Στρέφουν τον προβολέα στο «ποιος» για να μείνει στο σκοτάδι το ΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το «ποιος» και «πώς» θα κυβερ­νή­σει είναι το νέο κάλ­πι­κο δίλημ­μα που βάζει προ­ε­κλο­γι­κά η κυβέρ­νη­ση και υιο­θε­τούν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα.

Σκό­πι­μα ρίχνουν τον προ­βο­λέα στη σύν­θε­ση της επό­με­νης κυβέρ­νη­σης — την οποία μάλι­στα όλοι θέλουν να είναι «στα­θε­ρή» — για να μένει στο σκο­τά­δι το πιο σημα­ντι­κό: Ποια πολι­τι­κή θα εφαρ­μό­σει όποια κυβέρ­νη­ση κι αν σχηματιστεί.

Σε αντί­θε­ση, λοι­πόν, με τη μελ­λο­ντι­κή της σύν­θε­ση, το πρό­γραμ­μά της δεν κρύ­βει καμιά έκπλη­ξη για τον λαό και είναι από­λυ­τα γνωστό.

Δεν έχει παρά να δει κανείς τα όσα συζη­τά­ει αυτές τις μέρες η κυβέρ­νη­ση με την ΕΕ για το Μεσο­πρό­θε­σμο Πρό­γραμ­μα 2024 — 2027 και το «ετή­σιο πρό­γραμ­μα μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων», που πάει «πακέ­το» με τις εκτα­μιεύ­σεις του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης προς τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομίλους:

Επι­τά­χυν­ση των πλει­στη­ρια­σμών και εκβια­σμών για τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά, την ώρα μάλι­στα που επι­βα­ρύ­νο­νται με δύο και τρεις έξτρα δόσεις τον χρό­νο, λόγω της εκτό­ξευ­σης των επιτοκίων.

Κρά­τος ακό­μα πιο εχθρι­κό στις λαϊ­κές ανά­γκες, με επι­τά­χυν­ση των αντι­δρα­στι­κών αλλα­γών στη Δικαιο­σύ­νη και ανα­βάθ­μι­ση της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης στην Υγεία, για να ανοί­γουν νέα πεδία κερ­δο­φο­ρί­ας στο κεφά­λαιο, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας τα επό­με­να «Τέμπη» για τον λαό.

Επι­στρο­φή στα «υπερ­πλε­ο­νά­σμα­τα» του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, για να «αυξά­νο­νται και πλη­θύ­νο­νται» τα πακέ­τα στους μεγά­λους ομί­λους, για τις «πρά­σι­νες» μπίζ­νες και τους ΝΑΤΟι­κούς εξοπλισμούς.

Αυτά είναι μερι­κά μόνο από όσα συν­θέ­τουν το κοι­νό πρό­γραμ­μα, το «υπερ­μνη­μό­νιο» που θα εφαρ­μό­σει η όποια επό­με­νη κυβέρ­νη­ση, για το οποίο μάλι­στα οι «υπο­γρα­φές» θα πέσουν τυπι­κά πριν κι απ’ τις εκλογές!

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η δήλω­ση Τσί­πρα, τη Δευ­τέ­ρα, ότι «όποια κι αν είναι η επό­με­νη κυβέρ­νη­ση, θα αντι­με­τω­πί­σει επι­στρο­φή σε συν­θή­κες δημο­σιο­νο­μι­κής εξι­σορ­ρό­πη­σης». Από τη μια δια­βε­βαιώ­νει το κεφά­λαιο για τον …«ρεα­λι­σμό» του, μπρο­στά στο ενδε­χό­με­νο μιας νέας κρί­σης, κι από την άλλη δια­μορ­φώ­νει άλλο­θι για την κλι­μά­κω­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής αν γίνει κυβέρνηση.

Οπως και οι δηλώ­σεις του Γ. Χου­λια­ρά­κη, οικο­νο­μι­κού συμ­βού­λου του Αλ. Τσί­πρα (και του …διοι­κη­τή της ΤτΕ), ο οποί­ος, δίνο­ντας το «περί­γραμ­μα ενός νέου οικο­νο­μι­κού παρα­δείγ­μα­τος για τα επό­με­να έτη», δια­βε­βαί­ω­νε ότι «η προ­στα­σία της δημο­σιο­νο­μι­κής αξιο­πι­στί­ας έχει βαρύ­νου­σα σημα­σία. Η τήρη­ση του υπό δια­μόρ­φω­ση πλαι­σί­ου οικο­νο­μι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης της Ευρω­παϊ­κής Ενω­σης και η επι­στρο­φή σε πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα (…) θα συμ­βά­λει στην ανά­κτη­ση της επεν­δυ­τι­κής βαθμίδας».

Για όλους, λοι­πόν, τα μνη­μό­νια στη νιο­στή, η έντα­ση της φορο­λη­στεί­ας και οι νέες περι­κο­πές είναι το «εισι­τή­ριο» για τον «εθνι­κό» στό­χο της εξό­δου στις αγο­ρές για φτη­νό­τε­ρο χρή­μα, που θα «αρμέ­γουν» ως επι­δο­τή­σεις, δάνεια και φορο­α­παλ­λα­γές οι όμι­λοι, με «εγγύ­η­ση» τη φορο­λη­στεία του λαού και την επι­τά­χυν­ση των προ­α­παι­τού­με­νων αντι­λαϊ­κών μεταρρυθμίσεων.

Να για­τί την ώρα που «κοκο­ρο­μα­χούν» ανέ­ξο­δα, πέρα­σαν «στα ψιλά» οι ανα­κοι­νώ­σεις για την «υπε­ρα­πό­δο­ση» της φορο­λο­γί­ας ενός ακό­μα διμή­νου, με τον λαό να «στε­γνώ­νει» κατά 1,2 δισ. πάνω και από τους στό­χους του προϋπολογισμού.

Ο μόνος «αστάθ­μη­τος παρά­γο­ντας», λοι­πόν, στην αντι­λαϊ­κή αυτή εξί­σω­ση είναι ο ίδιος ο λαός. Ο μόνος που μπο­ρεί να κάνει τη δια­φο­ρά και να χαλά­σει τους λογα­ρια­σμούς τους.

Το έδει­ξε όλες τις προη­γού­με­νες βδο­μά­δες, με τις συγκλο­νι­στι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις για το προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα στα Τέμπη, που έδει­ξαν τον ένο­χο, «το κέρ­δος και όσους κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν τη χώρα», τους συνε­νό­χους στην εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή της «απε­λευ­θέ­ρω­σης», ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

Το δεί­χνουν οι λαοί σε όλη την Ευρώ­πη, με τις τερά­στιες απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις τους, που τα βάζουν με τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και τις κυβερ­νή­σεις όλων των «απο­χρώ­σε­ων».

Στις 21 Μάη είναι η ώρα να το δεί­ξει και στην κάλ­πη ο λαός, με ένα ΚΚΕ πολύ πιο δυνα­τό. Για­τί αυτό που μετρά­ει πραγ­μα­τι­κά, είναι να γίνει ο ίδιος πιο ισχυ­ρός, πιο ικα­νός στην πάλη για να αλλά­ξει το τρέ­νο πορεία, με κατεύ­θυν­ση τις δικές του ανά­γκες, κι όχι να μένει στις ίδιες ράγες με άλλο μηχανοδηγό…

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα