Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα στη «Μακεδονία της Κυριακής»

Συνέ­ντευ­ξη στην εφη­με­ρί­δα «Μακε­δο­νία της Κυρια­κής» και στον δημο­σιο­γρά­φο Ιάσο­να Μπά­ντιο παρα­χώ­ρη­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας.

Η συνέ­ντευ­ξη έχει ως εξής:

- Ο Κυριά­κος Μητσο­τά­κης έκα­νε από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη έναν απο­λο­γι­σμό των κυβερ­νη­τι­κών πεπραγ­μέ­νων και παρου­σί­α­σε τους στό­χους του για το επό­με­νο διά­στη­μα. Πώς σχο­λιά­ζε­τε τις ανα­κοι­νώ­σεις του πρω­θυ­πουρ­γού από τη ΔΕΘ;

- «Όλα στους λίγους», στις μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις. Αυτό είναι με δυο λέξεις το νόη­μα των ανα­κοι­νώ­σε­ων του πρω­θυ­πουρ­γού στη ΔΕΘ, αλλά και η από­δει­ξη ότι η «ανά­πτυ­ξη για όλους» είναι μεγά­λο παρα­μύ­θι. Ανά­πτυ­ξη, που θα ωφε­λή­σει και τις μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις και τον λαό, ούτε υπήρ­ξε ούτε πρό­κει­ται να υπάρ­ξει. Κερ­δι­σμέ­νοι θα βγουν οι λίγοι, οι μεγά­λοι όμι­λοι, τόσο από τη μεί­ω­ση της φορο­λο­γί­ας και των εισφο­ρών, όσο και από την επι­δό­τη­ση της εργα­σί­ας, με πρό­σβα­ση σε πιο φτη­νή εργα­τι­κή δύνα­μη, αλλά και από τις άλλες διευ­κο­λύν­σεις που ανα­κοί­νω­σε η κυβέρ­νη­ση. Όσο για την κοροϊ­δία των δήθεν παρο­χών, αυτές ούτε στο ελά­χι­στο δεν μπο­ρούν να καλύ­ψουν τις μεγά­λες απώ­λειες στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα από τους μισθούς και τις συντά­ξεις πεί­νας, τους άδι­κους φόρους, τις ανα­τι­μή­σεις, την ακρί­βεια, την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση υπη­ρε­σιών. Για να μην πλη­ρώ­νει ο λαός μονί­μως τα «σπα­σμέ­να», μία επι­λο­γή έχει: Να δυνα­μώ­σει τον αγώ­να για αξιο­πρε­πές εισό­δη­μα και μισθούς, στα­θε­ρή δου­λειά για όλους, σύγ­χρο­νη δημό­σια και δωρε­άν Υγεία, Παι­δεία, Πρό­νοια, κατάρ­γη­ση των αντι­λαϊ­κών φόρων, να ανοί­ξει την προ­ο­πτι­κή μιας ανά­πτυ­ξης με επί­κε­ντρο τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανάγκες.

- Παρά το πρό­γραμ­μα εμβο­λια­σμών η παν­δη­μία φαί­νε­ται πως θα δοκι­μά­σει για άλλη μια χρο­νιά την ελλη­νι­κή κοι­νω­νία και οικο­νο­μία. Πώς βλέ­πε­τε την πορεία της παν­δη­μί­ας; Ποια είναι η θέση σας σε σχέ­ση με τους εμβο­λια­σμούς και την υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τά τους σε συγκε­κρι­μέ­νους επαγ­γελ­μα­τι­κούς κλάδους;

- Η εξέ­λι­ξη της παν­δη­μί­ας απο­δει­κνύ­ει τα τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα της πολι­τι­κής που βάζει στη ζυγα­ριά του κόστους — οφέ­λους τα μέτρα προ­στα­σί­ας της ανθρώ­πι­νης ζωής. Αυτός είναι ο λόγος που, δυο χρό­νια μετά, η ανά­γκη θωρά­κι­σης του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας, τα μέτρα προ­στα­σί­ας στους χώρους δου­λειάς, στα μέσα μετα­φο­ράς, στα σχο­λεία και τις σχο­λές, παρα­μέ­νουν κενό γράμ­μα. Την ίδια στιγ­μή, η κυβέρ­νη­ση βάζει μπρο­στά τα σχέ­δια για το νέο ΕΣΥ, ετοι­μά­ζε­ται να κλεί­σει νοσο­κο­μεία και κλι­νι­κές, κλι­μα­κώ­νο­ντας την πολι­τι­κή της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης και εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης, που μας έφε­ρε έως εδώ.

Το εμβό­λιο από ανά­γκη, δικαί­ω­μα και όπλο της επι­στή­μης, η κυβέρ­νη­ση το μετα­τρέ­πει σε μέσο διαί­ρε­σης των εργα­ζο­μέ­νων, εκβια­σμών, επί­θε­σης στα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα. Το ΚΚΕ έχει ολο­κλη­ρω­μέ­νη πρό­τα­ση για γενι­κό πρό­γραμ­μα δημό­σιου δωρε­άν εμβο­λια­σμού, το οποίο όμως απαι­τεί συγκε­κρι­μέ­νες προ­ϋ­πο­θέ­σεις: Εξα­ντλη­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση του πλη­θυ­σμού, πλή­ρη προ­λη­πτι­κό έλεγ­χο και παρα­κο­λού­θη­ση των εμβο­λια­σμέ­νων, ενί­σχυ­ση της Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας και άλλα.

- Η κρι­σια­κή κατά­στα­ση της παν­δη­μί­ας έχει προ­κα­λέ­σει τη δυσα­ρέ­σκεια μέρους της ελλη­νι­κής κοι­νω­νί­ας. Ποια είναι η παρέμ­βα­σή σας σε αυτό το πεδίο, περι­μέ­νε­τε αυτή η συν­θή­κη να προσ­δώ­σει πολι­τι­κά οφέ­λη στο ΚΚΕ;

- Η δυσα­ρέ­σκεια είναι δικαιο­λο­γη­μέ­νη, για­τί και η αντι­λαϊ­κή δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας απ’ την κυβέρ­νη­ση είναι προ­κλη­τι­κή και εξό­φθαλ­μη. Μέρος αυτής της δια­χεί­ρι­σης είναι οι γνω­στές παλι­νω­δί­ες, η λογι­κή «δύο μέτρα και δύο σταθμά».

Για παρά­δειγ­μα, την ώρα που τα σχο­λεία ανοί­γουν με μεγά­λα κενά ασφα­λεί­ας, την ίδια ώρα όλη η συζή­τη­ση μένει μόνο — και όχι τυχαία — στην υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα ή μη του εμβο­λια­σμού στους εκπαι­δευ­τι­κούς. Την ώρα που γίνε­ται τόσος ντό­ρος για τον δια­χω­ρι­σμό των πελα­τών στην εστί­α­ση, την ίδια ώρα όλοι αυτοί οι άνθρω­ποι θα συνω­στί­ζο­νται στα Μέσα Μετα­φο­ράς. Όλα αυτά υπο­νο­μεύ­ουν τον εμβο­λια­σμό και απο­προ­σα­να­το­λί­ζουν από την ανά­γκη λήψης ουσια­στι­κών μέτρων αντι­με­τώ­πι­σης της πανδημίας.

Το κρί­σι­μο, λοι­πόν, είναι αυτή η δυσα­ρέ­σκεια να μην εγκλω­βι­στεί σε κάλ­πι­κα δίπο­λα τύπου «εμβο­λια­σμέ­νοι — ανεμ­βο­λί­α­στοι» ή σε ανορ­θο­λο­γι­κές θεω­ρί­ες. Κάτι τέτοιο θα ήταν βολι­κό για την κυβέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα, θα πρέ­πει να μετα­τρα­πεί σε αγώ­να για όλα τα κρί­σι­μα ζητή­μα­τα της Υγεί­ας, αλλά και σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, που κατα­θέ­τει ολο­κλη­ρω­μέ­νες προ­τά­σεις για το σήμε­ρα και το αύριο.

- Βρε­θή­κα­τε και εσείς στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, στο πλαί­σιο της ΔΕΘ. Ποια είναι η οπτι­κή σας για τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει η πόλη; Πώς βλέ­πε­τε τις πρω­το­βου­λί­ες της κυβέρ­νη­σης για αυτή;

- Η τρα­γι­κή καθυ­στέ­ρη­ση της ολο­κλή­ρω­σης του κεντρι­κής γραμ­μής του Μετρό, η προ­ώ­θη­ση της — λαν­θα­σμέ­νης κατά τη γνώ­μη μας — από­σπα­σης των αρχαιο­τή­των του σταθ­μού Βενι­ζέ­λου, οι ανα­βο­λές στις απα­ραί­τη­τες επε­κτά­σεις, η πολύ άσχη­μη κατά­στα­ση στον ΟΑΣΘ, η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της Εγνα­τί­ας Οδού, με τις ανα­με­νό­με­νες μεγά­λες αυξή­σεις στα διό­δια, τα δια­χρο­νι­κά προ­βλή­μα­τα στην Περι­φε­ρεια­κή Οδό Θεσ­σα­λο­νί­κης και η επι­λο­γή της μεθό­δου ΣΔΙΤ για την υλο­ποί­η­ση του flyover έχουν τη σφρα­γί­δα δια­δο­χι­κών κυβερ­νή­σε­ων, του καπι­τα­λι­στι­κού δρό­μου ανά­πτυ­ξης και επι­βα­ρύ­νουν άμε­σα και έμμε­σα τη μεγά­λη κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία, την ποιό­τη­τα ζωής του λαού.

Ταυ­τό­χρο­να, για άλλη μια χρο­νιά μένουν «εκτός ατζέ­ντας» ανα­κοι­νώ­σε­ων ΔΕΘ απα­ραί­τη­τα έργα και υπο­δο­μές για την περιο­χή, όπως η ολο­κλη­ρω­μέ­νη αντι­πλημ­μυ­ρι­κή, αντι­πυ­ρι­κή, αντι­σει­σμι­κή προ­στα­σία, ένα πρό­γραμ­μα ανά­πτυ­ξης σχο­λι­κής και φοι­τη­τι­κής στέ­γης, με βάση τις μεγά­λες ανά­γκες, η προ­στα­σία από τη βιο­μη­χα­νι­κή ρύπαν­ση και δυσο­σμία, με εμβλη­μα­τι­κό παρά­δειγ­μα την κατά­στα­ση στη Δυτι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη, η ανα­βάθ­μι­ση των υφι­στά­με­νων και η ανά­πτυ­ξη νέων ελεύ­θε­ρων χώρων πρα­σί­νου και πάρ­κων. Όλα αυτά, βέβαια, βρί­σκο­νται στο επί­κε­ντρο των παρεμ­βά­σε­ων και δρά­σε­ων του Κόμ­μα­τός μας.

- Δεν θα μπο­ρού­σα να μη σας ρωτή­σω για τον θάνα­το του σπου­δαί­ου μου­σι­κο­συν­θέ­τη Μίκη Θεο­δω­ρά­κη. Σας τίμη­σε με τη φιλία του και την συντρο­φι­κή σας σχέ­ση. Έχο­ντας πλέ­ον μια μικρή χρο­νι­κή από­στα­ση από τον θάνα­τό του, πώς απο­τι­μά­τε την παρου­σία του στη σύγ­χρο­νη ιστο­ρία του τόπου;

- Δημιουρ­γός ενός επα­να­στα­τι­κού έργου πρω­το­πο­ρί­ας στη μου­σι­κή, δεμέ­νο άρρη­κτα με τους αγώ­νες και τις αγω­νί­ες του ελλη­νι­κού λαού, όλων των λαών του κόσμου.

Η ιστο­ρι­κή παρου­σία του στο μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του 20ού αιώ­να και στο πρώ­το μέρος του 21ου δεν σημα­δεύ­τη­κε από τα επι­μέ­ρους, τα μικρά και τις «λεπτο­μέ­ρειες», αλλά από τα «μεγά­λα μεγέ­θη», που δεν είναι άλλα από τη βαθιά πίστη ότι τελι­κά «θ’ ανθρω­πέ­ψει ο άνθρω­πος», ότι ο καπι­τα­λι­σμός δεν είναι το μέλ­λον, αλλά μόνο το παρόν και το παρελ­θόν και ότι θα ανα­τεί­λει ο κόκ­κι­νος ήλιος της νέας κομ­μου­νι­στι­κής κοινωνίας.

Γι’ αυτό και ζήτη­σε να «φύγει» απ’ αυτήν τη ζωή ως κομ­μου­νι­στής, απαι­τώ­ντας απ’ όλους να σεβα­στούν αυτή του την θέλη­ση και επιθυμία.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο