Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σαν κάποτε πάτε στο Άουσβιτς 

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Σαν κάπο­τε πάτε στο Άου­σβιτς , σαν μια λιτα­νεία, σαν ένα φόρο τιμής στο μαρ­τυ­ρο­λό­γιο εκα­τομ­μυ­ρί­ων αθώ­ων ανθρώ­πων ποθυ εξο­ντώ­θη­καν απάν­θρω­πα από πρό­σω­πα διε­στραμ­μέ­να, από ΝΑΖΙ φασί­στες, επαγ­γελ­μα­τί­ες και «επι­στή­μο­νες» του θανάτου!

Εάν λοι­πόν,  κάπο­τε πάτε στο Άου­σβιτς  και γυρί­σε­τε, σίγου­ρα θα γυρί­σε­τε αγα­να­κτι­σμέ­νοι και θα ανα­ρω­τη­θεί­τε, πώς τέτοιοι από­γο­νοι και υπο­λείμ­μα­τα δολο­φό­νων φασι­στών υπάρ­χουν σήμε­ρα και δρουν στη χώρα μας (και φυσι­κά και σε άλλες χώρες).

Σίγου­ρα μέσα σας θα υπάρ­χουν ανα­πά­ντη­τα ΓΙΑΤΙ! Θα υπάρ­χει θυμός και οργή και πόνος.

Μα τόσο μίσος, τέτοια βαρ­βα­ρό­τη­τα, τέτοια θηριω­δία, τόση βία απύθμενη;

Επι­στη­μο­νι­κή τεκ­μη­ρί­ω­ση μιας ιδε­ο­λο­γί­ας διε­στραμ­μέ­νης περί δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τας των ανθρώ­πι­νων φυλώ σε ανώ­τε­ρους και κατώ­τε­ρους. Σε Αρεί­υος χαρι­σμα­τι­κούς και προι­κι­σμέ­νους και σε υπο­α­νά­πτυ­κτους και καθυ­στε­ρη­μέ­νους, που πρέ­πει να μας απαλ­λά­ξουν από την παρου­σία τους.

Έτσι πιστεύ­ουν, έτσι θέλουν, έτσοι γουστάρουν.

Οι κοι­νές λέξεις — άδειες από συναι­σθή­μα­τα, είναι δύσκο­λο — πολύ δύσκο­λο — να περι­γρά­ψουν το τι ακρι­βώς συνέ­βη στο Άου­σβιτς και τα άλλα στρα­τό­πε­δα συγκέντρωσης.

Φρί­κη, ανα­τρι­χί­λα, έκρη­ξη της ευαι­σθη­σί­ας σας και τα πολ­λά οργι­σμέ­να συναι­σθή­μα­τα που σας πλημ­μυ­ρί­ζουν, για να νιώ­σε­τε το βάθος, την ουσία και την ατμό­σφαι­ρα αυτών των συντα­ρα­κτι­κών απάν­θρω­πων γεγονοτων!

Ένα θλι­βε­ρό θέαμα.

Μυρί­ζει θειά­φι, αιθα­λο­μί­χλη και λιβάνι.

Μυρί­ζει σπα­θιά ακονισμένα.

Μυρί­ζει από­γνω­ση και ντρο­πή. Μυρί­ζει ΘΑΝΑΤΟ.

***

Είναι αδύ­να­το να πιστέ­ψεις και να φαντα­στείς, ύστε­ρα από μια επι­σκε­ψη στο Άου­σβιτς, πως υπάρ­χουν και σήμε­ρα άνθρω­ποι που ενστερ­νί­ζο­νται αυτές τις θηριω­δί­ες (ιδε­ο­λο­γί­ες) ή προ­σπα­θούν να τις δικαιολογήσουν.

Είναι αδύ­να­το να πιστέ­ψεις πως η θλι­βε­ρή τού­τη νεο­λαία που ακο­λου­θεί τη Χρυ­σή Αυγή, εάν γνώ­ρι­ζς, σαν έκα­νε τον κόπο να μάθει ή να επι­σκε­φτεί ποτέ το Άου­σβιτς (Ματ­χά­ου­ζεν, Ντα­χά­ου κ.α΄) θα εξα­κο­λου­θού­σε να έχει αυτές τις ανα­τρι­χια­στι­κές, φρι­κια­στι­κές ιδέ­ες και να ψηφί­ζει Χρυ­σή Αυγή.

Σίγου­ρα δεν έχουν καμία γνώ­ση, σίγου­ρα δεν έχουν ποτέ σωστά πλη­ρο­φο­ρη­θεί τι σημαί­νει ναζι­σμός και φασισμός.

Τι σημαί­νει η εν ψυχρώ και με «επι­στη­μο­νι­κό» τρό­πο, δολο­φο­νία και εξα­φά­νι­ση εκα­τομ­μυ­ρί­ων αθώ­ων ανθρώ­πων. Με τις πιο φρι­κια­στι­κές και απάν­θρω­πες μεθόδους.

Εκτός εάν μέσα τους γιγα­ντω­θεί το τέρας και το κτή­νος που διψά­ει αχόρ­τα­γα για αίμα.

***

Εάν, λοι­πόν, κάπο­τε πάτε στο Άου­σβιτς θα νιώ­σε­τε ανθρώ­πι­νη ταπεί­νω­ση, θα νιώ­σε­τε θυμο και ανα­τρι­χί­λα και εάν η φαντα­σία σας κατα­φέ­ρει να επε­ξη­γή­σει τις εικό­νες, τις φωτο­γρα­φί­ες που έχουν αναρ­τη­θεί, έστω και ξώφαλ­τσα, θα κατα­λά­βε­τε το μέγε­θος αυτού του μεγα­λύ­τε­ρου εγκλή­μα­τος της ιστορίας. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο