Πρό­κει­ται για αντι­δρα­στι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά που σημα­το­δο­τούν συνο­λι­κά την πορεία του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος και τα οποία θυμί­ζουν τα όσα συνα­ντά­με σε άλλες χώρες, στις ΗΠΑ, στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή αλλά και σε ορι­σμέ­νες χώρες της Ευρώ­πης, όπου κυριαρ­χεί ένα πλή­ρως «αρχη­γο­κε­ντρι­κό» μοντέ­λο, από τα σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά και τα φιλε­λεύ­θε­ρα μέχρι τα ακρο­δε­ξιά κόμματα.

Ακρι­βώς αυτό, όμως, η πλή­ρης ταύ­τι­ση στη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου και στους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχε­δια­σμούς, που δυσκο­λεύ­ει να χαρα­χτούν και οι όποιες επί­πλα­στες δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές, είναι στοι­χείο του «πολι­τι­κού αδιε­ξό­δου» που περι­γρά­φουν τις μέρες αυτές τα αστι­κά επι­τε­λεία, της δυσκο­λί­ας να συγκρο­τη­θεί εναλ­λα­κτι­κός κυβερ­νη­τι­κός πόλος που θα εγκλω­βί­ζει τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια, ζητώ­ντας τώρα να ανοί­ξει η συζή­τη­ση για τις «αλλα­γές στο πολι­τι­κό σύστη­μα». Αυτό αφο­ρά και η υπο­ση­μεί­ω­ση ότι «δεν υπάρ­χει πλέ­ον επί­δι­κο για τον ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέρα­με», αφού σε μεγά­λο βαθ­μό έχει χάσει την ικα­νό­τη­τα και χρη­σι­μό­τη­τά του για το σύστη­μα να εγκλω­βί­ζει εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις με «ριζο­σπα­στι­κό» φερετζέ.

Όπως τώρα, δηλα­δή, με τους μεγά­λους λαϊ­κούς αγώ­νες που βρί­σκο­νται σε εξέ­λι­ξη απέ­να­ντι στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή να περι­γρά­φο­νται από τους συνέ­δρους του ΣΥΡΙΖΑ ως «κοι­νω­νι­κός ανα­βρα­σμός», την ίδια ώρα που μιλού­σαν για την απου­σία τους — παρά τα κατά τ’ άλλα «δεκά­δες χιλιά­δες» ηλε­κτρο­νι­κά τους μέλη — από αυτούς. Και την ίδια ώρα που τα στε­λέ­χη τους σε μια σει­ρά χώρους ύψω­ναν από κοι­νού με ΝΔ — ΠΑΣΟΚ πρό­σθε­τα εμπό­δια στην οργά­νω­ση της απερ­γί­ας, στις κινη­το­ποι­ή­σεις των αγρο­τών και φοι­τη­τών, έδι­ναν «ανά­σες» στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή της ΝΔ μιλώ­ντας για την υπο­τι­θέ­με­νη «παντο­δυ­να­μία» της.

Οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία
δεν έχουν να περιμένουν τίποτα
από τις διεργασίες στη σάπια σοσιαλδημοκρατία, 
όπως και συνολικά στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Έχουν να περιμένουν πολλά από τον δικό τους αγώνα 

Όπως έδει­ξαν τις μέρες αυτές και οι μεγα­λειώ­δεις κινη­το­ποι­ή­σεις αγρο­τών, φοι­τη­τών, οι απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις με σύν­θη­μα «ή τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας», της περα­σμέ­νης Τετάρ­της, η πραγ­μα­τι­κή εργα­τι­κή — λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση που «βάζει δύσκο­λα» στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και στην αντι­λαϊ­κή πολιτική.
Εκεί βρί­σκε­ται η ελπί­δα, εκεί κατα­θέ­τει και το ΚΚΕ όλες τις δυνά­μεις του και όσες του δώσει ο λαός στις επερ­χό­με­νες ευρω­ε­κλο­γές, απευ­θύ­νο­ντας

Κάλεσμα
μαχητικής συμπόρευσης στον λαό

Πηγή Ριζο­σπά­στης

Δια­βά­στε 🔺🔺 στον «Ριζο­σπά­στη του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου» 2–3 Μάρτη