«Ποιος πιστεύει πια στο ευρώ;» (Με αφορμή άρθρο στα ΝΕΑ)

 Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Το άρθρο αυτό μπο­ρεί να ξενί­ζει μιας και φιλο­ξε­νεί­ται σε εφη­με­ρί­δα που δια­χρο­νι­κά στή­ρι­ξε την έντα­ξη της χώρας μας στην ΕΟΚ, στην ΟΝΕ αργό­τε­ρα, ενώ με κάθε τρό­πο συνέ­βα­λε στη εκστρα­τεία «Μένου­με Ευρώ­πη», μέμ­φο­ντας κάθε φωνή που είχε αντί­θε­τα άποψη.

Ας γίνου­με πιο συγκε­κρι­μέ­νοι: Πρό­κει­ται για άρθρο στα ΝΕΑ (6/4- αρθρο­γρά­φος Γιώρ­γος Μαλού­χος) στο οποίο ανα­φέ­ρε­ται σε αλή­θειες σχε­τι­κά με το ευρώ και της Ε.Ε. Ορι­σμέ­να απο­σπά­σμα­τα: «…Το ευρώ (το πραγ­μα­τι­κό και όχι το ιδε­α­τό) δεν το πιστεύ­ει πλέ­ον ούτε ο πρό­ε­δρος της Γαλ­λί­ας και το λέει απερίφραστα…Δεν υπάρ­χει άλλο νόμι­σμα στην παγκό­σμια σύγ­χρο­νη του­λά­χι­στον ιστο­ρία που να συν­δέ­θη­κε με κρί­σεις τόσο συχνά και τόσο έντο­να όσο το ευρώ. Που να προ­κά­λε­σε ξανά και ξανά τόσες αμφι­βο­λί­ες για το αν θα βγά­λει την επό­με­νη ημέ­ρα. Που να έσπει­ρα πανι­κό στους πάντες: στις οικο­νο­μί­ες που το εκδί­δουν, στους λαούς των χωρών του και τις διε­θνείς αγορές…Αυτά και μόνο είναι αρκε­τά για να κατα­δεί­ξουν την ακραία προ­βλη­μα­τι­κή φύση του παρά­ξε­νου υβρι­δί­ου που αγγί­ζει τα όρια του κακουργήματος…Η Γερ­μα­νία αξιο­ποιεί την παν­δη­μία και το ευρώ για να επι­βλη­θεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο στην Ευρώ­πη της οποί­ας ήδη δεσπό­ζει. Το νόμι­σμα όχι απλώς δεν είναι κοι­νό, αλλά δεν είναι καν νόμι­σμα. Είναι όργα­νο επι­βο­λής ηγε­μο­νί­ας που και αν δεν φέρ­νει ερπύ­στριες μοιά­ζει σαν ήδη να περ­νά με αυτές από εκεί που πέρα­σε ο ιός, γκρε­μί­ζο­ντας κάθε ελπί­δα για να χτι­στεί ξανά με την καταστροφή…»

Προ­φα­νώς και τα όσα «σούρ­νει» στην Ε.Ε και το ευρώ είναι πραγ­μα­τι­κά και εκφρά­ζουν δια­θέ­σεις-δια­πι­στώ­σει; Που υπάρ­χουν (ή ανα­πτύσ­σο­νται) τόσο στο λαό αλλά και σε τμή­μα­τα του «κατε­στη­μέ­νου» που το προη­γού­με­νο διά­στη­μα με νύχια και με δόντια υπε­ρά­σπι­ζαν την παρα­μο­νή της χώρας μας εκεί.

Στη­ρί­ζε­ται σε αντι­κει­με­νι­κά γεγο­νό­τα που έχουν να κάνουν με το μέλ­λον της Ε.Ε (μετά το BREXITαλ­λά και της νέας μεγά­λης βαθιάς καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης που είναι στα «σκα­ριά» και η παν­δη­μία επι­τα­χύ­νει…). Εκφρά­ζουν το αντι­κει­με­νι­κό γεγο­νός ότι η όποια «λάμ­ψη» της «ξεθω­ριά­ζει» και τα ιδε­ο­λο­γή­μα­τα που φιλο­τε­χνή­θη­καν ξεπέ­φτουν και αυτά.

Η Ε.Ε ποτέ δεν ήταν ‚ούτε και πρό­κει­ται να γίνει «των λαών», «της αλλη­λεγ­γύ­ης και ισο­τι­μί­ας», ούτε και το ευρώ το ιερό δισκο­πό­τη­ρο που θα θερά­πευε κάθε ασθένεια…

«Λυκο­συμ­μα­χία» ήταν πάντα, όργα­νο κυριαρ­χία οικο­νο­μι­κής και πολι­τι­κής του κεφα­λαί­ου, που φυσι­κά δεν θα μπο­ρού­σε να τιθα­σεύ­σει ή και αν εξα­φα­νί­σει αντι­θέ­σεις και αντα­γω­νι­σμούς μετα­ξύ κεφα­λαιο­κρα­τι­κών χωρών, μετα­ξύ των ίδιων των κεφα­λαιο­κρα­τών. Και η Γερ­μα­νία (ή άρχου­σα τάξη δηλα­δή) που θέλει μέσω αυτής της κατά­στα­σης να κερ­δί­σει από τις ζημιές των άλλων…

Οι εξε­λί­ξεις είναι διδα­κτι­κές. Η τεχνι­κή συγκόλ­λη­ση με το ευρώ κρα­τών με σημα­ντι­κή δια­φο­ρά παρα­γω­γι­κό­τη­τας, αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας και γενι­κό­τε­ρα ισχύ­ος, δεν μπο­ρεί να εξα­λεί­ψει τις αντι­θέ­σεις τους. Αντί­θε­τα, θα τις οξύ­νει. Απο­κα­λύ­πτουν ότι πίσω απ’ τα απα­τη­λά και χρό­νια καλ­λιερ­γού­με­να συν­θή­μα­τα της «ευρω­παϊ­κής αλλη­λεγ­γύ­ης» και των «ευρω­παϊ­κών αξιών» κρύ­βε­ται ο αδυ­σώ­πη­τος αντα­γω­νι­σμός των αστι­κών τάξε­ων που συγκρο­τούν την ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία της ΕΕ.

Η ανά­γκη για άλλο δρό­μο στη χώρα μας, εκτός Ε.Ε και άλλων ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών, δρό­μο με το λαό στο οικο­νο­μι­κό-πολι­τι­κό τιμό­νι είναι μονό­δρο­μος για τα λαϊ­κά συμφέροντα.

Αλέκος Χατζηκώστας

Δημο­σιο­γρά­φος και εκδό­της της εφη­με­ρί­δας «Η Άλλη Άπο­ψη της Ημα­θί­ας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημο­σιευ­τεί σε εφη­με­ρί­δες, περιο­δι­κά και site εδώ και δεκα­ε­τί­ες, ενώ έχει συμ­με­τά­σχει με ειση­γή­σεις σε μια σει­ρά ιστο­ρι­κά συνέ­δρια και ημε­ρί­δες. Έχει εκδώ­σει 9 βιβλία και συμ­με­τέ­χει σε συλ­λο­γι­κούς τόμους.