ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕ — ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, διοργάνωσαν στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ και η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ.
Στην εκδήλωση μίλησαν η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα: «Η κατάκτηση της διαλεκτικής — υλιστικής αντίληψης για την Επανάσταση του 1821 αναγκαία στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τις μελλούμενες σοσιαλιστικές επαναστάσεις» και ο Κώστας Σκολαρίκος, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ, με θέμα: «Ο χαρακτήρας της Επανάστασης του 1821 και η σύγχρονη διαπάλη».
Η οργάνωση της εκδήλωσης ήταν άψογη, τηρήθηκαν στο ακέραιο όλα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας (μάσκες, αποστάσεις κ.λπ.), ενώ για τη συμμετοχή είχε προηγηθεί αρνητικό τεστ κορονοϊού. Λόγω των υγειονομικών μέτρων και προκειμένου να τηρηθούν οι αποστάσεις, η συμμετοχή στην εκδήλωση ήταν αριθμητικά περιορισμένη.
Συμμετείχαν κυρίως φοιτητές, ιστορικοί Ερευνητές και στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Το ίδιο το περιεχόμενο της εκδήλωσης, με τις δυο ομιλίες, κέντριζε το ενδιαφέρον, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων που ασχολούνται επιστημονικά με την Ιστορία, οι οποίοι παρακολούθησαν με αμείωτη προσοχή τις δυο ομιλίες. Εξάλλου, ένα στοιχείο της ίδιας της οργάνωσης αυτής της εκδήλωσης — συζήτησης, ήταν να αποτελέσει την αφετηρία για μια πιο συστηματική γνωριμία των φοιτητών και φοιτητριών μελών της ΚΝΕ με τη διαλεκτική — υλιστική έρευνα και ερμηνεία της ιστορίας της κοινωνικής εξέλιξης στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, παγκόσμια και σε διάφορες περιόδους και εποχές της.
Μετά το τέλος των ομιλιών, η σκυτάλη περνάει στα χέρια του κοινού για μια πλούσια συζήτηση.
- Στο βίντεο πάνω, για τεχνικούς λόγους, σε ένα σημείο της ομιλίας της Ελένης Μπέλλου η ένταση του ήχου χαμηλώνει. Το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει ως εξής: «Όσο αναγκαίο είναι αντικειμενικά να προσδιορίζουμε σε κάθε κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό την κυρίαρχη τάξη και την άμεσα εκμεταλλευόμενη, δηλαδή τις δύο βασικές τάξεις σε σχέση με τον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής, άλλο τόσο αναγκαίο είναι αντικειμενικά να προσδιορίζουμε και τις άλλες κοινωνικές ομάδες ή τάξεις που διαμορφώνονται ως φύτρα του νέου ή διακρίνονται ως κατάλοιπα του παλιού τρόπου παραγωγής. Κι ακόμα περισσότερο, να μπορούμε να διακρίνουμε τη διαστρωμάτωση στο πλαίσιο μιας τάξης, παλιάς ή νέας, την εξέλιξη των τάξεων, επομένως και του κοινωνικού-πολιτικού ρόλου τους. Όσον αφορά την Επανάσταση του 1821, ούτε την αστική τάξη μπορούμε να την αντιλαμβανόμαστε ως τη σημερινή τάξη των καπιταλιστών –παρ’ όλο που υπάρχει ο πυρήνας της– ούτε τους προεστούς μόνο ως κατώτερο τμήμα του φεουδαρχικού κρατικού μηχανισμού που δεν εμπλέκεται στις ανερχόμενες καπιταλιστικές σχέσεις».