ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ — ΖΕΛΕΝΣΚΙ: Απογειώνουν την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τον πόλεμο

Σε αυτή την βάση Μητσο­τά­κης και Ζελέν­σκι είχαν συνά­ντη­ση «τετ α τετ», ενώ ακο­λού­θη­σε και διευ­ρυ­μέ­νη συνά­ντη­ση με συμ­με­το­χή αντι­προ­σω­πειών. Ακο­λού­θως δημο­σιο­ποί­η­σαν ένα «πολε­μι­κό ανα­κοι­νω­θέν» υπό τον τίτλο «Κοι­νή Δήλω­ση» των δύο μερών «για την ευρω­α­τλα­ντι­κή ενσω­μά­τω­ση της Ουκρανίας».

Στο κατά­πτυ­στο κεί­με­νο «ανα­γνω­ρί­ζουν» ευθύς εξαρ­χής «την ανά­γκη να ενι­σχυ­θεί περαι­τέ­ρω η εδραιω­θεί­σα ικα­νό­τη­τα της ευρω­α­τλα­ντι­κής κοι­νό­τη­τας να αντι­με­τω­πί­ζει υπάρ­χου­σες και πιθα­νές παγκό­σμιες προ­κλή­σεις και απει­λές ασφα­λεί­ας», τονί­ζο­ντας σε αυτό το πλαί­σιο ότι η «η Ρωσι­κή Ομο­σπον­δία απο­τε­λεί σημα­ντι­κή απει­λή για την ασφά­λεια των Συμ­μά­χων και για την ειρή­νη και στα­θε­ρό­τη­τα του ευρω-ατλα­ντι­κού χώρου, όπως προ­βλέ­πει το Στρα­τη­γι­κό Δόγ­μα του ΝΑΤΟ του 2022, το οποίο υιο­θε­τή­θη­κε από τους Αρχη­γούς Κρα­τών και Κυβερ­νή­σε­ων στη Σύνο­δο Κορυ­φής του ΝΑΤΟ στη Μαδρί­τη στις 29 Ιου­νί­ου 2022».

Προει­δο­ποιούν εξάλ­λου ότι το ΝΑΤΟ «θα συνε­χί­σει να αντα­πο­κρί­νε­ται στις ρωσι­κές απει­λές και εχθρι­κές ενέρ­γειες με ενό­τη­τα και υπευ­θυ­νό­τη­τα, μετα­ξύ άλλων, μέσω της ενί­σχυ­σης της απο­τρο­πής και άμυ­νας όλων των Συμ­μά­χων, μέσω της ενδυ­νά­μω­σης της ανθε­κτι­κό­τη­τας και μέσω της υπο­στή­ρι­ξης των εταί­ρων του προς αντι­με­τώ­πι­ση κακό­βου­λων παρεμ­βά­σε­ων και επι­θε­τι­κό­τη­τας».

Παρα­πέ­μπο­ντας δε στις απο­φά­σεις των Συνό­δων Κορυ­φής του ΝΑΤΟ του 2022 και του 2023, επα­να­λαμ­βά­νουν «τη στα­θε­ρή τους δέσμευ­ση να ανα­βαθ­μί­σουν περαι­τέ­ρω την πολι­τι­κή και πρα­κτι­κή υπο­στή­ρι­ξη προς την Ουκρα­νία όσο συνε­χί­ζει να υπε­ρα­μύ­νε­ται της ανε­ξαρ­τη­σί­ας, της κυριαρ­χί­ας και της εδα­φι­κής της ακε­ραιό­τη­τας εντός των διε­θνώς ανα­γνω­ρι­σμέ­νων συνό­ρων της».

Ταυ­τό­χρο­να η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση δια­βε­βαιώ­νει για «την ατα­λά­ντευ­τη θέση» της «όσον αφο­ρά τον στρα­τη­γι­κό στό­χο της Ουκρα­νί­ας για ευρω­α­τλα­ντι­κή ενσω­μά­τω­ση, σύμ­φω­να με όσα οι Σύμ­μα­χοι συμ­φώ­νη­σαν στη Σύνο­δο Κορυ­φής του ΝΑΤΟ στο Βίλ­νιους και με την Κοι­νή Δήλω­ση των G7». Εξ ου και μαζί με το Κίε­βο «επι­βε­βαιώ­νουν τη δέσμευ­σή τους να εντεί­νουν τις κοι­νές προ­σπά­θειες προς υπο­στή­ρι­ξη της ενσω­μά­τω­σης της Ουκρα­νί­ας στη Συμ­μα­χία και εφαρ­μο­γής των προ­δια­γρα­φών του ΝΑΤΟ».

Σε αυτό το πλαί­σιο η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση δια­βε­βαιώ­νει ότι «θα συνε­χί­σει να υπο­στη­ρί­ζει την ισχυ­ρή και απο­τε­λε­σμα­τι­κή πολι­τι­κή και υλι­κή υπο­στή­ρι­ξη της Συμ­μα­χί­ας προς την Ουκρα­νία με σκο­πό να δια­σφα­λι­σθεί η ικα­νό­τη­τα της Ουκρα­νί­ας να υπε­ρα­μυν­θεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά της επι­κρά­τειάς της, σε ξηρά, θάλασ­σα και αέρα», με ό,τι αυτό συνε­πά­γε­ται, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι σε κάθε περί­πτω­ση «θα συνε­χί­σει να παρέ­χει στρα­τιω­τι­κή, τεχνι­κή, αμυ­ντι­κή και ανθρω­πι­στι­κή υπο­στή­ρι­ξη στην Ουκρα­νία», ενώ πιά­νει πόστα για το πλιά­τσι­κο αργό­τε­ρα του κεφα­λαί­ου αφού τονί­ζει ότι θα «συμ­με­τά­σχει μαζί με διε­θνείς οργα­νι­σμούς, συμ­μά­χους και εταί­ρους στην απο­κα­τά­στα­ση και ανοι­κο­δό­μη­ση της Ουκρα­νί­ας μετά τον πόλεμο».

Εμπλοκή για μπίζνες

Στη συνέ­χεια, στις κοι­νές δηλώ­σεις τους ο Μητσο­τά­κης θύμι­σε ότι η κυβέρ­νη­ση «βρί­σκε­ται από την πρώ­τη στιγ­μή στο πλευ­ρό της Ουκρα­νί­ας, υπο­στη­ρί­ζο­ντας τον αγώ­να σας για την υπε­ρά­σπι­ση της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας και της εθνι­κής σας κυριαρ­χί­ας» δια­βε­βαιώ­νο­ντας ότι «το ίδιο θα συνε­χί­σου­με να πράτ­του­με, όσος χρό­νος και αν απαι­τη­θεί». Κατη­γό­ρη­σε την Ρωσία για εγκλή­μα­τα πολέ­μου που, όπως είπε, «θα πρέ­πει να βρουν τιμω­ρία από την διε­θνή δικαιο­σύ­νη». Θύμι­σε, δε, ότι η Ελλά­δα εφαρ­μό­ζει όλες τις ευρω­ε­νω­σια­κές κυρώ­σεις κατά της Μόσχας «παρά τον αντί­κτυ­πο που αυτό έχει στην οικο­νο­μία μας» (κύρια τους Έλλη­νες αγρό­τες), ενώ την ίδια ώρα σκια­γρά­φη­σε τις μπίζ­νες που ανθούν για το εφο­πλι­στι­κό κεφά­λαιο λέγο­ντας ότι το 50% των ουκρα­νι­κών σιτη­ρών εξά­γο­νται με ελλη­νι­κά πλοία.

Λεία έτα­ξε και στις κατα­σκευα­στι­κές επι­μέ­νο­ντας ότι η ντό­πια αστι­κή τάξη θα είναι παρού­σα στην «τιτά­νια προ­σπά­θεια ανα­συ­γκρό­τη­σης και ανοι­κο­δό­μη­σης της χώρας σας, αξιο­ποιώ­ντας τη μεγά­λη μας πεί­ρα στον κατα­σκευα­στι­κό τομέα, μέσω συμπρά­ξε­ων δημο­σί­ων και ιδιω­τι­κών φορέ­ων, δια­θέ­το­ντας δυνά­μεις στα πεδία τής ψηφιο­ποί­η­σης, της υγεί­ας, της ανα­στή­λω­σης πολι­τι­στι­κών μνη­μεί­ων, με έμφα­ση, όπως συζη­τή­σα­με, ειδι­κά στην Οδησ­σό».

Με το «ψητό» να ετοι­μά­ζε­ται και για τους ενερ­γεια­κούς ομί­λους στά­θη­κε στο ρόλο της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης ως «κόμ­βου για την απο­στο­λή βοή­θειας των συμ­μά­χων» όπως είπε, «ανα­δει­κνύ­ο­ντας μία ξεχω­ρι­στή γεω­πο­λι­τι­κή σημα­σία για την Ουκρα­νία, αλλά συνο­λι­κά για όλη την ανα­το­λι­κή πτέ­ρυ­γα του ΝΑΤΟ», προ­σθέ­το­ντας ότι «από εκεί ξεκι­νά­ει ένας νέος ενερ­γεια­κός διά­δρο­μος που ενώ­νει τον βορ­ρά με το νότο, το νότο με τον βορ­ρά, ώστε σύντο­μα η Αλε­ξαν­δρού­πο­λη να απο­τε­λεί μία νέα πύλη εισό­δου φυσι­κού αερί­ου», από όπου «θα καλύ­πτο­νται έτσι όχι μόνο οι δικές μας εθνι­κές ανά­γκες αλλά και οι ανά­γκες πολ­λών βαλ­κα­νι­κών χωρών, χωρών της ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης, για­τί όχι και της Ουκρα­νί­ας».

Ο δε Ζελέν­σκι έκα­νε σαφές ότι παρου­σί­α­σε τις ανά­γκες του σε πολε­μι­κό υλι­κό και υπο­στή­ρι­ξη τονί­ζο­ντας ότι χρειά­ζε­ται την «υπο­στή­ρι­ξη» της Ελλά­δας στην «προ­ε­τοι­μα­σία» των Ουκρα­νών πιλό­των να χει­ρι­στούν ΝΑΤΟι­κά F16 κατα της Ρωσί­ας, εκφρά­ζο­ντας μάλι­στα δημό­σια τις ευχα­ρι­στί­ες του στον Μητσο­τά­κη για την πρό­τα­ση που όπως είπε του έκα­νε ο Έλλη­νας πρω­θυ­πουρ­γός, σημειώ­νο­ντας ότι τα αρμό­δια επι­τε­λεία των δυο μερών θα «συνερ­γα­στούν» για τις «λεπτο­μέ­ρειές» υλο­ποί­η­σής της.

Βοή­θεια ζήτη­σε και για την «άμυ­να της παρευ­ξεί­νιας περιο­χής». Θυμί­ζου­με, τον Απρί­λη, στην επί­σκε­ψή του στην Αθή­να, ο υπουρ­γός Αμυ­νας της Ουκρα­νί­ας Ολ. Ρέζ­νι­κοφ δήλω­νε «βέβαιος ότι και αφού κερ­δί­σου­με αυτόν τον πόλε­μο θα συνε­χί­σου­με τη συνερ­γα­σία μας και τις διμε­ρείς πλατ­φόρ­μες, και ειδι­κά τη δια­δι­κα­σία απο­ναρ­κο­θέ­τη­σης, καθώς έχε­τε μεγά­λη εμπει­ρία, ειδι­κά στη θάλασ­σα (…) και προ­σβλέ­που­με σε αυτήν τη συνερ­γα­σία, θέλου­με τη στή­ρι­ξή σας για την ανά­πτυ­ξη των δυνα­το­τή­των του ουκρα­νι­κού Ναυ­τι­κού, ξεκι­νώ­ντας από τη δια­δι­κα­σία απο­ναρ­κο­θέ­τη­σης», επι­κα­λού­με­νος την ανά­γκη «εδραί­ω­σης του καθε­στώ­τος ασφα­λεί­ας στη Μαύ­ρη και την Αζο­φι­κή Θάλασ­σα, καθώς άπτε­ται της ελεύ­θε­ρης ναυ­σι­πλο­ΐ­ας». Μια τοπο­θέ­τη­ση που συνε­πά­γε­ται ανά­πτυ­ξη μονά­δων του στό­λου και προ­σω­πι­κού του Πολε­μι­κού Ναυ­τι­κού μια ανά­σα από τις ρωσι­κές βάσεις στην περιοχή.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα