Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Περλ Μπακ

Στις 26 Ιου­νί­ου 1892 γεν­νιέ­ται στο Χίλ­σμπο­ρο της δυτι­κής Βιρ­τζί­νια η Αμε­ρι­κα­νί­δα συγ­γρα­φέ­ας Περλ Μπακ. Κόρη ιερα­πο­στό­λων, έζη­σε ως το 1933 στην Κίνα.

Γοη­τεύ­τη­κε με τα έργα του Καρό­λου Ντί­κενς και όπως ομο­λο­γεί η ίδια, την επη­ρέ­α­σε περισ­σό­τε­ρο απ’ όλους και του χρω­στά πολλά.

Το πρώ­το πλήγ­μα δέχτη­κε με το θάνα­το της μητέ­ρας της, της οποί­ας έγρα­ψε τη βιο­γρα­φία (Η εξό­ρι­στη) και μ’ αυτό το έργο άρχι­σε τη συγ­γρα­φι­κή της στα­διο­δρο­μία. Πολυά­σχο­λος άνθρω­πος, ασχο­λού­νταν συγ­χρό­νως με τη συγ­γρα­φή και τη διδα­σκα­λία σε δύο πανε­πι­στή­μια. Το δρά­μα της για το δια­νοη­τι­κά καθυ­στε­ρη­μέ­νο παι­δί της έδω­σε τη συγκλο­νι­στι­κή ιστο­ρία Το παι­δί που δε μεγά­λω­σε ποτέ.

Εγρα­ψε περισ­σό­τε­ρα από 65 βιβλία, πολ­λά από τα οποία απει­κο­νί­ζουν τη ζωή σ’ αυτή τη μεγά­λη χώρα και τον αγώ­να των ανθρώ­πων της για την επι­βί­ω­ση. Σύμ­φω­να με την Κινέ­ζα συγ­γρα­φέα Άντσι Μιν, η Μπακ είχε απει­κο­νί­σει τους Κινέ­ζους χωρι­κούς «με τη μέγι­στη αγά­πη, τρυ­φε­ρό­τη­τα και ανθρωπιά».

Το απλό, άμε­σο ύφος και η ανη­συ­χία της για τις θεμε­λιώ­δεις αξί­ες της ανθρώ­πι­νης ζωής οφεί­λο­νται και στη μελέ­τη της κινέ­ζι­κης λογο­τε­χνί­ας. Κέρ­δι­σε το βρα­βείο Νόμπελ λογο­τε­χνί­ας το 1938. Μετα­ξύ των έργων της κορυ­φαία θέση έχει το μυθι­στό­ρη­μα «Η καλή γη» (1931), μια δρα­μα­τι­κή ιστο­ρία της Κίνας στη δεκα­ε­τία του ’20, για το οποίο έλα­βε βρα­βείο «Pulitzer» το 1932. Από το βιβλίο αυτό απέ­κτη­σε διε­θνή φήμη. Εγρα­ψε διά­φο­ρα μυθι­στο­ρή­μα­τα με το ψευ­δώ­νυ­μο Τζον Σέτζες, και δημο­σί­ευ­σε μια δίτο­μη αυτοβιογραφία.

Πέθα­νε το 1973.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο