Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σουηδία: Ο τελευταίος χαιρετισμός των ηλικιωμένων μέσα από τα τζάμια του λεωφορείου

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Μόλις προ­χθές η Σου­η­δι­κή κυβέρ­νη­ση και οι ειδι­κοί επι­δη­μιο­λό­γοι που στη­ρί­ζουν την πολι­τι­κή της “ελεγ­χό­με­νης μετά­δο­σης” του ιού απο­φά­σι­σαν να “συμ­βου­λεύ­σουν” την απα­γό­ρευ­ση των επι­σκέ­ψε­ων στα γηρο­κο­μεία. Τα κρού­σμα­τα είναι πάνω από 6000 και οι νεκροί πάνω από 350 μέχρι στιγμής.

Κάποια γηρο­κο­μεία είχαν ήδη πάρει μέτρα προ­στα­σί­ας εδω και 3 εβδο­μά­δες. Ένα από αυτά απο­φά­σι­σε να δώσει την ευκαι­ρία στους γερό­ντους να δουν τους στε­νούς συγ­γε­νείς τους. Ναύ­λω­σαν ένα λεω­φο­ρείο και έκα­ναν τον γύρο της πόλης Ουψά­λα. Έκα­ναν στά­σεις στα σημεία που μένουν τα παι­διά των ηλι­κιω­μέ­νων που είχαν ειδο­ποι­η­θεί από πριν. Αυτοί τους περί­με­ναν στο πεζο­δρό­μιο και τους έστελ­ναν φιλιά μέσα από τα κλει­στά τζά­μια και ακου­μπού­σαν τα χέρια τους στο τζά­μι για χαι­ρε­τι­σμό. Τα δάκρυα έτρε­χαν από τα μάτια τους. Κάποιοι έκα­ναν και αυτο­σχέ­δια πανό με καρ­δού­λες και φρά­σεις όπως “Σ αγα­πώ μαμά”. Χάρη­καν οι ηλι­κιω­μέ­νοι που είδαν τα παι­διά τους, έκλαι­γαν κι αυτά που ίσως δεν θα τους ξαναδούν.

Έτσι συνε­χί­ζε­ται να θυσιά­ζο­νται οι ζωές στο προ­τει­νό­με­νο καπι­τα­λι­στι­κό πρότυπο.

Όπως τονί­ζει σε σημε­ρι­νή ανα­κοί­νω­σή του το ΚΚ Σουηδίας:

“Το κρά­τος παί­ζει με τη ζωή των ανθρώπων.

Οι κρα­τι­κές αρχές έχουν υιο­θε­τή­σει την τακτι­κή της “ελεγ­χό­με­νης μετά­δο­σης”. Η τακτι­κή παρου­σιά­ζε­ται σαν να ενδια­φέ­ρε­ται για την υγεία μας, αλλά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα “ελεγ­χό­με­νη” δεν σημαί­νει τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο από την προ­σαρ­μο­γή του βαθ­μού μετά­δο­σης του ιού στα κέρ­δη των μεγά­λων εται­ρειών, χωρίς να λαμ­βά­νει υπό­ψη την ανθρώ­πι­νη ζωή και υγεία.

Την ίδια στιγ­μή που γεμί­ζουν οι λίγες θέσεις εντα­τι­κής θερα­πεί­ας που είναι δια­θέ­σι­μες, οι χει­ρουρ­γι­κές επεμ­βά­σεις ακυ­ρώ­νο­νται, οι άρρω­στοι καλού­νται να μην ανα­ζη­τή­σουν φρο­ντί­δα αλλά να στρέ­φο­νται σε ιατρι­κές πλη­ρο­φο­ρί­ες από τηλε­φω­νι­κές οδη­γί­ες στις οποί­ες κατά κανό­να είναι αδύ­να­το να έχουν πρό­σβα­ση. Η ζωή και ο θάνα­τος των κατώ­τε­ρων τάξε­ων δεν μετρά­ει στους οικο­νο­μι­κούς υπο­λο­γι­σμούς του κρά­τους όταν είναι απα­ραί­τη­το να σωθούν τα κέρ­δη των σου­η­δι­κών μονοπωλίων”.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο