Στον απόηχο των Γαλλικών εκλογών με επανεκλογή Μακρόν: “Επείγουσα” η κλιμάκωση της επίθεσης για “ισχυρότερη Γαλλία”

Με την επι­κρά­τη­ση του ευρω­παϊ­στή Εμα­νου­έλ Μακρόν (επι­κε­φα­λής του μεταρ­ρυθ­μι­στι­κού «Εμπρός!»), που έλα­βε 58,54%, ένα­ντι 41,46% της ευρω­σκε­πτι­κί­στριας Μαρίν Λεπέν (επι­κε­φα­λής του «Εθνι­κού Συνα­γερ­μού» — RN), δόθη­κε το σήμα για νέα κλι­μά­κω­ση της αντι­λαϊ­κής επί­θε­σης στη Γαλ­λία, μετά την ολο­κλή­ρω­ση και του β’ γύρου των προ­ε­δρι­κών εκλο­γών, την περα­σμέ­νη Κυριακή.

Αστι­κά επι­τε­λεία εντός και εκτός Γαλ­λί­ας έσπευ­σαν να παρου­σιά­σουν την επα­νε­κλο­γή Μακρόν ως «νίκη της δημο­κρα­τί­ας». Ενδει­κτι­κή είναι η συγ­χα­ρη­τή­ρια ανάρ­τη­ση του Ζοφρί Ρου ντε Μπε­ζιέ, προ­έ­δρου της Ενω­σης των μεγα­λο­βιο­μη­χά­νων (MEDEF), ο οποί­ος ανέ­φε­ρε ότι για «τα έργα που βρί­σκο­νται μπρο­στά μας και επεί­γουν, ειδι­κά σε τομείς όπως η Ευρώ­πη, η απα­σχό­λη­ση, η ανά­πτυ­ξη, η οικο­λο­γι­κή μετά­βα­ση, εμείς είμα­στε έτοι­μοι». Για να εισπρά­ξει την απά­ντη­ση Μακρόν ότι το νέο του επι­τε­λείο θα κινη­θεί «μαζί με σας, για εσάς» αλλά και …«για όλους μας».

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι επί­σης ότι η «νίκη της δημο­κρα­τί­ας» μετά την πρώ­τη πεντα­ε­τία Μακρόν συνο­δεύ­τη­κε από σημα­ντι­κή αύξη­ση των ποσο­στών της Λεπέν, που στις εκλο­γές του 2017 είχε λάβει 33,9%, δηλα­δή ενι­σχύ­θη­κε σχε­δόν κατά 8 ποσο­στιαί­ες μονά­δες. Η Λεπέν απέ­σπα­σε 2,7 εκα­τομ­μύ­ρια ψήφους περισ­σό­τε­ρες από ό,τι το 2017 και 7,8 εκατ. περισ­σό­τε­ρες από όσες είχε πάρει η παρά­τα­ξή της το 2002, όταν για πρώ­τη φορά πέρα­σε στον β’ γύρο των προ­ε­δρι­κών εκλογών.

Η Λεπέν επι­κρά­τη­σε σε 30 νομούς της χώρας σε σύνο­λο 101, ένα­ντι 3 το 2017, και κέρ­δι­σε σε 18.156 κοι­νό­τη­τες ένα­ντι 16.922 του Μακρόν. Ηρθε πρώ­τη στη μεσο­γεια­κή ακτο­γραμ­μή και στον βορ­ρά, ενώ ο Μακρόν σε μεγά­λα αστι­κά κέντρα (Παρί­σι, Μασ­σα­λία, Λιόν κ.α.).

Η κοινωνική σύνθεση των ψηφοφόρων

Τα ²/₃ των ψηφο­φό­ρων της εργα­τι­κής τάξης υπο­στή­ρι­ξαν την Λεπέν, ενώ παρό­μοια ποσο­στά στε­λε­χών επι­χει­ρή­σε­ων και συντα­ξιού­χων υπο­στή­ρι­ξαν τον Μακρόν, όπως έδει­ξε δημο­σκό­πη­ση της «Elabe».

Ο Μακρόν κέρ­δι­σε περί­που το 59% των ψήφων από τους νέους 18 — 24 ετών, ενώ η ψήφος ήταν σχε­δόν μοι­ρα­σμέ­νη στις άλλες ηλι­κια­κές κατηγορίες.

Κατά τη διάρ­κεια της προ­ε­κλο­γι­κής εκστρα­τεί­ας η Λεπέν εστί­α­σε στο αυξα­νό­με­νο κόστος ζωής και υπο­σχέ­θη­κε μειώ­σεις στον φόρο καυ­σί­μων, μηδε­νι­κό φόρο επί των πωλή­σε­ων σε βασι­κά είδη, από ζυμα­ρι­κά μέχρι πάνες, απαλ­λα­γές από το εισό­δη­μα για τους νέους εργα­ζό­με­νους και μια στά­ση «πρώ­τα η Γαλ­λία» σε σχέ­ση με τις θέσεις εργα­σί­ας και την Πρόνοια.

Από την άλλη, ο Μακρόν επε­σή­μα­νε πως ο θαυ­μα­σμός της Λεπέν στο παρελ­θόν για τον Ρώσο Πρό­ε­δρο Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν δεί­χνει ότι δεν μπο­ρεί να την εμπι­στευ­τεί κανείς στην παγκό­σμια σκη­νή, ενώ επέ­μει­νε ότι η αντί­πα­λός του εξα­κο­λου­θεί να έχει σχέ­δια για απο­χώ­ρη­ση της Γαλ­λί­ας από την ΕΕ — κάτι που η ίδια αρνείται.

“Τα επόμενα χρόνια δεν θα είναι ήσυχα”

Στις δηλώ­σεις του μετά την ανα­κοί­νω­ση των απο­τε­λε­σμά­των ο Μακρόν είπε: «Πρέ­πει να δεί­ξου­με ότι είμα­στε ισχυ­ροί και ότι δεν θα αφή­σου­με κανέ­ναν στο πέρα­σμά μας (…) Τα επό­με­να χρό­νια δεν θα είναι ήσυ­χα χρό­νια, αλλά ιστο­ρι­κά χρό­νια, και όλοι μαζί θα αλλά­ξου­με την Ιστο­ρία για τις επό­με­νες γενιές μας». Τόνι­σε δε ότι το σχέ­διό του αφο­ρά «μια πιο ανε­ξάρ­τη­τη, ισχυ­ρό­τε­ρη Γαλ­λία» και κατέ­λη­ξε μετα­ξύ άλλων ότι με βάση και τα συμπε­ρά­σμα­τα από τις εξε­λί­ξεις στην Ουκρα­νία «θα πρέ­πει να είμα­στε απαι­τη­τι­κοί και φιλό­δο­ξοι (…) η Γαλ­λία πρέ­πει να υψώ­σει τη φωνή της για να δεί­ξει τη σαφή­νεια των επι­λο­γών της και τη δύνα­μή της σε όλους τους τομείς».

Από την πλευ­ρά της η Λεπέν, με δεδο­μέ­νο ότι οι επι­δό­σεις της παρά­τα­ξής της έφτα­σαν σε υψη­λό­τε­ρα επί­πε­δα από ποτέ, είπε ότι «πήρα­με μια λαμπρή νίκη» και ανήγ­γει­λε έναρ­ξη της «μεγά­λης μάχης για τις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές» (12 και 19 Ιού­νη), δηλώ­νο­ντας ότι «θα είμαι αρχη­γός σε αυτήν τη μάχη κατά του Εμα­νου­έλ Μακρόν (…) Είμα­στε πιο απο­φα­σι­σμέ­νοι από ποτέ. Δεν μετα­νιώ­νω για τίπο­τα. Τελι­κά ήμα­σταν χίλιες φορές κερ­δι­σμέ­νοι, χίλιες φορές κερ­δί­σα­με σε σχέ­ση με εκεί­νους που περί­με­ναν την απο­τυ­χία μας». Επέ­μει­νε δε ότι το απο­τέ­λε­σμα «απο­τε­λεί μαρ­τυ­ρία μιας φωνής των Γάλ­λων για μια μεγά­λη αλλα­γή που θα πρέ­πει να περιμένουν».

Αντιδράσεις και ετοιμότητα για την επόμενη μέρα

Το απο­τέ­λε­σμα της Κυρια­κής έδω­σε νέα ώθη­ση στις διερ­γα­σί­ες που εδώ και και­ρό εντεί­νο­νται, μπρο­στά και στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του Ιού­νη. Ο Ζαν — Λικ Μελαν­σόν, επι­κε­φα­λής της οπορ­του­νι­στι­κής «Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας», η οποία εδώ και και­ρό δηλώ­νει πανέ­τοι­μη να συμ­βά­λει στην ανα­βά­πτι­ση και ανα­μόρ­φω­ση της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, χαρα­κτή­ρι­σε την επι­κρά­τη­ση του Μακρόν «καλά νέα» και πρό­σθε­σε ότι «η Γαλ­λία αρνή­θη­κε ξεκά­θα­ρα να εμπι­στευ­τεί το μέλ­λον της στην κα Λεπέν, και αυτό είναι πολύ καλό νέο για την ενό­τη­τα του λαού μας». Κατά τ’ άλλα, σημεί­ω­σε ότι Λεπέν και Μακρόν αντι­προ­σω­πεύ­ουν μόλις το ένα τρί­το των εγγε­γραμ­μέ­νων ψηφο­φό­ρων και σήμα­νε την έναρ­ξη του «γ’ γύρου», καλώ­ντας τους υπο­στη­ρι­κτές του να «νική­σουν τον κ. Μακρόν» στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του Ιού­νη. Αλλω­στε, θυμί­ζου­με, λίγα 24ωρα πριν τον β’ γύρο ο Μελαν­σόν ξεκα­θά­ρι­σε ότι προ­ε­τοι­μά­ζε­ται για το ενδε­χό­με­νο συνερ­γα­σί­ας, με τον Μακρόν ξανά στη θέση του Προ­έ­δρου της χώρας και τον ίδιο επι­κε­φα­λής της κυβέρ­νη­σης που θα προ­κύ­ψει μετά τον Ιού­νη, ζητώ­ντας ανοι­χτά την εκλο­γή του στη θέση του πρω­θυ­πουρ­γού, ενώ εδώ και μήνες στε­λέ­χη του κόμ­μα­τός του ανα­λύ­ουν σε συνε­ντεύ­ξεις τους πώς μπο­ρεί να «επι­βλη­θεί» μια «συγκα­τοί­κη­ση».

Σημειω­τέ­ον, σύμ­φω­να με στοι­χεία της «Ipsos France» το 42% όσων ψήφι­σαν Μελαν­σόν στον α’ γύρο, στον β’ ψήφι­σαν Μακρόν, ένα­ντι 17% που ψήφι­σαν Λεπέν. Ενα άλλο 17% επέ­λε­ξε το άκυ­ρο και ένα 24% δεν ψήφι­σε καθόλου.

Ακό­μα, οι ψηφο­φό­ροι του Ερίκ Ζεμούρ (επι­κε­φα­λής της αντι­δρα­στι­κής «Ανά­κτη­σης») ψήφι­σαν κατά 10% Μακρόν και κατά 73% Λεπέν. Οι ψηφο­φό­ροι της Βαλε­ρί Πεκρές (υπο­ψή­φιας των συντη­ρη­τι­κών Ρεπου­μπλι­κά­νων) ψήφι­σαν κατά 53% Μακρόν και κατά 18% Λεπέν. Τέλος, οι ψηφο­φό­ροι του «Πρά­σι­νου» Για­νίκ Ζαντό ψήφι­σαν κατά 65% Μακρόν και κατά 6% Λεπέν.

Οσον αφο­ρά τις αντι­δρά­σεις εκτός συνό­ρων, η πρό­ε­δρος της Κομι­σιόν Ούρ­σου­λα φον ντερ Λάιεν δήλω­σε ότι «μαζί θα πάμε μπρο­στά τη Γαλ­λία και την Ευρώ­πη», ενώ ο πρό­ε­δρος του Ευρω­παϊ­κού Συμ­βου­λί­ου Σαρλ Μισέλ ανα­φέρ­θη­κε στην ανά­γκη για «μια στα­θε­ρή Ευρώ­πη και μια Γαλ­λία πλή­ρως δεσμευ­μέ­νη σε μια πιο κυρί­αρ­χη και πιο στρα­τη­γι­κή Ευρω­παϊ­κή Ενω­ση». Η δε πρό­ε­δρος του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου Ρομπέρ­τα Μέτσο­λα εξέ­φρα­σε ανυ­πο­μο­νη­σία «να αντι­με­τω­πί­σου­με τις προ­κλή­σεις ενός όλο και πιο αβέ­βαιου και ανη­συ­χη­τι­κού κόσμου».

Ο Μακρόν δέχτη­κε συγ­χα­ρη­τή­ρια μετα­ξύ άλλων και από τον Αμε­ρι­κα­νό ομό­λο­γό του Τζο Μπάι­ντεν, με τον οποίο — σύμ­φω­να με ανα­κοί­νω­ση του Λευ­κού Οίκου — συμ­φώ­νη­σαν να εντεί­νουν τον διά­λο­γό τους «για τα μεγά­λα, παγκό­σμια θέμα­τα (…) και ιδί­ως για εκεί­να που σχε­τί­ζο­νται με τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, όπως η επι­σι­τι­στι­κή ασφά­λεια». Ο Μπάι­ντεν εξέ­φρα­σε ετοι­μό­τη­τα για συνέ­χι­ση της στε­νής συνερ­γα­σί­ας, πρώ­τα και κύρια σε θέμα­τα που απο­τε­λούν προ­τε­ραιό­τη­τα και των δύο.

Τα ελληνικά κόμματα