Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 (VIDEO+ΦΩΤΟ)

ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕ — ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ 

Μια πολύ ενδια­φέ­ρου­σα εκδή­λω­ση για τα 200 χρό­νια από την Επα­νά­στα­ση του 1821, διορ­γά­νω­σαν στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ το Τμή­μα Ιστο­ρί­ας της ΚΕ και η Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Αττι­κής του ΚΚΕ.

Στην εκδή­λω­ση μίλη­σαν η Ελέ­νη Μπέλ­λου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα: «Η κατά­κτη­ση της δια­λε­κτι­κής — υλι­στι­κής αντί­λη­ψης για την Επα­νά­στα­ση του 1821 ανα­γκαία στην εξα­γω­γή χρή­σι­μων συμπε­ρα­σμά­των για τις μελ­λού­με­νες σοσια­λι­στι­κές επα­να­στά­σεις» και ο Κώστας Σκο­λα­ρί­κος, μέλος του Τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας της ΚΕ, με θέμα: «Ο χαρα­κτή­ρας της Επα­νά­στα­σης του 1821 και η σύγ­χρο­νη δια­πά­λη».

Η οργά­νω­ση της εκδή­λω­σης ήταν άψο­γη, τηρή­θη­καν στο ακέ­ραιο όλα τα υγειο­νο­μι­κά μέτρα προ­στα­σί­ας (μάσκες, απο­στά­σεις κ.λπ.), ενώ για τη συμ­με­το­χή είχε προη­γη­θεί αρνη­τι­κό τεστ κορο­νοϊ­ού. Λόγω των υγειο­νο­μι­κών μέτρων και προ­κει­μέ­νου να τηρη­θούν οι απο­στά­σεις, η συμ­με­το­χή στην εκδή­λω­ση ήταν αριθ­μη­τι­κά περιορισμένη.

Συμ­με­τεί­χαν κυρί­ως φοι­τη­τές, ιστο­ρι­κοί Ερευ­νη­τές και στε­λέ­χη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Το ίδιο το περιε­χό­με­νο της εκδή­λω­σης, με τις δυο ομι­λί­ες, κέντρι­ζε το ενδια­φέ­ρον, ιδιαί­τε­ρα των νέων ανθρώ­πων που ασχο­λού­νται επι­στη­μο­νι­κά με την Ιστο­ρία, οι οποί­οι παρα­κο­λού­θη­σαν με αμεί­ω­τη προ­σο­χή τις δυο ομι­λί­ες. Εξάλ­λου, ένα στοι­χείο της ίδιας της οργά­νω­σης αυτής της εκδή­λω­σης — συζή­τη­σης, ήταν να απο­τε­λέ­σει την αφε­τη­ρία για μια πιο συστη­μα­τι­κή γνω­ρι­μία των φοι­τη­τών και φοι­τη­τριών μελών της ΚΝΕ με τη δια­λε­κτι­κή — υλι­στι­κή έρευ­να και ερμη­νεία της ιστο­ρί­ας της κοι­νω­νι­κής εξέ­λι­ξης στην Ελλά­δα, στην Ευρώ­πη, παγκό­σμια και σε διά­φο­ρες περιό­δους και επο­χές της.

Μετά το τέλος των ομι­λιών, η σκυ­τά­λη περ­νά­ει στα χέρια του κοι­νού για μια πλού­σια συζήτηση.

  • Στο βίντεο πάνω, για τεχνι­κούς λόγους, σε ένα σημείο της ομι­λί­ας της Ελέ­νης Μπέλ­λου η έντα­ση του ήχου χαμη­λώ­νει. Το συγκε­κρι­μέ­νο από­σπα­σμα έχει ως εξής: «Όσο ανα­γκαίο είναι αντι­κει­με­νι­κά να προσ­διο­ρί­ζου­με σε κάθε κοι­νω­νι­κο-οικο­νο­μι­κό σχη­μα­τι­σμό την κυρί­αρ­χη τάξη και την άμε­σα εκμε­ταλ­λευό­με­νη, δηλα­δή τις δύο βασι­κές τάξεις σε σχέ­ση με τον κυρί­αρ­χο τρό­πο παρα­γω­γής, άλλο τόσο ανα­γκαίο είναι αντι­κει­με­νι­κά να προσ­διο­ρί­ζου­με και τις άλλες κοι­νω­νι­κές ομά­δες ή τάξεις που δια­μορ­φώ­νο­νται ως φύτρα του νέου ή δια­κρί­νο­νται ως κατά­λοι­πα του παλιού τρό­που παρα­γω­γής. Κι ακό­μα περισ­σό­τε­ρο, να μπο­ρού­με να δια­κρί­νου­με τη δια­στρω­μά­τω­ση στο πλαί­σιο μιας τάξης, παλιάς ή νέας, την εξέ­λι­ξη των τάξε­ων, επο­μέ­νως και του κοι­νω­νι­κού-πολι­τι­κού ρόλου τους. Όσον αφο­ρά την Επα­νά­στα­ση του 1821, ούτε την αστι­κή τάξη μπο­ρού­με να την αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε ως τη σημε­ρι­νή τάξη των καπι­τα­λι­στών –παρ’ όλο που υπάρ­χει ο πυρή­νας της– ούτε τους προ­ε­στούς μόνο ως κατώ­τε­ρο τμή­μα του φεου­δαρ­χι­κού κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού που δεν εμπλέ­κε­ται στις ανερ­χό­με­νες καπι­τα­λι­στι­κές σχέσεις».
8 / 13
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο