Σουηδία: Τοίχος σιωπής και εκφοβισμού για τις εργοδοτικές παραβιάσεις των μέτρων προστασίας από την πανδημία

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Οχτώ συν­δι­κα­λι­στι­κές Ομο­σπον­δί­ες της Σου­η­δί­ας δηλώ­νουν σε έρευ­να της Σου­η­δι­κής Τηλε­ό­ρα­σης, πως οι εργα­ζό­με­νοι και οι υπεύ­θυ­νοι επι­θε­ω­ρη­τές εργα­σί­ας και εργα­σια­κού περι­βάλ­λο­ντος φοβού­νται να καταγ­γεί­λουν παρα­βά­σεις στους εργα­σια­κούς χώρους.

Φοβού­νται για τις συνέ­πειες από τις αντι­δρά­σεις της εργο­δο­σί­ας. Ιδιαί­τε­ρα τον τελευ­ταίο χρό­νο σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας ο φόβος για τις συνέ­πειες είναι μεγα­λύ­τε­ρος στις Ομο­σπον­δί­ας Υγειο­νο­μι­κών υπαλ­λή­λων, Δημο­τι­κών υπαλ­λή­λων, Μετα­φο­ρών και συγκοι­νω­νιών, Εκπαι­δευ­τι­κών κα.

Παρα­δείγ­μα­τα όπως της νοση­λεύ­τριας και υπεύ­θυ­νης εργα­σια­κού περι­βάλ­λο­ντος Ingrid Leirnes, που κατήγ­γει­λε συν­θή­κες έλλει­ψης μέτρων για την διά­δο­ση του ιού και μετατέθηκε.

Της Ann-Sofi Axelsson που ζήτη­σε μέσα προ­στα­σί­ας για την ηλι­κιω­μέ­νη που ήταν συνο­δός απο­λύ­θη­κε από την Υπη­ρε­σία μετά από 5ετία υπη­ρε­σί­ας, με την αιτιο­λο­γία πως είναι ακατάλληλη.

Η περί­πτω­ση της υπαλ­λή­λου της Επι­θε­ώ­ρη­σης Εργα­σί­ας είναι πιο χαρακτηριστική.

Η Jenny Bengtsson απο­φά­σι­σε την χρή­ση μάσκας στο προ­σω­πι­κό του γηρο­κο­μεί­ου Serafen στην Στοκ­χόλ­μη τον περα­σμέ­νο Απρί­λιο, όπου τα κρού­σμα­τα είχαν αυξη­θεί επι­κίν­δυ­να και το ένα τρί­το των γερό­ντων δυστυ­χώς είχαν αποβιώσει.

Η διοί­κη­ση της Επι­θε­ώ­ρη­σης Εργα­σί­ας δέχτη­κε πιέ­σεις από την Ένω­ση Δήμων και Νομαρ­χιών για λόγους οικο­νο­μι­κούς, για να απο­φύ­γουν το κόστος της μάσκας μια που οι Δήμοι είναι υπεύ­θυ­νοι για τα Γηρο­κο­μεία αλλά και από την Διεύ­θυν­ση Κοι­νω­νι­κών Ασφα­λί­σε­ων που φοβή­θη­κε για έξο­δα ασφά­λι­σης ασθε­νών αν αλλά­ξουν οι διαδικασίες.

Η από­φα­ση άλλα­ξε. Αντί για την υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα της μάσκας απο­φά­σι­σαν ότι ο εργο­δό­της είναι υπεύ­θυ­νος για την ασφά­λεια του εργα­ζό­με­νου και να πάρει «τα κατάλ­λη­λα μέτρα» δηλα­δή απο­λύ­τως τίποτα.

Η Jenny Bengtsson που είχε την ευθύ­νη της από­φα­σης για την υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα της μάσκας μπή­κε στον πάγο αφού της ασκή­θη­κε κρι­τι­κή και άλλα­ξαν την από­φα­σή της.

«Κατα­στρά­φη­κε η ζωή μου» δηλώ­νει στην Σου­η­δι­κή τηλεόραση.

«Κάνου­με έρευ­να για την υπό­θε­ση, κρί­μα που αισθά­νε­ται έτσι» απα­ντά η Αρχή.

Η Sineva Ribeiro πρό­ε­δρος των Υγειο­νο­μι­κών δηλώ­νει πως «θέλουν να δημιουρ­γή­σουν ένα τοί­χο σιω­πής για να στα­μα­τή­σουν οι καταγγελίες».

Οι χαρα­κτη­ρι­στι­κές περι­πτώ­σεις δημιουρ­γούν ανα­σφά­λεια και φόβο στους εργα­ζό­με­νους και υπεύ­θυ­νους ακό­μη και στην Σου­η­δία που προ­βάλ­λε­ται σαν πρό­τυ­πο εργα­σια­κής και κοι­νω­νι­κής ασφά­λειας στον καπιταλισμό.

Η μάσκα δεν είναι ακό­μη υπο­χρε­ω­τι­κή στην Σου­η­δία ούτε στους χώρους δου­λειάς, ούτε στα ΜΜ Μετα­φο­ράς. Είναι προ­αι­ρε­τι­κή μόνον σε ειδι­κές κατη­γο­ρί­ες χώρων και εργα­ζο­μέ­νων. Η εμπο­ρι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα συνε­χί­ζε­ται με ελά­χι­στους περιο­ρι­σμούς και τα Σχο­λεία είναι στην δικαιο­δο­σία των Δήμων αν κλεί­σουν ή όχι. Τα περισ­σό­τε­ρα είναι ανοιχτά.

Η Σου­η­δία με 10 εκα­τομ­μύ­ρια κατοί­κους, σημείο ανα­φο­ράς των αρνη­τών, βιώ­νει την μεγα­λύ­τε­ρη υγειο­νο­μι­κή κατα­στρο­φή στην ιστο­ρία της με 13.000 νεκρούς, 4 με 5000  κρού­σμα­τα την ημέ­ρα που ξεπέ­ρα­σαν ήδη τις 700.000 με μεγά­λες ελλεί­ψεις στα Νοσο­κο­μεία σε προ­σω­πι­κό, ΜΕΘ και εξο­πλι­σμό. Απο­δει­κνύ­ει και η Σου­η­δία πως ο στό­χος είναι η απρό­σκο­πτη προ­στα­σία της κερ­δο­φο­ρί­ας των επι­χει­ρή­σε­ων και λιγό­τε­ρο της υγεί­ας του λαού της.

Πάνος Αλεπλιώτης

Εργά­στη­κε σαν γεω­λό­γος, περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χωρο­τά­κτης στην Ελλά­δα και στην Σου­η­δία. Δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυλαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυλαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.

Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί;