Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ: Επίκαιρα και διαχρονικά τα διδάγματα του αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ

«Επί­και­ρα και δια­χρο­νι­κά τα διδάγ­μα­τα του αγώ­να του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ», ανα­φέ­ρει σε ανα­κοί­νω­σή της ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ, με αφορ­μή τη συμπλή­ρω­ση σήμε­ρα, 82 χρό­νων από την ίδρυ­ση του ΕΑΜ. Συγκε­κρι­μέ­να, ανα­φέ­ρο­νται τα εξής:

«H Επέ­τειος ίδρυ­σης του ΕΑΜ, του Εθνι­κού Απε­λευ­θε­ρω­τι­κού Μετώ­που, στις 27 Σεπτέμ­βρη 1941, 82 χρό­νια πριν, με πρω­το­βου­λία του τιμη­μέ­νου ΚΚΕ, το οποίο υπήρ­ξε η ψυχή, οργα­νω­τής και ραχο­κο­κα­λιά του ΕΑΜ και του λαϊ­κού απε­λευ­θε­ρω­τι­κού αγώ­να, θα σημα­το­δο­τεί για πάντα πως μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό με γερό ΚΚΕ στο δρό­μο της αντεπίθεσης.

Τότε—κι ενώ όλα τα ’σκια­ζε η φοβέ­ρα και τα πλά­κω­νε η σκλα­βιά της Κατο­χής από το ναζί-φασί­στα κατακτητή—το ΕΑΜ οργά­νω­σε την Αντί­στα­ση του ελλη­νι­κού λαού, τον αγώ­να για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πατρί­δας από την τρι­πλή φασι­στι­κή κατο­χή κόντρα όχι μόνο στους κατα­κτη­τές αλλά και στην ντό­πια αστι­κή τάξη και το πολι­τι­κό της προ­σω­πι­κό, που συνερ­γά­ζο­νταν μαζί τους και πλού­τι­ζαν σε βάρος του λαού τον οποίο κατα­δί­κα­ζαν στην πεί­να, στην εξα­θλί­ω­ση και στο θάνα­το. Το ΕΑΜ έσω­σε το λαό από την πεί­να και τον εξαν­δρα­πο­δι­σμό όταν ολό­κλη­ρος ο αστι­κός πολι­τι­κός κόσμος καλού­σε το λαό σε υπο­τα­γή στον κατα­κτη­τή. Έτσι έδρα­σαν οι δοσί­λο­γοι που σχη­μά­τι­σαν τις κατο­χι­κές κυβερ­νή­σεις και συνερ­γά­στη­καν με τον κατα­κτη­τή και άλλοι που εγκα­τέ­λει­ψαν το λαό και έφυ­γαν με τους Άγγλους «συμ­μά­χους» τους στο Κάι­ρο και στο Λον­δί­νο, μακριά από την αγω­νι­ζό­με­νη Ελλά­δα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ελά­χι­στες προ­σω­πι­κό­τη­τες των αστών πήραν μέρος στην Αντίσταση.

Ήταν το ΕΑΜ που οργά­νω­σε τη λαϊ­κή πάλη για την Απε­λευ­θέ­ρω­ση συσπει­ρώ­νο­ντας στις γραμ­μές του τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του ελλη­νι­κού λαού και της ελλη­νι­κής νεο­λαί­ας που έδρα­σε μέσα από την ΕΠΟΝ. Ο ΕΛΑΣ (Ελλη­νι­κός Λαϊ­κός Απε­λευ­θε­ρω­τι­κός Στρα­τός) που ιδρύ­θη­κε στη συνέ­χεια, υπήρ­ξε το ένο­πλο τμή­μα του ΕΑΜ μαζί με το ΕΛΑΝ (ναυ­τι­κό) και την ΟΠΛΑ (Οργά­νω­ση για την Προ­στα­σία των Λαϊ­κών Αγω­νι­στών), ενώ δίπλα τους έδρα­σαν η Εθνι­κή Αλλη­λεγ­γύη, η Επι­με­λη­τεία του Αντάρ­τη, τα Αετό­που­λα, οι Υγειο­νο­μι­κές υπη­ρε­σί­ες κ.λπ. Στην κορύ­φω­ση του απε­λευ­θε­ρω­τι­κού αγώ­να του λαού μας, με από­φα­ση του ΕΑΜ σχη­μα­τί­στη­κε η ΠΕΕΑ, η Κυβέρ­νη­ση του Βου­νού, για τον καλύ­τε­ρο συντο­νι­σμό της ένο­πλης λαϊ­κής πάλης και την οργά­νω­ση της ζωής στις απε­λευ­θε­ρω­μέ­νες από τον ΕΛΑΣ περιο­χές στην Ελλάδα.

Με πρω­το­βου­λία του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ δημιουρ­γή­θη­καν λαϊ­κοί θεσμοί όπως: όργα­να λαϊ­κής αυτο­διοί­κη­σης, λαϊ­κά δικα­στή­ρια, λαϊ­κή πολι­το­φυ­λα­κή. Έτσι, οι εργα­ζό­με­νοι έγι­ναν πρω­τα­γω­νι­στές στις εξε­λί­ξεις, φύση­ξε αέρας λαϊ­κής μορ­φω­τι­κής και πολι­τι­στι­κής ανά­τα­σης με τη συστρά­τευ­ση των πιο φωτει­νών μυα­λών των δια­νο­ού­με­νων και της νεο­λαί­ας μας. Άνοι­ξε ο δρό­μος για την κατά­κτη­ση της ισο­τι­μί­ας των γυναι­κών του λαού με τη συμ­με­το­χή τους στον απε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να, την κοι­νω­νι­κή και πολι­τι­κή πάλη.

Τα όργα­να της λαϊ­κής Αυτο­διοί­κη­σης, τα λαϊ­κά δικα­στή­ρια και η λαϊ­κή πολι­το­φυ­λα­κή ήταν γνή­σια λαϊ­κά όργα­να που με τη συμ­με­το­χή του ίδιου του λαϊ­κού παρά­γο­ντα ασκού­σαν τη διοί­κη­ση στην πρά­ξη σε όφε­λος των εργα­ζο­μέ­νων, του λαού, και όχι της αστι­κής τάξης όπως γίνε­ται σήμε­ρα στην Τοπι­κή και Περι­φε­ρεια­κή διοί­κη­ση που απο­τε­λεί θεσμό του καπι­τα­λι­στι­κού κρά­τους, όργα­νο για την εφαρ­μο­γή της εκά­στο­τε αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής σε όφε­λος των μονο­πω­λί­ων με κατα­στρο­φι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα για το λαό μας όπως έδει­ξαν οι πρό­σφα­τες πυρ­κα­γιές και οι πλημ­μύ­ρες στη Θεσσαλία.

Τα διδάγ­μα­τα του αγώ­να του ΕΑΜ παρα­μέ­νουν πάντα επί­και­ρα και δια­χρο­νι­κά: Απο­δεί­χτη­κε ότι και στα χρό­νια της Κατο­χής υπήρ­ξαν δύο αντί­θε­τοι κόσμοι, και ότι κανέ­νας λαός δεν μπο­ρεί να εμπι­στευ­θεί την υπε­ρά­σπι­ση της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας της πατρί­δας του στα αστι­κά κόμ­μα­τα, που ενδια­φέ­ρο­νται μόνο για την εξου­σία τους σε βάρος των λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, αφού ένα μέρος τους συνερ­γά­στη­κε με τους ναζί κατα­κτη­τές, ενώ ένα άλλο εγκα­τέ­λει­ψε το λαό στην τύχη του φεύ­γο­ντας με τους Άγγλους συμ­μά­χους του στη Μέση Ανα­το­λή, άρα δεν πολέ­μη­σαν οι αστοί για την απελευθέρωση.

Το συμπέ­ρα­σμα αυτό έχει βαρύ­νου­σα σημα­σία, ιδιαί­τε­ρα σήμε­ρα όπου οι αντα­γω­νι­σμοί ανά­με­σα στις αστι­κές τάξεις Τουρ­κί­ας-Ελλά­δας για τη γεω­στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση και το ρόλο καθε­μιάς στην περιο­χή αλλά και τις επι­διώ­ξεις για συνεν­νο­ή­σεις μετα­ξύ τους στα ΝΑΤΟι­κά πλαί­σια, ωθούν στη συν­δια­χεί­ρι­ση Αιγαί­ου και της θαλάσ­σιας περιο­χής Νότια και Ανα­το­λι­κά της Κρή­της υπό το ΝΑΤΟ, στο οποίο ανα­θέ­τει η κυβέρ­νη­ση μαζί με τα άλλα κόμ­μα­τα της άρχου­σας τάξης την προ­στα­σία των συνό­ρων, για τους υδρο­γο­νάν­θρα­κες, με κίν­δυ­νο για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα του λαού και την κυριαρ­χία μας σύμ­φω­να με τις τουρ­κι­κές διεκδικήσεις.

Την ίδια ώρα εξε­λίσ­σε­ται ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία ανά­με­σα στο Ευρω­α­τλα­ντι­κό μέτω­πο (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) και την καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία και τους συμ­μά­χους της στο ευρα­σια­τι­κό τόξο. Σ’ αυτόν το βρώ­μι­κο πόλε­μο η κυβέρ­νη­ση σε αγα­στή συνερ­γα­σία με τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα συμ­με­τέ­χει μέχρι τα «μπού­νια» στο πλευ­ρό των Ευρω­α­τλα­ντι­κών συμ­μά­χων τους για τα συμ­φέ­ρο­ντα της εγχώ­ριας αστι­κής τάξης, με τερά­στιους όμως κιν­δύ­νους για το λαό μας που ήδη—όπως και άλλοι λαοί πέραν των λαών της Ουκρα­νί­ας και της Ρωσίας—πληρώνει βαρύ κόστος.

Η πεί­ρα εκεί­νης της περιό­δου δεί­χνει ότι η εργα­τι­κή τάξη όχι μόνο δεν πρέ­πει να συντάσ­σε­ται με κανέ­ναν ιμπε­ρια­λι­στή ληστή, αλλά πρέ­πει να είναι έτοι­μη να χτί­σει το δικό της μέτω­πο με τα άλλα φτω­χά λαϊ­κά στρώ­μα­τα για να υπε­ρα­σπί­ζε­ται την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της Πατρί­δας και να βγει νικη­τής από τον πόλε­μο ο λαός, καταρ­γώ­ντας ορι­στι­κά τις αιτί­ες που γεν­νούν ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, με την κατά­κτη­ση της εργα­τι­κής εξουσίας.

Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, με την πεί­ρα εκεί­νου του μεγα­λειώ­δους αγώ­να, σήμε­ρα, 82 χρό­νια μετά, τιμώ­ντας το ΕΑΜ, οι αγω­νι­στές της ΕΑΜι­κής Αντί­στα­σης και του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας, οι από­γο­νοι και οι φίλοι, μαζί με όλο το λαό, εντεί­νου­με την αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή αντι­πο­λε­μι­κή δρά­ση, απαι­τώ­ντας να βγει η Ελλά­δα από τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, καμιά εμπλο­κή και συμ­με­το­χή στους πολε­μο­κά­πη­λους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς. Απαι­τού­με την απο­δέ­σμευ­ση της χώρα μας από ΝΑΤΟ και ΕΕ που, εκτός των άλλων, στη­ρί­ζουν την τούρ­κι­κη επι­θε­τι­κό­τη­τα κατά της χώρας μας στο όνο­μα της συνο­χής του ΝΑΤΟ. Απαι­τού­με την κατάρ­γη­ση τη Ελλη­νο­α­με­ρι­κά­νι­κης Συμ­φω­νί­ας για τις Βάσεις και παλεύ­ου­με να φύγουν όλες οι βάσεις, για απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για καμιά αλλα­γή συνό­ρων και των Συν­θη­κών που τα καθο­ρί­ζουν, για να γυρί­σουν στην πατρί­δα τα ελλη­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα που δρουν εκτός συνόρων.

Ακό­μα, ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, μαζί με το τιμη­μέ­νο ΚΚΕ, καταγ­γέλ­λου­με την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή υστε­ρία της ΕΕ, την ανι­στό­ρη­τη εξί­σω­ση του φασι­σμού με τον κομ­μου­νι­σμό (!) που επι­χει­ρεί­ται και με τη συμ­βο­λή λογής Ιδρυ­μά­των, Ινστι­τού­των και Πανε­πι­στη­μί­ων για την παρα­χά­ρα­ξη της ιστο­ρί­ας του Β’ Παγκό­σμιου Πολέ­μου και τη συκο­φά­ντη­ση του Σοσια­λι­σμού-Κομ­μου­νι­σμού και της ΕΣΣΔ, με στό­χο τη χει­ρα­γώ­γη­ση των συνει­δή­σε­ων των νέων και των λαϊ­κών δυνά­με­ων μπρο­στά και στα χει­ρό­τε­ρα που έρχο­νται λόγω των βάρ­βα­ρων αντι­λαϊ­κών πολι­τι­κών που εφαρμόζονται.

Διεκ­δι­κού­με τις γερ­μα­νι­κές πολε­μι­κές απο­ζη­μιώ­σεις για της κατα­στρο­φές των εγκλη­μα­τιών ναζί, το ανα­γκα­στι­κό κατο­χι­κό δάνειο και τις απο­ζη­μιώ­σεις στους λαϊ­κούς ανθρώ­πους των μαρ­τυ­ρι­κών πόλε­ων και των χωριών, τις οποί­ες όλες ως τώρα οι κυβερ­νή­σεις, τα αστι­κά κόμ­μα­τα, η ΕΕ, έχουν απε­μπο­λή­σει στη­ρί­ζο­ντας τη σύμ­μα­χό τους Γερ­μα­νία. Κατα­δι­κά­ζου­με την προ­σπά­θεια να περά­σει στη λήθη η ιστο­ρία της ναζι­στι­κής θηριω­δί­ας με διά­φο­ρα προ­γράμ­μα­τα όπως αυτά που εκπο­ρεύ­ο­νται από το γερ­μα­νι­κό κρά­τος σε αγα­στή συνερ­γα­σία με το ελλη­νι­κό και τις κυβερ­νή­σεις, μέσα από το «Ελλη­νο­γερ­μα­νι­κό Ταμείο για το Μέλ­λον» και τα ψίχου­λα που πλη­ρώ­νει για μνη­μεία σε Δήμους και Περι­φέ­ρειες, από το «Ελλη­νο­γερ­μα­νι­κό Ίδρυ­μα Νεο­λαί­ας» αλλά και την προ­ώ­θη­ση αντιε­πι­στη­μο­νι­κών μεθό­δων διδα­σκα­λί­ας της Ιστο­ρί­ας στα σχο­λεία, όπως π.χ. το πρό­γραμ­μα «Μνή­μες Κατο­χής», που θέλει να αμβλύ­νει και να απο­κρύ­ψει στη συνεί­δη­ση των μαθη­τών ότι η ναζι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία ωθεί στα εγκλή­μα­τα της κατο­χής, προ­κει­μέ­νου να γίνε­ται ανε­κτή η σύγ­χρο­νη εγκλη­μα­τι­κή φασι­στι­κή δράση.

Αντι­πα­λεύ­ου­με το φασι­σμό με τον αγώ­να ενά­ντια στον στα μονο­πώ­λια και την εξου­σία τους που τον γεν­νούν και τον αναπαράγουν.

Με τα διδάγ­μα­τα της μεγά­λης δεκα­ε­τί­ας του 1940, των αγώ­νων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, συνε­χί­ζου­με στο δρό­μο της Αντί­στα­σης, της ανυ­πα­κο­ής, της μαζι­κής λαϊ­κής οργα­νω­μέ­νης πάλης, της αντι­μο­νο­πω­λια­κής αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής αντι­πο­λε­μι­κής πάλης για να δικαιω­θούν οι αγώ­νες και οι θυσί­ες των παλαιό­τε­ρων γενιών και να ανοί­ξει ο δρό­μος για να εκπλη­ρω­θούν τα όνει­ρα και να ικα­νο­ποι­η­θούν οι σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού και των νέων.

Δόξα και τιμή στους Αγω­νι­στές-Αγω­νί­στριες της ΕΑΜι­κής Αντί­στα­σης και του ΔΣΕ!».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο