Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Στο επανιδείν Γενναίε Μεγάλε!»: Όταν ο φανατικός αντικομμουνιστής Μαραντζίδης υμνεί τον Τσίπρα…

«Στο επα­νι­δείν Γεν­ναίε Μεγά­λε!» είναι ο τίτλος της …αγιο­γρα­φί­ας με την οποία ο Μαραν­τζί­δης απο­χαι­ρε­τά­ει τον Τσί­πρα, κάνο­ντας μια ανα­δρο­μή στις 30 μέρες του εκλο­γι­κού αγώ­να που βρέ­θη­κε στο πλευ­ρό του. Πες μου ποιος σε υμνεί να σου πω ποιος είσαι. Μεγά­λη τιμή για τον διε­θνούς εμβέ­λειας ηγέ­τη της αρι­στε­ράς να του πλέ­κει το εγκώ­μιο ο φιλο­α­τλα­ντι­κός αντι­κομ­μου­νι­στής Μαραντζίδης.

Πέρα λοι­πόν από τον τίτλο, που θυμί­ζει …περι­κο­πή από εκκλη­σια­στι­κό εγκώ­μιο, το ενδια­φέ­ρον στην εκ βαθέ­ων εξο­μο­λό­γη­ση του Μαραν­τζί­δη είναι η ανα­φο­ρά του στην πρώ­τη μετε­κλο­γι­κή δημο­σκό­πη­ση που έκα­νε το επι­τε­λείο του και στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ εμφα­νι­ζό­ταν 5 — 6 μονά­δες κάτω σε σχέ­ση με το απο­τέ­λε­σμα του Μάη.

Ετσι εξη­γεί­ται και η χυδαία επί­θε­ση στο ΚΚΕ περί «άχρη­στης ψήφου». Ο στό­χος που έμπαι­νε, λοι­πόν, ήταν «να έχου­με δια­χει­ρί­σι­μες απώ­λειες», «να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ κάνα — δυο μονά­δες από τον Μάιο, ώστε να παρα­μεί­νει το αδιαμ­φι­σβή­τη­το κόμ­μα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, ο κύριος κορ­μός της προ­ο­δευ­τι­κής παρά­τα­ξης». Με άλλα λόγια, η συνερ­γα­σία του ΣΥΡΙΖΑ με τον ακραιφ­νή αντι­κομ­μου­νι­στή Μαραν­τζί­δη στέ­φτη­κε πανη­γυ­ρι­κά από …πλή­ρη επιτυχία!

Ηταν τέτοιο μάλι­στα το «γκελ» που έκα­νε μέσα του η μορ­φή του Τσί­πρα, που σκέ­φτε­ται να του γρά­ψει και βιβλίο, όπως ο ίδιος λέει!

Μας βάζει σε μεγά­λο πει­ρα­σμό να του προ­τεί­νου­με κάποιον τίτλο, αλλά δεν θα το κάνου­με… Από επί­θε­τα άλλω­στε είναι γεμά­τα τα λεξι­κά και δεν κιν­δυ­νεύ­ει να χάσει το μέτρο: Τρι­σμέ­γι­στε, ουρα­νο­μή­κη, ανυ­πέρ­βλη­τε, τιτα­νο­τε­ρά­στιε και άλλα συνώνυμα.

Ριζο­σπά­στης.

Ρέκ­βιεμ για έναν «αρι­στε­ρό» υπη­ρέ­τη του κεφαλαίου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο