Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασίλης Κόκκινος

Απε­βί­ω­σε σήμε­ρα το μεση­μέ­ρι (1μ.μ.) σε ηλι­κία 90 ετών, μετά από μακρά ασθέ­νεια, ο πρώ­ην πρό­ε­δρος του Αρεί­ου Πάγου Βασί­λης Κόκκινος.

Μεθαύ­ριο Πέμ­πτη, στις 3 μ.μ., στον Ιερό Ναό του Διο­νυ­σί­ου του Αρε­ο­πα­γί­τη, θα ψαλεί η νεκρώ­σι­μος ακο­λου­θία και η ταφή θα γίνει στο κοι­μη­τή­ριο του Παπάγου.

Ο Βασί­λης Κόκ­κι­νος γεν­νή­θη­κε το 1929 στην Ατα­λά­ντη. Εισήλ­θε στο δικα­στι­κό Σώμα τον Μάιο του 1956 κατό­πιν δια­γω­νι­σμού. Προ­ή­χθη το 1969 στο βαθ­μό του προ­έ­δρου Πρω­το­δι­κών, το 1973 στον βαθ­μό του εφέ­τη, και το 1979 στο βαθ­μό του αρε­ο­πα­γί­τη. Από το 1977 ως το 1979, ως εφέ­της, διε­τέ­λε­σε προϊ­στά­με­νος του πρω­το­δι­κεί­ου Αθη­νών. Στο βαθ­μό του προ­έ­δρου του Αρεί­ου Πάγου προ­ή­χθη τον Ιού­λιο του 1990 και παρέ­μει­νε στον βαθ­μό αυτό έως το 1996, οπό­τε και συνταξιοδοτήθηκε.

Προη­γου­μέ­νως, υπη­ρέ­τη­σε τη θητεία του στη διεύ­θυν­ση Ναυ­τι­κής Δικαιο­σύ­νης του Γενι­κού Επι­τε­λεί­ου Ναυ­τι­κού από τον Οκτώ­βριο του 1952 ως τον Ιανουά­ριο του 1956.

Παράλ­λη­λα με τα δικα­στι­κά του καθή­κο­ντα, από τον Ιού­λιο του 1974 ως τον Μάιο του 1975 διε­τέ­λε­σε δήμαρ­χος του Ναυ­πλί­ου — διο­ρι­σμέ­νος από την κυβέρ­νη­ση εθνι­κής ενό­τη­τας το καλο­καί­ρι του 1974 και μέχρι τη διε­ξα­γω­γή των πρώ­των δημο­τι­κών εκλο­γών τον Απρί­λιο του 1975.

Ο Βασί­λης Κόκ­κι­νος διε­τέ­λε­σε πρό­ε­δρος του Ειδι­κού Δικα­στη­ρί­ου που δίκα­σε την υπό­θε­ση της Τρά­πε­ζας Κρή­της το 1991. Στο Ειδι­κό Δικα­στή­ριο, ο Βασί­λης Κόκ­κι­νος ψήφι­σε υπέρ της ενο­χής του Ανδρέα Παπαν­δρέ­ου και για τις τρεις κατη­γο­ρί­ες που αντι­με­τώ­πι­ζε, τελι­κά όμως ο Α. Παπαν­δρέ­ου αθω­ώ­θη­κε και για τις τρεις (για την μία με ψήφους 7–6).

Γνω­στές είναι οι δια­μά­χες του Βασί­λη Κόκ­κι­νου με τον τότε βου­λευ­τή και υπουρ­γό του ΠΑΣΟΚ, Ευάγ­γε­λο Γιαν­νό­που­λο. Η κόντρα τους ξεκί­νη­σε την περί­ο­δο 1977–1979, όταν ο Βασί­λης Κόκ­κι­νος, ως εφέ­της, ήταν προϊ­στά­με­νος του πρω­το­δι­κεί­ου Αθη­νών και ο Ευάγ­γε­λος Γιαν­νό­που­λος πρό­ε­δρος του Δικη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Αθηνών.

Η κορύ­φω­ση της δια­μά­χης ήλθε την περί­ο­δο 1991–1992, όταν ο Ευάγ­γε­λος Γιαν­νό­που­λος, μέσα από τις τηλε­ο­πτι­κές εκπο­μπές του στο «Κανά­λι 29» ασκού­σε δρι­μεία κρι­τι­κή στους χει­ρι­σμούς του Βασί­λη Κόκ­κι­νου στο Ειδι­κό Δικαστήριο.

Παράλ­λη­λα, ο Βασί­λειος Κόκ­κι­νος, όταν ήταν πρό­ε­δρος του Αρεί­ου Πάγου, προ­σέ­φυ­γε δικα­στι­κά κατά του δημο­σιο­γρά­φου Σπύ­ρου Καρα­τζα­φέ­ρη (εκεί­νη την επο­χή στε­νού συνερ­γά­τη του Ανδρέα Παπαν­δρέ­ου σε θέμα­τα Τύπου) ο οποί­ος είχε στρα­φεί κατά του Β. Κόκ­κι­νου, σε σει­ρά δημο­σιευ­μά­των στην ημε­ρή­σια εφη­με­ρί­δα «Επι­και­ρό­τη­τα» (εκδό­της-ιδιο­κτή­της ήταν ο γνω­στός επι­χει­ρη­μα­τί­ας Σωκρά­της Κόκ­κα­λης) και την εβδο­μα­διαία εφη­με­ρί­δα «48 Ώρες» (εκδό­της ο ίδιος ο Σπύ­ρος Καρατζαφέρης).

Τέλος, στις 31 Ιου­λί­ου 1991 ο Σπύ­ρος Καρα­τζα­φέ­ρης κατα­δι­κά­στη­κε σε φυλά­κι­ση 4 ετών και 10 μηνών με ανα­στο­λή για περι­ύ­βρι­ση δικα­στι­κής αρχής, συκο­φα­ντι­κή δυσφή­μη­ση και πλα­στο­γρα­φία μετά χρήσεως.

Στο εφε­τείο η ποι­νή δεν είχε ανα­σταλ­τι­κό χαρα­κτή­ρα και έτσι ο Σπύ­ρος Καρα­τζα­φέ­ρης κιν­δύ­νευ­σε με εγκλει­σμό στις φυλακές.

Ο Σπύ­ρος Καρα­τζα­φέ­ρης πήγε στην Κύπρο, απ’ όπου παρου­σί­α­ζε καθη­με­ρι­νή ραδιο­φω­νι­κή εκπο­μπή με τίτλο «Καλη­μέ­ρα κύριε Κόκ­κι­νε» και επέ­στρε­ψε στην Ελλά­δα όταν απαλ­λά­χθη­κε από τον Άρειο Πάγο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο