Πέθανε ο ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης

Σε ηλι­κία 77 ετών έφυ­γε σήμε­ρα από τη ζωή ο Βασί­λης Αλε­ξά­κης, αγα­πη­τός συγ­γρα­φέ­ας στην Ελλά­δα και στη Γαλ­λία, όπου είχε εγκα­τα­στα­θεί από το 1970.

Ο Βασί­λης Αλε­ξά­κης γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το 1943, σπού­δα­σε στην ανω­τά­τη Δημο­σιο­γρα­φι­κή Σχο­λή της Λιλ .

Υπήρ­ξε επί σει­ρά ετών συνερ­γά­της της εφη­με­ρί­δας Le Monde, όπου δού­λε­ψε ως δημο­σιο­γρά­φος, κρι­τι­κός βιβλί­ου και χρο­νο­γρά­φος. Έτσι, εξοι­κειώ­θη­κε με τη γαλ­λι­κή γλώσ­σα στην οποία έγρα­ψε τα πρώ­τα του μυθι­στο­ρή­μα­τα. Ο Βασί­λης Αλε­ξά­κης έχει ασχο­λη­θεί επί­σης με το χιου­μο­ρι­στι­κό σκί­τσο και με τον κινη­μα­το­γρά­φο. Έχει δημο­σιεύ­σει τις συλ­λο­γές “Mon amour”, “Citta armoniosa” (Ιτα­λία, 1978), “Γδύ­σου” (Αθή­να, Εξά­ντας, 1982) καθώς και έξι ιστο­ρί­ες με εικό­νες υπό τον γενι­κό τίτλο “Η σκιά του Λεω­νί­δα” (Αθή­να, Εξά­ντας, 1984) που έχουν κυκλο­φο­ρή­σει και στα γερ­μα­νι­κά (“Leonidas’ Schatten”, Romiosini, μετά­φρα­ση του Klaus Eckhardt, 1986). Έχει σκη­νο­θε­τή­σει την ται­νία μικρού μήκους “Είμαι κου­ρα­σμέ­νος”, βρα­βείο φεστι­βάλ Τουρ και Γαλ­λι­κού Κέντρου Κινη­μα­το­γρά­φου (1982), τις τηλε­ται­νί­ες “Ο Νέστως Χαρ­μί­δης περ­νά στην επί­θε­ση” (1984) και “Το τρα­πέ­ζι” (1989) και τη μεγά­λου μήκους ται­νία του “Αθη­ναί­οι”, η οποία απέ­σπα­σε το Α΄ βρα­βείο διε­θνούς φεστι­βάλ ται­νιών χιού­μορ του Charmousse (1991). Επί­σης έχει ασχο­λη­θεί με το θέα­τρο (“Εγώ δεν…”, “Μη με λες Φωφώ”). Ως πεζο­γρά­φος έχει τιμη­θεί στη Γαλ­λία με τα βρα­βεία Αλμπέρ Καμύ, Αλε­ξά­ντρ Βαι­λάτ, Σαρλ Εσμπρα­γιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του “Η μητρι­κή γλώσ­σα”), καθώς και με το Βρα­βείο Μυθι­στο­ρή­μα­τος της Γαλ­λι­κής Ακα­δη­μί­ας (το 2007, για το βιβλίο του “μ.Χ.”).

Έργα του έχουν εκδο­θεί, εκτός από τη Γαλ­λία, όπου κυκλο­φο­ρούν ταυ­χό­χρο­να σχε­δόν με την Ελλά­δα, στη Γερ­μα­νία, την Ισπα­νία, την Αρμε­νία, την Ιτα­λία, τη Ρωσία, την Τουρ­κία, την Αργε­ντι­νή, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής