«Στον αέρα» η προστασία από την απόλυση ακόμα και για εγκυμονούσες!

Εκτός από όλα τα άλλα που φέρ­νει το αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο, όπως όλα δεί­χνουν φαί­νε­ται να ικα­νο­ποιεί άλλο ένα εργο­δο­τι­κό «αίτη­μα», αφού ανοί­γει τον δρό­μο για τις απο­λύ­σεις κατη­γο­ριών εργα­ζο­μέ­νων που μέχρι σήμε­ρα προστατεύονται.

Σημειώ­νε­ται ότι με βάση τις ισχύ­ου­σες δια­τά­ξεις (άρθρο 339 του Κώδι­κα Ατο­μι­κού Εργα­τι­κού Δικαί­ου), η καταγ­γε­λία της σύμ­βα­σης εξαρ­τη­μέ­νης εργα­σί­ας αορί­στου χρό­νου από τον εργο­δό­τη είναι άκυ­ρη σε μια σει­ρά περι­πτώ­σεις. Μετα­ξύ αυτών περι­λαμ­βά­νο­νται οι εργα­ζό­με­νες σε κατά­στα­ση εγκυ­μο­σύ­νης, οι νέες μητέ­ρες και οι συνδικαλιστές.

Το νομο­σχέ­διο εισά­γει τη λεγό­με­νη «δοκι­μα­στι­κή περί­ο­δο» και δρο­μο­λο­γεί το «ξήλω­μα» ακό­μα και της λει­ψής προ­στα­σί­ας που προ­βλέ­πει σήμε­ρα ο νόμος.

Στο άρθρο 4 του νομο­σχε­δί­ου προ­βλέ­πε­ται ότι στην περί­πτω­ση που ο εργο­δό­της κρί­νει ότι η δοκι­μα­στι­κή υπη­ρε­σία του εργα­ζο­μέ­νου δεν ήταν επι­τυ­χής, «η σύμ­βα­ση υπό δοκι­μή λύε­ται αυτο­δι­καί­ως». Η κυβέρ­νη­ση λοι­πόν κάνει καθα­ρή την πρό­θε­σή της να θεσμο­θε­τή­σει μια δια­φο­ρε­τι­κή κατη­γο­ρία λύσης της σύμ­βα­σης, που δεν υπάρ­χει μέχρι σήμε­ρα. Στο άρθρο 23, ανά­με­σα στις άλλες περι­πτώ­σεις λύσης της Σύμ­βα­σης (οικειο­θε­λής απο­χώ­ρη­ση, καταγ­γε­λία σύμ­βα­σης αορί­στου χρό­νου, λήξη σύμ­βα­σης εργα­σί­ας ορι­σμέ­νου χρό­νου ή έργου) έρχε­ται να προ­σθέ­σει την «αυτο­δί­καιη λύση της δοκι­μα­στι­κής περιό­δου» ως ξεχω­ρι­στή περίπτωση.

Με βάση τα παρα­πά­νω προ­κύ­πτει ένα ακό­μα σοβα­ρό ζήτη­μα, αφού η όποια προ­στα­σία από την από­λυ­ση αφο­ρά την καταγ­γε­λία της σύμ­βα­σης και όχι τη λεγό­με­νη «αυτο­δί­καιη λύση» που εισάγεται.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης