Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στρατόπεδο Χαίδαρίου, του Θέμου Κορνάρου — Επανακυκλοφόρησε από τη Σύγχρονη Εποχή

Κυκλο­φό­ρη­σε από τη Συγ­χρο­νη Επο­χή ένα μνη­μεια­κό έργο. Μια μονα­δι­κή μαρ­τυ­ρία για την απο­θή­κη ψυχών, το «Στρα­τό­πε­δου Χαϊ­δα­ρί­ου» όπου κομ­μου­νι­στές ‑κατά βάση- περί­με­ναν τη «ζαριά του χάρου». Να εκτε­λε­στούν ως αντί­ποι­να από τους Γερμανούς.

XAIDARIΌπως ο Θ. Κορ­νά­ρος, αφη­γεί­ται, «η υπο­τα­γή της Ελλη­νι­κής ψυχής, η δου­λο­ποί­η­ση του Λαού μας, το σβή­σι­μο της προ­σω­πι­κό­τη­τας του Ελλη­να. Αυτό είναι το σχέ­διο που απαι­τού­σε την ίδρυ­ση του Χαϊ­δα­ριού. Της Σχο­λής του Χαϊ­δα­ρί­ου, που είχε μονα­δι­κό σκο­πό την  κατα­σκευή δού­λων, ηττο­πα­θών και προδοτών (…).

Το Χαϊ­δά­ρι ιδρύ­θη­κε περισ­σό­τε­ρο για τους έξω και λιγό­τε­ρο για τους ίδιους τους κρατούμενους».

Έτσι οι κατά­δι­κοι — και ο Θ. Κορ­νά­ρος μετα­ξύ αυτών — αισθά­νο­νταν ότι παίρ­νουν μέρος στη μεγα­λύ­τε­ρη μάχη της ιστο­ρί­ας του κόσμου. Της ιστο­ρί­ας της ζωής, για­τί εκεί θα αντι­με­τώ­πι­ζαν και το θάνα­το όχι σαν δού­λοι του, αλλά σαν περι­φρο­νη­τές αντί­πα­λοί του.

Για το Θέμο Κορ­νά­ρο, το Στρα­τό­πε­δο Χαϊ­δα­ρί­ου και το βιβλίο μπο­ρεί­τε να δια­βά­σε­τε σχε­τι­κά στις ακό­λου­θες αναρτήσεις:

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΤΟΥ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ, του Θέμου Κορνάρου

Σαν σήμε­ρα 5 Σεπτεμ­βρί­ου 1943 δημιουρ­γή­θη­κε το Στρα­τό­πε­δο Χαϊδαρίου

Στρα­τό­πε­δο Χαϊδαρίου

 

O προι­κι­σμέ­νος κομ­μου­νι­στής στη θεω­ρία και την πράξη

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο