Συνομιλία Μητσοτάκη-Μπάιντεν: Πιστή στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ η κυβέρνηση

Την δέσμευ­ση της κυβέρ­νη­σης στους επι­κίν­δυ­νους σχε­δια­σμούς του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού εξέ­φρα­σε ο πρω­θυ­πουρ­γός Κυριά­κος Μητσο­τά­κος, γνω­στο­ποιώ­ντας ότι είχε τηλε­φω­νι­κή επι­κοι­νω­νία με τον Τζο Μπάιντεν.

Σε ανάρ­τη­ση στο Twitter, στα αγγλι­κά, ο πρω­θυ­πουρ­γός ανα­φέρ­θη­κε στην τηλε­φω­νι­κή επι­κοι­νω­νία που είχε το βρά­δυ της Κυρια­κής με τον Πρό­ε­δρο των Ηνω­μέ­νων Πολιτειών.

«Είχα τη χαρά να μιλή­σω σήμε­ρα με τον Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ σήμε­ρα. Συζη­τή­σα­με για τον ρόλο της Ελλά­δας ως πυλώ­να στα­θε­ρό­τη­τας και ασφά­λειας στην περιο­χή, την εμβά­θυν­ση των οικο­νο­μι­κών μας δεσμών και την αμέ­ρι­στη υπο­στή­ρι­ξη προς την Ουκρα­νία» τόνι­σε ο πρω­θυ­πουρ­γός και προσέθεσε:

«Όπως είπα στην ομι­λία μου στο Κογκρέ­σο των ΗΠΑ: η εται­ρι­κή μας σχέ­ση είναι τόσο μακρά όσο και διαρκής».

Στο πλαί­σιο αυτό, ανα­μέ­νε­ται να συνε­χι­στεί και να επε­κτα­θεί ακό­μη περαι­τέ­ρω η απα­ρά­δε­κτη Στρα­τιω­τι­κή Συμ­φω­νία Ελλά­δας-ΗΠΑ που, με ευθύ­νη των κυβερ­νή­σε­ων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, έχει μετα­τρέ­ψει την ελλη­νι­κή επι­κρά­τεια σε απέ­ρα­ντο αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κό στρα­τό­πε­δο, βάζο­ντας το λαό στη μέγ­γε­νη μιας ενδε­χό­με­νης γενι­κευ­μέ­νης ανά­φλε­ξης του πολέμου.

Συγχαρητήρια Μπάιντεν για τον ρόλο της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή

Κατά τη διάρ­κεια της συνο­μι­λί­ας υπο­γραμ­μί­στη­κε η σημα­σία της στρα­τη­γι­κής συνερ­γα­σί­ας Ελλά­δας και ΗΠΑ «για τη στα­θε­ρό­τη­τα και την ασφά­λεια στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή της Ανα­το­λι­κής Μεσο­γεί­ου», δηλα­δή για την προ­ώ­θη­ση των επι­θε­τι­κών σχε­δί­ων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε Βαλ­κά­νια και Μέση Ανατολή.

Τέλος, ο Πρό­ε­δρος των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών εξέ­φρα­σε στον Κυριά­κο Μητσο­τά­κης τις ευχα­ρι­στί­ες του για τη στή­ρι­ξη που παρεί­χε η Ελλά­δα στο αντι­δρα­στι­κό καθε­στώς της Ουκρα­νί­ας από την πρώ­τη στιγ­μή και για τον ρόλο της ως αξιό­πι­στου εταί­ρου και συμ­μά­χου στην περιοχή.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες απο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα