Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποια επέτειο γιορτάζουμε την 9η Μάη;

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Στις 9 Μάη 1945 ο ηρω­ϊ­κός Κόκ­κι­νος Στρα­τός απε­λευ­θέ­ρω­νε την Ευρώ­πη και την ανθρω­πό­τη­τα ολό­κλη­ρη από το τέρας του ναζι­σμού. Τα υπο­λείμ­μα­τα του γερ­μα­νι­κού στρα­τού παρα­δί­νο­νταν στο Βερο­λί­νο και η κόκ­κι­νη σημαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο κυμά­τι­ζε στο Ράιχσταγκ.

Ημε­ρο­μη­νία-ορό­ση­μο για τον 20ο αιώ­να και την σύγ­χρο­νη Ιστο­ρία της ανθρω­πό­τη­τας, η 9η Μάη κατα­γρά­φτη­κε ανε­ξί­τη­λα στην συλ­λο­γι­κή συνεί­δη­ση και μνή­μη των λαών ως η Μεγά­λη Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη. Το ίδιο ανε­ξί­τη­λα κατα­γρά­φτη­κε στο νου και τις καρ­διές εκα­τομ­μυ­ρί­ων εργα­ζό­με­νων σε όλο τον κόσμο ο καθο­ρι­στι­κός ρόλος της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, που έδω­σε περισ­σό­τε­ρες από 20 εκα­τομ­μύ­ρια ζωές στον αγώ­να ενά­ντια στο φασισμό-ναζισμό.

Η αστι­κή τάξη ουδέ­πο­τε συμ­βι­βά­στη­κε με αυτήν την ιστο­ρι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Η εικό­να με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο στην κορυ­φή του Ράιχ­σταγκ, αλλά και η γεω­πο­λι­τι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που δια­μορ­φώ­θη­κε μετα­πο­λε­μι­κά με την ύπαρ­ξη του σοσια­λι­στι­κού μπλοκ στην Κεντρι­κή και Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη, απο­τε­λού­σε για δεκα­ε­τί­ες αγκά­θι στο λαι­μό των ιμπεριαλιστών.

Η επι­κρά­τη­ση της αντε­πα­νά­στα­σης στην ΕΣΣΔ και τις σοσια­λι­στι­κές χώρες στις αρχές του 1990 απο­τέ­λε­σε την αφορ­μή για να εντα­θεί η προ­σπά­θεια να ξανα­γρα­φτεί η Ιστο­ρία. Στο πλαί­σιο αυτό οι μηχα­νι­σμοί της ΕΟΚ (ΕΕ από το 1992) «εφηύ­ραν» την λεγό­με­νη «Ημέ­ρα της Ευρώ­πης», βασι­ζό­με­νοι στο γεγο­νός ότι την 9 Μάη 1950 ο Ρομπέρ Σου­μάν, τότε υπουρ­γός εξω­τε­ρι­κών της Γαλ­λί­ας, πραγ­μα­το­ποί­η­σε τη δια­κή­ρυ­ξη για την «ευρω­παϊ­κή ομοσπονδία».

Βέβαια, κυρί­αρ­χη ιδέα πίσω από το οικο­δό­μη­μα της «ευρω­παϊ­κής ενο­ποί­η­σης» ήταν ο αντι­κομ­μου­νι­σμός, δηλα­δή η αντι­με­τώ­πι­ση του σοσια­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Γι΄αυτόν τον σκο­πό άλλω­στε ενώ­θη­καν «νικη­τές» (Γαλ­λία, Βρε­τα­νία, κλπ) και «ηττη­μέ­νοι» (Γερ­μα­νία) του Πολέ­μου, παρα­με­ρί­ζο­ντας τις όποιες δια­φο­ρές τους χώριζαν.

Εδώ έρχε­ται λοι­πόν το ερώ­τη­μα: Σε τι απο­σκο­πεί η καθιέ­ρω­ση και προ­ώ­θη­ση, από τα επι­τε­λεία της ΕΕ και των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων, της λεγό­με­νης «Ημέ­ρας της Ευρώ­πης»; Η απά­ντη­ση βρί­σκε­ται στην προ­σπά­θεια τους να ξανα­γρά­ψουν την Ιστο­ρία, να συκο­φα­ντή­σουν την τερά­στια προ­σφο­ρά της ΕΣΣΔ και τον σοσια­λι­σμό-κομ­μου­νι­σμό, να θολώ­σουν την ιστο­ρι­κή μνή­μη των λαών.

Η «δική τους» Ευρώ­πη — του καπι­τα­λι­σμού, των μονο­πω­λί­ων, φτώ­χειας, της ανερ­γί­ας, των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων — δεν έχει καμία απο­λύ­τως σχέ­ση με την Ευρώ­πη των λαών. Οι εργα­ζό­με­νοι, οι λαοί δεν έχουν κανέ­να λόγο να γιορ­τά­ζουν την «Ημέ­ρα της Ευρώ­πης», καθώς ζουν στο πετσί τους καθη­με­ρι­νά τα δει­νά του αντι­δρα­στι­κού οικο­δο­μή­μα­τος που ονο­μά­ζε­ται «Ευρω­παϊ­κή Ένωση».

Η 9η Μάη έχει χρώ­μα κόκ­κι­νο και έμβλη­μα της το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο. Όσο κι’ αν οι απο­λο­γη­τές του σάπιου εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος προ­σπα­θούν να δια­στρε­βλώ­σουν την Ιστο­ρία και να σβή­σουν τη μνή­μη, οι λαοί είναι αυτοί που θα πουν την τελευ­ταία λέξη.

9η Μάη: «Κάθε άνθρω­πος που αγα­πά την ελευ­θε­ρία, χρω­στά­ει στον Κόκ­κι­νο Στρα­τό περισ­σό­τε­ρα από ό, τι μπο­ρεί ποτέ να πληρώσει»

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο