Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σε κλίμα συγκίνησης το τελευταίο αντίο στο Νότη Μαυρουδή — Τραγούδησαν το «Πρωϊνό Τσιγάρο»

Σε κλί­μα συγκί­νη­σης για τον αδό­κη­το χαμό του, έγι­νε σήμε­ρα το πρωί στο Χαλάν­δρι η πολι­τι­κή κηδεία του Νότη Μαυ­ρου­δή ο οποί­ος «έφυ­γε» από τη ζωή σε ηλι­κία 77 ετών.

Συγ­γε­νείς, φίλοι, άνθρω­ποι που θαύ­μα­ζαν το καλ­λι­τε­χνι­κό του ταλέ­ντο και την δια­κρι­τι­κή παρου­σία του, είπαν το τελευ­ταίο αντίο στον μου­σι­κο­συν­θέ­τη ο οποί­ος σκο­τώ­θη­κε έπει­τα από πτώ­ση στο εξο­χι­κό του σπί­τι στο Πήλιο.

Συγκι­νη­τι­κή στιγ­μή ήταν όταν οι παρι­στά­με­νοι τρα­γού­δη­σαν το «Πρω­ϊ­νό Τσι­γά­ρο», ένα από τα γνω­στό­τε­ρα τρα­γού­δια του Ν. Μαυρουδή.

Στην συνέ­χεια η σορός μετα­φέρ­θη­κε στη Ριτσώ­να για την αποτέφρωση.

«Επι­θυ­μία της οικο­γέ­νειάς μας, αντί στε­φά­νων, να συγκε­ντρω­θούν χρή­μα­τα προ­κει­μέ­νου να αγο­ρα­στούν μου­σι­κά όργα­να για τη Συμ­φω­νι­κή Ορχή­στρα Νέων του Δήμου Χαλαν­δρί­ου» ανέ­φε­ρε η ανα­κοί­νω­ση του γιου του για την κηδεία.

Νότης Μαυ­ρου­δής – Πέντε μου­σι­κά δια­μά­ντια που μας χάρισε

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο