Τα τελευταία 10 χρόνια μπορούν να ονομαστούν η αναγέννηση των φυτικών εκχυλισμάτων. Έχει παρατηρηθεί ότι μπορεί να λειτουργούν καλύτερα από τα συνθετικά αντίστοιχα, να έχουν λιγότερες παρενέργειες και να αποτελούν εξαιρετική λύση σε καταστάσεις που δεν απαιτούν ιατρική παρέμβαση. Μάθετε για τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φυσικά φυτικά εκχυλίσματα και τις ιδιότητές τους.
1. Εκχύλισμα χαμομηλιού
Το χαμομήλι (Matricaria chamomilla) είναι ένα από τα παλαιότερα και καλύτερα μελετημένα φυτικά υλικά που χρησιμοποιείται σε πολλές παθήσεις. Παραδοσιακά χρησιμοποιόταν και χρησιμοποιείται ως φάρμακο με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη φλεγμονή των βλεννογόνων του αναπνευστικού συστήματος και του στόματος. Ηρεμεί τα νεύρα και γι’ αυτό χρησιμοποιείται ως φάρμακο για το στρες και την αϋπνία. Βελτιώνει σημαντικά τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, βοηθάει να αντιμετωπίσετε την καούρα, την παλινδρόμηση ή τη δυσπεψία, αλλά και τη ναυτία και τον μετεωρισμό [1].
2. Εκχύλισμα φασκόμηλου
Salvia officinalis δηλαδή το φαρμακευτικό φασκόμηλο, έχει μια σειρά από ενδιαφέρουσες ιδιότητες. Αρχίζοντας από αντισηπτική δράση, αποτελεσματική έναντι πολλών ειδών βακτηρίων και ιών, μέσω αντιφλεγμονώδους δράσης, μέχρι ανακούφισης από τον πόνο. Αποδεικνύεται επίσης ότι βελτιώνει τις λειτουργίες του νευρικού συστήματος, όπως διαδικασίες μνήμης ή διαδικασίες που σχετίζονται με την προσοχή και τη συγκέντρωση. Έχει αποδειχθεί ότι μπορεί επίσης να βελτιώσει τη διάθεσή σας. Ενδιαφέρουσες φαίνονται επίσης οι έρευνες για τις μη παραδοσιακές χρήσεις του φασκόμηλου. Γίνονται εργασίες για την εφαρμογή του σε ογκολογικές θεραπείες, τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ και της επιληψίας [2].
3. Εκχύλισμα θυμαριού
Οι 2 πιο πολύτιμες ενώσεις στο εκχύλισμα θυμαριού (Thymus vulgaris) είναι η θυμόλη και η ισομερή της, η καρβακρόλη. Χάρη σε αυτά, το θυμάρι χρησιμοποιείται παραδοσιακά στη φλεγμονή του λαιμού, έχει ισχυρή αντιβακτηριακή και αντιική δράση. Μελέτες για τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του εκχυλίσματος θυμαριού έχουν δείξει ότι αναστέλλει σημαντικά τη σύνθεση των προφλεγμονωδών πρωτεϊνών, των λεγόμενων κυτοκινών και την έκφραση των γονιδίων που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή αυτών των πρωτεϊνών. Αξίζει να προσθέσουμε ότι βοηθάει επίσης στην καταπολέμηση της δυσπεψίας και του μετεωρισμού. Τα εκχυλίσματα θυμαριού χρησιμοποιούνται σε αναπνευστικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας του άσθματος και των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι το εκχύλισμα θυμαριού είναι αποτελεσματικό στην αναστολή της ανάπτυξης φλεγμονωδών ασθενειών του εντέρου [3].
4. Εκχύλισμα μέντας
Mentha piperita, δηλαδή η μέντα ή αλλιώς γνωστή ως φαρμακευτική μέντα, είναι μάλλον γνωστή σε όλους. Συνήθως την πίνουμε όταν υποφέρουμε από δυσπεψία ή όταν έχουμε άλλα προβλήματα που σχετίζονται με το πεπτικό σύστημα. Ωστόσο, παρουσιάζει και μια σειρά από άλλες ιδιότητες. Έχει αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Πρόσφατα διερευνήθηκε ότι αυτό πιθανότατα σχετίζεται με την ενεργοποίηση μακροφάγων, δηλαδή κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι υπεύθυνα, μεταφορικά μιλώντας, για την κατάποση και την πέψη των παθογόνων που εισέρχονται στο σώμα μας. Επομένως, παίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού. Εμφανίζονται επίσης όλο και περισσότερες μελέτες που δείχνουν ότι το εκχύλισμα μέντας μπορεί να προστατεύσει από την ανάπτυξη καρκίνου και της παχυσαρκίας, καθώς και να εξουδετερώσει την ανάπτυξη διαβήτη και να προστατεύσει το καρδιαγγειακό σύστημα [4] [5].
4. Εκχύλισμα αγριμόνιας
Agrimonia eupatoria είναι η λατινική ονομασία για την αγριμόνια. Οι παραδοσιακές αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες της, που προκύπτουν από την περιεκτικότητα σε πολλές πολύτιμες πολυφαινόλες, έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό στη λαϊκή ιατρική. Έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες, μειώνει τη φλεγμονή στους βλεννογόνους του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος, σας επιτρέπει να αναρρώνετε γρηγορότερα μετά από μια ασθένεια. Είναι επίσης διουρητικό, βοηθά στη μείωση του επιπέδου της «κακής» χοληστερόλης (LDL) στο αίμα. Παραδοσιακά συχνά αναφέρεται ως «βότανο του ήπατος» επειδή αναγεννά το ήπαρ και ρυθμίζει το έργο του χοληφόρου συστήματος [6].
[1] Gupta, S. (2010). Chamomile: A herbal medicine of the past with a bright future (Review). Molecular Medicine Reports, [online]3(6). doi:10.3892/mmr.2010.377.
[2] Ghorbani, A. and Esmaeilizadeh, M. (2017). Pharmacological properties of Salvia officinalis and its components. Journal of Traditional and Complementary Medicine, [online]7(4), pp.433–440. doi:10.1016/j.jtcme.2016.12.014.
[3] Ocaña, A. and Reglero, G. (2012). Effects of Thyme Extract Oils (fromThymus vulgaris,Thymus zygis,andThymus hyemalis) on Cytokine Production and Gene Expression of oxLDL-Stimulated THP-1-Macrophages. Journal of Obesity, 2012, pp.1–11. doi:10.1155/2012/104706.
[4] Arruda, M.O., Mendes, S.J.F., Teixeira, S.A., de Mesquita, L.S.S., de Sousa Ribeiro, M.N., Galvão, S. de S.L., Muscará, M.N., Fernandes, E.S. and Monteiro-Neto, V. (2017). The Hydroalcoholic Extract Obtained fromMentha piperitaL. Leaves Attenuates Oxidative Stress and Improves Survival in Lipopolysaccharide-Treated Macrophages. Journal of Immunology Research, 2017, pp.1–9. doi:10.1155/2017/2078794.
[5] Tafrihi, M., Imran, M., Tufail, T., Gondal, T.A., Caruso, G., Sharma, S., Sharma, R., Atanassova, M., Atanassov, L., Valere Tsouh Fokou, P. and Pezzani, R. (2021). The Wonderful Activities of the Genus Mentha: Not Only Antioxidant Properties. Molecules, 26(4), p.1118. doi:10.3390/molecules26041118.
[6] Santos, T.N., Costa, G., Ferreira, J.P., Liberal, J., Francisco, V., Paranhos, A., Cruz, M.T., Castelo-Branco, M., Figueiredo, I.V. and Batista, M.T. (2017). Antioxidant, Anti-Inflammatory, and Analgesic Activities ofAgrimonia eupatoriaL. Infusion. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2017, pp.1–13. doi:10.1155/2017/8309894.