Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σε κλίμα συγκίνησης ο τελευταίος αποχαιρετισμός στο Γιάννη Ιωαννίδη στη Θεσσαλονίκη

Σκε­πα­σμέ­νος με τη σημαία του ‘Αρη και υπό την ιαχή «αθά­να­τος» οδη­γή­θη­κε στην τελευ­ταία του κατοι­κία ο πολυ­νί­κης προ­πο­νη­τής, Γιάν­νης Ιωαν­νί­δης, που έφυ­γε από τη ζωή την περα­σμέ­νη Τετάρ­τη σε ηλι­κία 78 ετών. Η εξό­διος ακο­λου­θία και η ταφή τελέ­στη­καν στα Κοι­μη­τή­ρια της Θέρ­μης, σε κλί­μα συγκί­νη­σης, παρου­σία συγ­γε­νών, φίλων, συνερ­γα­τών, ανθρώ­πων της πολι­τι­κής, της αυτο­διοί­κη­σης, του αθλη­τι­σμού αλλά και πλή­θος κόσμου.

Η σορός του θρύ­λου των ελλη­νι­κών και ευρω­παϊ­κών πάγκων έφτα­σε στις 4.30 μμ στα νεκρο­τα­φεία συνο­δεία δεκά­δων κιτρι­νό­μαυ­ρων μοτο­σι­κλε­τών, οι οποί­οι κόρ­να­ραν από το κέντρο της πόλης σε όλη την δια­δρο­μή και λίγη ώρα μετά ξεκί­νη­σε η εξό­διος ακο­λου­θία από τον μητρο­πο­λί­τη Νεα­πό­λε­ως και Σταυ­ρο­πό­λε­ως κ. Βαρνάβα.

Παρευ­ρέ­θη­κε αντι­προ­σω­πεία του ΚΚΕ, με τον βου­λευ­τή Β Θεσ­σα­λο­νί­κης του Κόμ­μα­τος, Λεω­νί­δα Στολ­τί­δη, τον υπο­ψή­φιο Περι­φε­ρειάρ­χη Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας με τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», Σωτή­ρη Αβραμ;oπουλο και τον υπο­ψή­φιο δημο­τι­κό σύμ­βου­λο Θεσ­σα­λο­νί­κης, Άκη Αδάμ.

Στο «σπίτι» του για τελευταία φορά ο «ξανθός»

Νωρί­τε­ρα το ρυθ­μι­κό σύν­θη­μα «Κόουτς ζωντα­νός, για πάντα Αρεια­νός» και το παρα­τε­τα­μέ­νο θερ­μό χει­ρο­κρό­τη­μα «έσκι­σαν» τον αέρα της Θεσ­σα­λο­νί­κης και τις καρ­διές όλων των οπα­δών, τη στιγ­μή που η σορός του Γιάν­νη Ιωαν­νί­δη περ­νού­σε τον εξω­τε­ρι­κό χώρο του Αλε­ξάν­δρειου Αθλη­τι­κού Μελά­θρου. Ήταν γύρω στις 3:30 το μεση­μέ­ρι, όταν ο «ξαν­θός» έφτα­σε στο μπα­σκε­τι­κό του «σπί­τι», για μία στά­ση πριν το τελευ­ταίο «αντίο». Δεν θα μπο­ρού­σε, άλλω­στε, ο κόουτς να μην βρε­θεί στο στά­διο όπου γεύ­τη­κε αμέ­τρη­τες νίκες και δια­κρί­σεις με την ομά­δα μπά­σκετ του ‘Αρη καθώς αυτή ήταν και επι­θυ­μία της οικο­γέ­νειάς του.

Μόνο που αυτή τη φορά η ατμό­σφαι­ρα του γηπέ­δου ήταν δια­φο­ρε­τι­κή. Τα συν­θή­μα­τα και τα τρα­γού­δια νίκης από τους φίλους και οπα­δούς, για τις επι­τυ­χί­ες του μεγά­λου «Αυτο­κρά­το­ρα» που μεσου­ρά­νη­σε τη δεκα­ε­τία του ’80 υπό την καθο­δή­γη­ση του «ξαν­θού», αντι­κα­τα­στά­θη­καν από έναν βου­βό πόνο και πολ­λά δάκρυα της κιτρι­νό­μαυ­ρης οικο­γέ­νειας για τη μεγά­λη απώλεια.

Η διοί­κη­ση της ΚΑΕ ‘Αρης, ο ΑΣ Αρης, η ομά­δα μπά­σκετ και η τεχνι­κή ηγε­σία, παλιοί του συμπαί­κτες και αθλη­τές, άνθρω­ποι που τον λάτρε­ψαν και εξαι­τί­ας του αγά­πη­σαν το άθλη­μα βρέ­θη­καν έξω από το γήπε­δο για να απο­τί­σουν ύστα­το φόρο τιμής στον προ­πο­νη­τή που οδή­γη­σε τους κίτρι­νους στις πιο λαμπρές και ένδο­ξες επο­χές με την κατά­κτη­ση οκτώ πρω­τα­θλη­μά­των, πέντε κυπέλ­λων, συνο­δεία ακα­τάρ­ρι­πτων ρεκόρ, αήτ­τη­των σερί και τριών σερί Final Four.

Η νεκρο­φό­ρα εισήλ­θε από τη Θύρα 3 και αφού έκα­νε το γύρο του Παλέ ντε Σπορ, στα­μά­τη­σε μπρο­στά στην κεντρι­κή είσο­δο. Εκεί, περί­με­ναν ο Νίκος Γκά­λης, εκ των ηγε­τών της θρυ­λι­κής ομά­δας του Άρη, ο αντι­πρό­ε­δρος της Ευρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής, Μαρ­γα­ρί­της Σχοι­νάς, αλλά και οι αθλη­τές της σημε­ρι­νής ομά­δας μπά­σκετ που κρα­τού­σαν στα χέρια τους κίτρι­να λου­λού­δια καθώς επί­σης τα 13 τρό­παια που κατέ­κτη­σε ο σύλ­λο­γος κατά τη διάρ­κεια της παρου­σί­ας του στον πάγκο.

Αφού η σορός έμει­νε για περί­που μισή ώρα στο Παλαί Ντε Σπορ ανα­χώ­ρη­σε για τα Κοι­μη­τή­ρια της Θέρ­μης, ενώ κατά τη δια­δρο­μή έκα­νε μία στά­ση και μπρο­στά στο Κλε­άν­θης Βικε­λί­δης, το ποδο­σφαι­ρι­κό γήπε­δο του ‘Αρη.

Τα δάκρυα του Γκά­λη και «των άλλων παι­διών» για τη μεγά­λη απώλεια

Με δάκρυα στα μάτια ο Νίκος Γκά­λης υπο­δέ­χτη­κε τη σορό του προ­πο­νη­τή του, με τον οποίο ως ομά­δα πέτυ­χαν ανε­πα­νά­λη­πτες δια­κρί­σεις και έκα­ναν όλη την Ελλά­δα να παρα­μι­λά. «Είναι μεγά­λη η συγκί­νη­ση για τους Αρεια­νούς και όλο τον φίλα­θλο κόσμο. Με μία κου­βέ­ντα, ο Γιάν­νης ήταν άντρας. ‘Οτι είχε να πει, στο έλε­γε κατευ­θεί­αν στο πρό­σω­πο. ‘Ηθε­λε να κάνει τον ‘Αρη μεγά­λο και τα κατά­φε­ρε», είπε συγκι­νη­μέ­νος ο «γκάν­γκ­στερ» του ελλη­νι­κού μπάσκετ.

Ερω­τη­θείς ποια στιγ­μή θα θυμά­ται περισ­σό­τε­ρο ο Νίκος Γκά­λης απά­ντη­σε : «Είναι πάρα πολ­λές οι στιγ­μές. Πολ­λές οι χαρές και λίγες οι λύπες».

Ιδιαί­τε­ρα φορ­τι­σμέ­νοι ήταν επί­σης οι πρώ­ην παί­κτες Βασί­λης Λυπη­ρί­δης και Νίκος Φιλίπ­που, που δήλω­σαν πως μαζί με τον κόουτς απο­χαι­ρε­τούν και ένα κομ­μά­τι της νιό­της και της ζωής τους.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο