Πέλου Κατσέ­λη (απόφ.1969) και εν συνε­χεία παρα­κο­λού­θη­σε σεμι­νά­ρια θεά­τρου στη Νέα Υόρ­κη (Jim FrankelWorkshop, 1969–1971). Συνερ­γά­στη­κε στο Μόντρε­αλ του Κανα­δά με το «Ελλη­νι­κό Λαϊ­κό Θέα­τρο» και πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε επί σκη­νής το 1970, με το έργο του Ν.Περγιάλη «Το Νυφιά­τι­κο Τραγούδι».

Επι­στρέ­φο­ντας στην Ελλά­δα το 1971 υπο­δύ­ε­ται τον Αίμο­να στην «Αντι­γό­νη» του Σοφο­κλή (Θέα­τρο Μπουρ­νέλ­λη), και συνερ­γά­ζε­ται με το θέα­τρο Στοά του Θανά­ση Παπα­γε­ωρ­γί­ου, όπου ενσαρ­κώ­νει τον Καλ­λί­μα­χο στον «Μαν­δρα­γό­ρα» του Μακια­βέ­λι και τον Έγκλει­στο στους «Παγι­δευ­μέ­νους» του Λ.Κουρετζή. Με το Θία­σο Γιώρ­γου Κων­στα­ντί­νου έπαι­ξε, μετα­ξύ άλλων, στο «Μανω­λά­κης ο Βομ­βι­στής» του Α.Σακελλάριου. Συνέ­χι­σε με τον θία­σο της Έλσας Βερ­γή (1973–1979) παρου­σιά­ζο­ντας και σε περιο­δεία τον «Χορό» του Ζακό­που­λου, τη σύν­θε­ση «Μορ­φές αρχαί­ου δρά­μα­τος», τη «Μήδεια» (Κρέ­ων), τη «Θεο­φα­νώ» του Τερ­ζά­κη, την «Ιφι­γέ­νεια εν Ταύ­ροις» (Πυλά­δης) και την «Ανδρο­μά­χη» (Ορέ­στης).

Με τον θία­σο της Αλί­κης Γεωρ­γού­λη στο θέα­τρο «Απο­θή­κη» έπαι­ξε στο «Κάζο Κλί­νι­κο» του Μπου­τζά­τι (Μασκε­ρί­νι) και στην «Κωμω­δία της Τρά­πε­ζας» του Ντύ­ρεν­ματ. Με τη «Σκη­νή», σε σκη­νο­θε­σία Λευ­τέ­ρη Βογια­τζή, υπο­δύ­θη­κε στο «Συμ­φο­ρά από το πολύ μυα­λό» του Γκρι­μπο­γέ­ντοφ τον Πλα­τόν Μιχαϊ­λο­βιτς Μπόριτς.

Συνερ­γά­στη­κε με τον θία­σο του Βασί­λη Μητσά­κη ( «Αντι­γό­νη», όπου υπο­δύ­θη­κε τον Αίμο­νας και «Αλέ­ξαν­δρος Δελ­μού­ζος»). Πολυ­ε­τής υπήρ­ξε η συνερ­γα­σία του με το Εθνι­κό Θέα­τρο σε ένα ευρεί­ας γκά­μας ρεπερ­τό­ριο, από Σαίξ­πηρ (Αντώ­νιος στη «Δωδέ­κα­τη Νύχτα») και Αρι­στο­φά­νη (Ιερέ­ας στον «Πλού­το»), μέχρι Μολιέ­ρο (Ντυ­μπουά στο «Μισάν­θρω­πο») Μπρέχτ (Ίννα στο «Αρτού­ρο Ούι») και αρχαία τρα­γω­δία. Υπο­δύ­θη­κε τον Ξέρ­ξη στους «Πέρ­σες» του Αισχύ­λου, στην Επί­δαυ­ρο, και τον Υπο­λο­χα­γό Τάσιτς στο «Ο ‘Αγιος Γεώρ­γιος σκο­τώ­νει το Δρά­κο» του Ντού­σαν Κοβά­τσε­βιτς. Για την τελευ­ταία ερμη­νεία είχε τιμη­θεί στο Φεστι­βάλ του Νόβι­σαντ της Σερ­βί­ας από βετε­ρά­νους του Β’ Παγκό­σμιου Πολέ­μου. Υπο­δύ­θη­κε, τέλος, μετα­ξύ άλλων, τον Ήφαι­στο στον «Προ­μη­θέα Δεσμώ­τη» του Αισχύ­λου, σε σκη­νο­θε­σία ‑και με Προ­μη­θέα- στον Νική­τα Τσα­κί­ρο­γλου. Η παρά­στα­ση είχε ταξι­δέ­ψει και στη Μακρό­νη­σο (1998).

Στον κινη­μα­το­γρά­φο συν­δέ­θη­κε σχε­δόν απο­κλει­στι­κά με τον Παντε­λή Βούλ­γα­ρη. Έπαι­ξε στα «Πέτρι­να Χρό­νια», πρω­τα­γω­νί­στη­σε στη «Φανέ­λα με το 9 «(Γαλά­ντης), και στην «Ψυχή Βαθιά» (Ταξί­αρ­χος του Εθνι­κού Στρα­τού, Τσαγκλής/Τσακαλώτος), ενώ συμ­με­τεί­χε και στη «Μικρά Αγγλία».

Ο Κώστας Κλε­φτό­γιαν­νης έπαι­ξε επί­σης στον «Γύρο του θανά­του» του Ερρί­κου Θαλασ­σι­νού, στο «Κρυ­φτό στην Ελασ­σό­να» του Γιάν­νη Προ­κό­βα και στην αμε­ρι­κα­νι­κή ται­νία του Τζόε Κάμπ «For the love ofBenzi».

Το 1986 με την παρό­τρυν­ση του Γιάν­νη Τσα­ρού­χη, που έγι­νε στα­θε­ρός συνερ­γά­της του μέχρι τον θάνα­τό του, και με τον οποίο σχε­δί­α­ζαν να ανε­βά­σουν την «Ελέ­νη» (ο μεγά­λος ζωγρά­φος απε­βί­ω­σε και δεν πρό­λα­βαν να υλο­ποι­ή­σουν το σχέ­διο), ο Κώστας Κλε­φτό­γιαν­νης μαζί με την επί­σης ηθο­ποιό σύζυ­γό του Ατα­λά­ντη Κλα­πά­κη δημιούρ­γη­σαν στο Μαρού­σι το Αθμό­νιο Θέα­τρο, με το οποίο, έχο­ντας, μετα­ξύ άλλων συνερ­γά­τες τον σκη­νο­θέ­τη Δια­γό­ρα Χρο­νό­που­λο και τον συν­θέ­τη Χρή­στο Λεο­ντή, παρου­σί­α­σαν σε σκη­νο­γρα­φία του μεγά­λου ζωγρά­φου την «Τύχη της Μαρού­λας» του Κορο­μη­λά, την «Γυναι­κο­κρα­τία» του Βυζά­ντιου και το «Γενι­κό Γραμ­μα­τέα» του Καπε­τα­νά­κη. Με την Ατα­λά­ντη Κλα­πά­κη ο ζωγρά­φος σκη­νο­θέ­τη­σε και σκη­νο­γρά­φη­σε για το Αθμό­νιο Θέα­τρο την «Στέλ­λα Βιο­λά­ντη» (1986–1989).

Συνέ­γρα­ψε το βιβλίο «Τσα­ρού­χης», με έργα, μαρ­τυ­ρί­ες και ντο­κου­μέ­ντα από τη στε­νή συνερ­γα­σία του με τον μεγά­λο ζωγρά­φο, ενώ ετοί­μα­ζε, χωρίς να προ­λά­βει να ολο­κλη­ρώ­σει, μονο­γρα­φία για τον πρω­το­πό­ρο αερο­πό­ρο, λαο­γρά­φο κι ελλη­νευ­ρέ­τη, Θάνο Μού­ραη Βελλούδιο.

Το 2000 ήταν παρα­γω­γός και παρου­σια­στής της ραδιο­φω­νι­κής εκπο­μπής «Αγα­θόν το Εξο­μο­λο­γεί­σθαι», στην ΕΡΑ, όπου ανθο­λο­γού­σε κεί­με­να του Γιάν­νη Τσαρούχη.

Στην τηλε­ό­ρα­ση είχε εμφα­νι­στεί και στο Θέα­τρο της Δευ­τέ­ρας. Είχε πάθος με την φωτο­γρα­φία, και δη την ασπρό­μαυ­ρη, και ήταν μαρα­θω­νο­δρό­μος με διακρίσεις.

Δήλωση Παντελή Βούλγαρη

Πλη­ρο­φο­ρού­με­νος τον θάνα­το του Κώστα Κλε­φτό­γιαν­νη ο Παντε­λής Βούλ­γα­ρης δήλω­σε για τον αγα­πη­μέ­νο του ηθοποιό:

«Και ο Κώστας! Όχι. Καλός ηθο­ποιός, καλός συνερ­γά­της, καλός φωτο­γρά­φος, καλός φίλος. Συνερ­γα­στή­κα­με σε τέσ­σε­ρις ται­νί­ες, αλλά κάνα­με πολ­λή παρέα κι ανά­με­σα στις κινη­μα­το­γρα­φι­κές περι­πέ­τειες. Σαβ­βα­τό­βρα­δα, στο φιλό­ξε­νο σπί­τι των Κλε­φτο­γιαν­ναί­ων, τότε, στο Μαρού­σι. Η παρέα μεγά­λη, όλες οι ηλι­κί­ες. Η θαλ­πω­ρή εξα­σφα­λι­σμέ­νη. Ωραί­ος άνθρω­πος, ήπιος, σεμνός. Θαύ­μα­σα την ποιό­τη­τά του στη σκη­νή του με τον Θανά­ση Βέγγο.‘Ημασταν στα βου­νά της Καστο­ριάς, στο Μάν­κο­βιτς, μεσ’το κρύο και την αγω­νία για το γύρι­σμα. Στα μάτια του Κλε­φτό­γιαν­νη, λατρεία και σεβα­σμός για τον Θανά­ση. Όταν συνα­ντώ­νται στα αλή­θεια τα βλέμ­μα­τα των καλ­λι­τε­χνών ανά­βει μια πραγ­μα­τι­κή σπί­θα. Την είδα­με όσοι ήμα­σταν εκεί, συνερ­γείο, κομπάρ­σοι και κόσμος που είχε ανε­βεί από την πόλη για να παρα­κο­λου­θή­σει γύρισμα».

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου