Του Ελισαίου Βαγενά*
Τις τελευταίες βδομάδες έκανε την εμφάνισή του ένα ολόκληρο «πλέγμα» διαφορετικών «φωνών», αλλά ικανών στο να συγκλίνουν στο ίδιο «ρεφρέν»: «Το ΚΚΕ είναι κόμμα οπισθοδρομικό κι όχι προοδευτικό». Βεβαίως, όπως λέμε, «συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια». Γιατί το λέμε αυτό. Να γιατί:
Κάποιοι αποκαλούν το ΚΚΕ «παλαιολιθικό» γιατί το Κόμμα μας είναι «κολλημένο» με τη δημόσια δωρεάν Παιδεία κι αντίθετο με τον δήθεν «εκσυγχρονισμό» που φέρνει η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, δηλαδή αντίθετο με μια αντιδραστική μεταρρύθμιση, που έρχεται για να «ματώσει» οικονομικά ακόμη περισσότερο τη νεολαία και τον εργαζόμενο λαό.
Κάποιοι άλλοι «τσοντάρουν» στο παραπάνω την αντίθεση του ΚΚΕ στην επιστολική ψήφο, μιας και στο μυαλό τους τη θεωρούν αποθέωση των δυνατοτήτων της «νέας τεχνολογίας», αλλά επιμένουν να αγνοούν πως στην πράξη η εμπειρία πολλών χωρών δείχνει τους κινδύνους παραπέρα νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος.
Αλλοι πάλι, γιατί το ΚΚΕ είναι σταθερά με το δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης να έχει τη δική του πατρίδα και δεν βλέπει, όπως μας λένε, πως δήθεν «στις σύγχρονες συνθήκες τα εθνικά συμφέροντά μας» επιβάλλουν να είμαστε με το κράτος — δολοφόνο Ισραήλ.
Αλλοι γιατί το ΚΚΕ είναι ενάντια στη «ναρκω-κουλτούρα», μιας και τους φαίνεται «πρόοδος» η αναγνώριση του «ατομικού δικαιώματος» της αυτοκαταστροφής και εξάρτησης, ενώ το ΚΚΕ παλεύει ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά για «ζωή ολόκληρη κι όχι με δόσεις», κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον σχεδιασμό της αποβλάκωσης της νεολαίας.
Αλλοι το γενικεύουν ακόμη περισσότερο και εστιάζουν στην αντίθεση του ΚΚΕ σε ΕΕ — ΝΑΤΟ και στην εκτίμησή μας πως αυτές οι ιμπεριαλιστικές οργανώσεις δεν παίρνουν από «φτιασίδια» και είναι — όπως και το ίδιο το άδικο καπιταλιστικό σύστημα — πηγή ατέλειωτων προβλημάτων για την εργατική τάξη, την αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, τη νεολαία, και η θέση τους είναι στο «χρονοντούλαπο» της Ιστορίας. «Μα χρόνια τώρα ανήκουμε στη Δύση, ο καπιταλισμός δεν έχει εναλλακτική, μόνο καλυτερεύει, εκσυγχρονίζεται κι όλη η σύγχρονη αριστερά στην Ευρώπη το έχει παραδεχτεί, μονάχα εσείς αργείτε να προσαρμοστείτε», μας λένε.
Τέλος, σε όλα τα παραπάνω κάποιοι επιδιώκουν να κολλήσουν τη συγκεκριμένη αναχρονιστική «ταμπέλα» στο ΚΚΕ ορμώμενοι από την αρνητική τοποθέτηση του Κόμματός μας στο ζήτημα του νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αποσιωπώντας πως αυτός πάει «πακέτο» με το ζήτημα της τεκνοθεσίας, κρύβοντας διάφορες διαστάσεις του ζητήματος και κυρίως τα επιχειρηματικά (και όχι μόνο) συμφέροντα που τον προωθούν.
Από όλα τα παραπάνω, ο καθένας μας μπορεί να καταλάβει πως η ερμηνεία της «προόδου» και της «οπισθοδρόμησης» είναι διαφορετική κι ανάλογη με τα ταξικά συμφέροντα που εκφράζει η κάθε πολιτική δύναμη.
Κι αυτό αξίζει να το δούμε και στον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που παρουσιάζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και τα άλλα κόμματα της κοσμοπολίτικης πτέρυγας του ευρωατλαντισμού, ως το «απόσταγμα» της προόδου, ένα ιερό συμβολικό «Τοτέμ» της προοδευτικότητας, που όλοι πρέπει να προσκυνήσουν.
«Ισα δικαιώματα» ως «παρωπίδες» που κρύβουν το καπιταλιστικό κέρδος
Υπάρχουν οι «χονδρέμποροι» της αντι-ΚΚΕ εμπάθειας, που κρύβονται βαθιά μέσα στους «κόλπους» του συστήματος, μέσα από τα βασικά του κόμματα, τα βασικά δημοσιογραφικά του μέσα, που οργανώνουν την επίθεση κατά του ΚΚΕ, από τη στάση του στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο έως και την πάλη του για να ανατραπεί η σημερινή σάπια κοινωνία. Αλλά υπάρχουν και οι «λιανοπωλητές» της αντι-ΚΚΕ «τύφλωσης».
Οι τελευταίοι προβάλλουν επιμέρους πλευρές, «θάβοντας» την ουσία των ζητημάτων και μια τέτοια πλευρά είναι το «δικαίωμα του ατόμου», «τα ίσα δικαιώματά τους».
Σβήνουν από τη μνήμη τους πως αυτές οι αρχές που διακηρύχθηκαν πριν από αιώνες από τις αστικές επαναστάσεις ενάντια στις φεουδαρχικές οικονομικές σχέσεις, εξέφραζαν τις ανάγκες του κεφαλαίου εκείνη την εποχή, που ήθελε να έχει στη διάθεσή του «ελεύθερη» την εργατική δύναμη προς μίσθωση, ελεύθερη από τις φεουδαρχικές τοπικές δεσμεύσεις της, «ελεύθερο» τον αυτοαπασχολούμενο μετά από την απώλεια των μέσων παραγωγής που κατείχε.
Η αστική αρχή της ισότητας διακηρύσσει την τυπική «ισότητα όλων», αφήνοντας όμως στο απυρόβλητο το πλαίσιο της ύπαρξης της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, των σχέσεων εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, του αστικού κράτους.
Μέχρι κάποια στιγμή, η πολιτική για την «ισότητα» πρόβαλλε ένα περιορισμένο πλαίσιο μέτρων κοινωνικής προστασίας υπέρ των γυναικών, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες στο όνομα της «ισότητας» βλέπουμε να αφαιρούνται ιστορικές κατακτήσεις, π.χ. σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο υπάρχει η τάση εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών — γυναικών. Πάλι επειδή έτσι επιτάσσουν τα κέρδη του κεφαλαίου.
Τα «ίσα δικαιώματα» αξιοποιούνται σήμερα ως «παρωπίδες», για να κρύψουν τα κέρδη του κεφαλαίου από την εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος με την εμπορική παρένθετη μητρότητα, αναπαράγοντας την κυρίαρχη κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης αναπαραγωγής.
Η σχετική Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ σε πάρα πολλά σημεία της τονίζει την αντίθεση του Κόμματος με αυτήν την εξέλιξη: «Πρώτος βασικός λόγος άρνησης του ΚΚΕ στην επέκταση του πολιτικού γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια, που κατοχυρώνει την κοινή γονική μέριμνα, είναι η εμπορευματοποίηση της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας».
Οι μελετητές της ανθρώπινης κοινωνίας υποστηρίζουν πως σε αρχαίους πολιτισμούς καθιερώθηκαν τα «ταμπού» ως μία ιερή απαγόρευση επαφής με αντικείμενα, ανθρώπους ή τόπους, η οποία αυτοεπιβάλλεται σε κάθε άτομο της φυλής, χωρίς επεξηγήσεις ή δισταγμούς. Κάπως έτσι σήμερα, τα επίσημα ΜΜΕ, η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα συνοδοιπόροι της επιδιώκουν να μας επιβάλουν μια ιερή σιωπή γύρω από τη γιγάντωση των κερδών του κεφαλαίου από την εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος, της ανθρώπινης αναπαραγωγής, αλλά και το επικερδές εμπόριο παιδιών.
Κι αυτό γιατί, όπως υπογραμμίζει το ΚΚΕ: «Το νομοσχέδιο θεσμοθετώντας την αναγνώριση της εμπορευματοποιημένης χρησιμοποίησης της “παρένθετης μητρότητας” από ομόφυλα ζευγάρια ανδρών σε άλλη χώρα, καθώς και την αναγνώριση της εξωσωματικής γονιμοποίησης μέσω τράπεζας σπέρματος για ομόφυλα ζευγάρια γυναικών, ουσιαστικά τροφοδοτεί παραπέρα την εμπορευματοποίηση της διαδικασίας απόκτησης παιδιών.
Το ίδιο αφορά και στην τεκνοθεσία (υιοθεσία). Με δεδομένο ότι οι αιτήσεις για υιοθεσία από ζευγάρια ή μεμονωμένα άτομα είναι πολλαπλάσιες των παιδιών που είναι προς υιοθεσία σε δομές παιδικής προστασίας, ανοίγει ο δρόμος ουσιαστικά για εμπορία παιδιών προσφύγων, αλλά και από χώρες που λιμοκτονούν, που δεν υπάρχουν ή δεν εφαρμόζονται μέτρα αντισύλληψης και γενικότερα η ανθρώπινη ζωή, ειδικότερα η βρεφική, παιδική, είναι ευτελισμένη».
Αυτοί, λοιπόν, που από καλόβουλες θέσεις αναπαράγουν τον λεγόμενο «ατομικό δικαιωματισμό», ας αναρωτηθούν: Θα ήθελαν πράγματι το ΚΚΕ να συμβιβαστεί με τις παραπάνω ακραίες μορφές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της εμπορικής εκμετάλλευσης της γυναίκας και των παιδιών; Τι δεν γνωρίζουν; Τι δεν καταλαβαίνουν; Δεν βλέπουν τις μπίζνες των μονοπωλίων βιοτεχνολογίας από το εμπόριο μωρών; Δεν βλέπουν πως ανοίγει το «κουτί της Πανδώρας» για το εμπόριο παιδιών;
Πρόοδος ο αντικομμουνισμός και ο αμερικανοΝΑΤΟικός «οδοστρωτήρας» των μονοπωλίων;
Το ΚΚΕ θέτει το ζήτημα μέσα στις σύγχρονες διαστάσεις, σημειώνοντας:
«Στις μέρες μας, τα επιστημονικά επιτεύγματα, η δυνατότητα παρέμβασης στο ωάριο και στο σπερματοζωάριο, στο DNA, φέρνουν στο κοινωνικό — πολιτικό επίπεδο νέα βιοηθικά διλήμματα. Οπως συμβαίνει με κάθε νέα επιστημονική γνώση, και τα αντίστοιχα τεχνολογικά επιτεύγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ταχύτατη άνοδο της κοινωνικής ευημερίας ή για την ανάσχεση ή και την καταστροφή της:
Ανοίγουν ήδη ζητήματα για τη δυνατότητα αναπαραγωγής του ανθρώπου πλήρως με τεχνολογικά μέσα σε συνθήκες εργαστηρίου, καθώς και ζητήματα παρέμβασης και στον γενετικό κώδικα, προκαθορισμού χαρακτηριστικών κ.ά., δηλαδή με στοιχεία ευγονικής.
Με αυτήν την έννοια και η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ) μπορεί, από τη μια, να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της υπογονιμότητας, για την εκπλήρωση της μητρότητας — πατρότητας, αλλά, από την άλλη, να αξιοποιηθεί, με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος, το οποίο οδηγεί στο εμπόριο ωαρίου — σπέρματος, στην εμπορευματοποίηση της τεχνητής γονιμοποίησης, κυρίως στην εμπορευματοποιημένη χρησιμοποίηση της “παρένθετης μητέρας”, από τις πιο ακραίες μορφές εκμετάλλευσης του γυναικείου σώματος. Πρόκειται για έναν κερδοφόρο τομέα με παγκόσμια δικτύωση».
Το Κόμμα μας εντοπίζει πως γύρω από αυτά τα ζητήματα διεξάγεται σφοδρή ενδοϊμπεριαλιστική διαπάλη ανάμεσα «στα πιο ισχυρά κέντρα του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος, όπως η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο» και «στο υπό διαμόρφωση ιμπεριαλιστικό ευρασιατικό μπλοκ», όπου σημαντικό ρόλο έχει η Ρωσία. Καθόλου τυχαίο, λοιπόν, δεν είναι το γεγονός να βλέπουμε πως «κυβερνητικά στελέχη για να προωθήσουν το νομοσχέδιο καταφεύγουν σε ωμό αντισοβιετισμό και αντικομμουνισμό, συνδέουν την προώθησή του με την παραπέρα ενσωμάτωση της χώρας μας στο “στρατόπεδο” του ευρωατλαντισμού».
Είναι κάτι παραπάνω από φανερός ο σχεδιασμός στήριξης των ευρωατλαντικών μονοπωλίων της βιοτεχνολογίας από τον αστικό πολιτικό κόσμο. Να γιατί «νερό στον μύλο» της ΝΔ «κουβαλάνε» ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑΡ, με «φερετζέ προοδευτικότητας», μιας και έχουν «πυξίδα» τους τα κέρδη του κεφαλαίου.
Πώς μπορεί να μείνει κρυφό ότι υπάρχει σχετικό μνημόνιο της αμερικανικής κυβέρνησης, με την υπογραφή του Μπάιντεν, για την προώθηση σε όλες τις χώρες του κόσμου της ατζέντας των ΜΚΟ ΛΟΑΤΚΙ, συμπεριλαμβανομένου του γάμου (τεκνοθεσίας);
Ποιος μπορεί να αγνοήσει το γεγονός πως το ΝΑΤΟ, αυτός ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός που ευθύνεται για δεκάδες εγκλήματα στην ανθρωπότητα, υπερηφανεύεται πως από το 2002 είναι ο 1ος διεθνής οργανισμός που αναγνώρισε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και μάλιστα όταν από όλα τα κράτη — μέλη του τότε μόνο η Ολλανδία είχε νομοθετήσει κάτι τέτοιο;
Αλήθεια, μπορούν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ, που τσακίζει τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, να προωθούν κάτι το προοδευτικό; Μπορούν οι Μπάιντεν — Νετανιάχου, που έχουν την ίδια πολιτική στο ζήτημα και που είναι αυτοί που μέσα σε 4 μήνες έχουν βάψει τα χέρια τους με το αίμα 10.000 σκοτωμένων παιδιών στην Παλαιστίνη, με τη στυγνή δολοφονία δεκάδων χιλιάδων αθώων, να μας μιλήσουν για πρόοδο;
Αυτό που οι δυνάμεις του ευρωατλαντισμού προωθούν, όπως τονίζει το ΚΚΕ, οδηγεί τις «νέες επιστημονικές — τεχνολογικές δυνατότητες αντί να χρησιμοποιούνται για την ευημερία των εργαζομένων, να αξιοποιούνται σε στρεβλή — αντικοινωνική κατεύθυνση, με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου».
Μάνα και πατέρας ή απρόσωπη γονεϊκότητα;
Αντικείμενο επίθεσης από ορισμένους «οπαδούς» της ευρωατλαντικής «προόδου» έγινε και η θέση του ΚΚΕ πως στα δικαιώματα του παιδιού εντάσσεται και η «κοινωνική του ανάγκη να έχει δεσμούς με την μητέρα και τον πατέρα».
Μέχρι κι αυτό τους φαίνεται «ξεπερασμένο», ενώ δήθεν προοδευτικό είναι η «μητρότητα» να αντικατασταθεί με το «πρόσωπο που κυοφορεί» και η «πατρότητα» με τη «γονεϊκότητα», όπως και το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονικής Σχέσης», που αναγνωρίζει τη γονική σχέση του παιδιού με περισσότερους από δύο γονείς, ακόμα και με «πρόσωπα που ισχυρίζονται ότι είναι γονείς του».
Τι ακριβώς «ράβουν» σε κοινωνικό επίπεδο με τον παραπάνω δήθεν «νεοτερισμό»;
Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά οδηγούν από τη μια στο να ξεμπερδεύει το κράτος με κάθε έννοια κρατικής στήριξης της παιδικής προστασίας κι από την άλλη να χάνεται για το παιδί η αντανάκλαση της βιοκοινωνικής πραγματικότητας.
Είναι πρόοδος αυτό; Και με ποιες συνέπειες για την ψυχική ανάπτυξη του παιδιού, που το ετοιμάζουν να βιώνει διπλή ομόφυλη γονεϊκότητα, δηλαδή διπλή μητρότητα, διπλή πατρότητα, υποτιμώντας το άλλο φύλο, υποτιμώντας είτε την πατρότητα, είτε τη μητρότητα;
Το παιδί, μεγαλώνοντας στο οικογενειακό περιβάλλον, με την μητέρα και τον πατέρα αρχικά, τους συνομηλίκους και τους εκπαιδευτικούς στη συνέχεια, ανακαλύπτει τον κόσμο της ανθρώπινης δραστηριότητας που το περιβάλλει και ενεργά τον εσωτερικεύει.
Μέσα από τον «κόσμο των ανθρώπων», πρώτα απ’ όλα της μητέρας και του πατέρα, ο ενήλικας παρουσιάζεται μπροστά στο παιδί όχι από την πλευρά των τυχαίων, ατομικών χαρακτηριστικών (κι εδώ δεν ισχύει το «είσαι ό,τι δηλώσεις»), αλλά ως φορέας συγκεκριμένων βιολογικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών, που «πλάθουν» την παιδική προσωπικότητα, διαμορφώνουν τις κοινωνικές σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους που το περιβάλλουν.
Εδώ πρέπει να εκφράζεται η αντικειμενική συμπληρωματικότητα γυναίκας — άνδρα, το παιδί έχει το δικαίωμα να βιώσει την αμφίπλευρη σχέση μητρότητας — πατρότητας. Κι όπως σημειώνει το ΚΚΕ: «Οι νόμοι που θεσπίζονται πρέπει να υποβοηθούν αυτό το δικαίωμα και όχι να το ανατρέπουν».
Λέει το ΚΚΕ ό,τι και η εκκλησία;
Ως βασικό επιχείρημα της δήθεν οπισθοδρομικότητας του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο ζήτημα «σερβίρεται» και η αρνητική στάση και της ηγεσίας της εκκλησίας στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και ακραίες σκοταδιστικές φωνές από εκκλησιαστικούς κύκλους. Οποιος, όμως, θέλει να είναι αντικειμενικός, θα παρατηρήσει πως η εκκλησία έχει τη δική της κοσμοθεωρητική αντίληψη, την οποία αξιοποιεί για να προβάλλει τη θέση της. Εχει την αντίληψη περί «χριστιανικής παραδοσιακής οικογένειας» και για την «αμαρτία της ομοφυλοφιλίας», όπως γι’ αυτήν αμαρτία είναι και ο πολιτικός γάμος, η ονοματοδοσία (αντί της βάπτισης) των παιδιών και τόσα άλλα.
Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν ενστερνίζεται όλα τα παραπάνω, αλλά σταθερά τάσσεται υπέρ του αναγκαίου διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Μόνο ένας πολιτικά τυφλός δεν μπορεί να διακρίνει πως η αντίληψη του ΚΚΕ βρίσκεται στον αντίποδα τέτοιων απόψεων και η ΚΕ του ΚΚΕ στην Απόφασή της τονίζει σχετικά: «Η άρνηση του ΚΚΕ στην επέκταση του πολιτικού γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια δεν σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του καθενός και της καθεμιάς, με τη στάση του απέναντι στην ομοφυλοφιλία ή αμφιφυλοφιλία ως έκφραση της σεξουαλικότητας.
Υπενθυμίζουμε, άλλωστε, ότι το ΚΚΕ έχει κάνει νομοθετικές προτάσεις και έχει αναπτύξει πολιτικές δράσεις, προκειμένου να καταργηθεί οποιασδήποτε μορφής απομόνωση, καταδικάζοντας κάθε μορφή ρατσισμού απέναντι σε ανθρώπους ομόφυλου σεξουαλικού προσανατολισμού.
Αντιπαλεύουμε τον αποκλεισμό ομοφυλόφιλου/ης από μαθητεία, εργασία, στέγη, πρόσβαση σε οποιαδήποτε κοινωνική — πολιτιστική — αθλητική ή άλλη δραστηριότητα. Το ΚΚΕ αντιπαλεύει κάθε είδους διαίρεση με βάση τη φυλή, το φύλο, το χρώμα, τη θρησκεία, το έθνος, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, με βασικό κριτήριο την ανάγκη ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης, τα κοινά συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, όλων των λαών του κόσμου».
Γιατί, ωστόσο, όλοι αυτοί που επιδιώκουν να ταυτίσουν το ΚΚΕ με την εκκλησία, δεν δίνουν βάση στα παραπάνω;
Η επιμονή ορισμένων να «τσουβαλιάζουν» το ΚΚΕ με απόψεις που εκφράζουν τμήματα της εκκλησίας, ή ακόμη και εθνικιστικές και ακροδεξιές φωνές που υποστηρίζουν τη λεγόμενη «πυρηνική οικογένεια», ως θεμελιακή οικονομική — κοινωνική μονάδα και θέλουν την γυναίκα «μηχανή αναπαραγωγής» του είδους, με απόψεις, δηλαδή, που εμφανώς βρίσκονται στον αντίποδα όσων υποστηρίζει το ΚΚΕ, δείχνει τον υποκειμενισμό τους και τις πραγματικές προθέσεις τους, που είναι να δυσφημήσουν και να πλήξουν το ΚΚΕ.
Η διέξοδος στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα του εργατικού — λαϊκού κινήματος και όχι στο νομοσχέδιο του αποπροσανατολισμού
Υπάρχουν βέβαια και εργαζόμενοι που από τη μια καταλαβαίνουν όλα αυτά που λέει το ΚΚΕ για την εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος, της ανθρώπινης αναπαραγωγής, και από την άλλη αντιμετωπίζουν το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ως μια κίνηση άρσης αποκλεισμών με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Οπως, όμως, σημειώνει το ΚΚΕ, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο «δεν αφορά την κοινωνική αναγνώριση της δυνατότητας των ομόφυλων ζευγαριών να διαλέγουν μια μορφή συμβίωσης και ο νόμος να ρυθμίζει κάποιες μεταξύ τους προσωπικές, οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις. Δεν αφορά στην ανάγκη να σπάσει η κοινωνική προκατάληψη σε βάρος τους, που μπορεί να δυσκολεύει την επιλογή τους στη συμβίωση, για παράδειγμα τις δυσκολίες να νοικιάσουν σπίτι, να προσληφθούν σε δουλειά κ.λπ.».
Οι σκοποί του είναι αυτοί που αναδείξαμε παραπάνω. Ας σκεφτούν αυτό που τους λέει το ΚΚΕ: Είναι δυνατόν «δυνάμεις που πρωτοστατούν στην καταπάτηση κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων να εμφανίζονται σήμερα ως υπερασπιστές των “δικαιωμάτων” και της λεγόμενης “ισότητας”; Γιατί αυτήν την περίοδο επιλέγεται σκόπιμα από την κυβέρνηση σχεδόν μονοθεματικά αυτή η συζήτηση;».
Η κυβέρνηση της ΝΔ, μια κυβέρνηση που «κουβαλά τη φωτιά» στα ιμπεριαλιστικά σχέδια σε δύο φλεγόμενα πολεμικά μέτωπα (Ουκρανία, Μέση Ανατολή), για τις ανάγκες του κεφαλαίου και των συμμάχων του στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, που επιδιώκει να γονατίσει τους αγωνιζόμενους εργάτες, αγρότες και φοιτητές με κατασταλτικά μέσα, έχει ανοίξει αυτήν τη συζήτηση, που «δεν συμβάλλει στην εξάλειψη των καταδικαστέων κοινωνικών πρακτικών σε βάρος ατόμων με ομόφυλη ή αμφίφυλη σεξουαλικότητα (αποξένωση, βία κ.λπ.), αλλά αντίθετα μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην ένταση αποκρουστικών ομοφοβικών, ρατσιστικών επιθέσεων.
Ουσιαστικά, επιδιώκεται ο αποπροσανατολισμός σε σχέση με τα ταξικά δικαιώματα, τη διεκδίκησή τους από το οργανωμένο κίνημα, η αποδόμηση των κοινωνικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας, επιδρώντας αρνητικά στην κοινωνική συγκρότηση των νέων, των αυριανών εργαζομένων».
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο της ΝΔ, που έχει τη στήριξη και άλλων κομμάτων του συστήματος, δεν αφορά μονάχα τα πλούσια ομόφυλα ζευγάρια, που θα θελήσουν να τεκνοθετήσουν, ορισμένοι μάλιστα παραγγέλλοντας μωρά με όρους ευγονικής, αρχικά στο εξωτερικό. Αφορά όλους τους εργαζόμενους, που θα δούνε στο όνομα της «ισότητας» να γκρεμίζονται κοινωνικές κατακτήσεις, να προωθείται στην καθημερινότητα ο ανορθολογισμός, που οδηγεί «στην αποσύνδεση του ανθρώπου από κάθε αντικειμενικό προσδιορισμό (π.χ. φύλο, τάξη κ.λπ.) και διευκολύνουν τη χειραγώγησή του στο πλαίσιο του συστήματος».
Εκείνοι που εξακολουθούν να προσπαθούν να ισορροπήσουν σε δύο βάρκες, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως έφτασε η ώρα να διαλέξουν: ‘Η με το κεφάλαιο και την εξυπηρέτηση των κερδών του, ή με τους εργάτες, τους εργαζόμενους, και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα του εργατικού — λαϊκού κινήματος, του φοιτητικού, μαθητικού κινήματος απέναντι σε κάθε κοινωνική απομόνωση και ρατσιστική επίθεση σε βάρος ανθρώπων με κριτήριο το φύλο, τη φυλή, τη θρησκεία, την εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και άλλα προσωπικά γνωρίσματα, αναδεικνύοντας την ταξική ρίζα των κοινωνικών ανισοτήτων και παλεύοντας για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που διαρκώς τις αναπαράγει, και για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής — κομμουνιστικής κοινωνίας, χωρίς πολέμους και χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
* Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ
(Αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 10–11 Φλεβάρη 2024)
