ΤΕ ΡΕΘΥΜΝΟΥ του ΚΚΕ — Για τις εξελίξεις στην «CRETA FARMS»

Σε ανα­κοί­νω­σή της για τις εξε­λί­ξεις στην «Creta Farms», η Τομε­α­κή Επι­τρο­πή Ρεθύ­μνου του ΚΚΕ ανα­φέ­ρει τα εξής:

«Οι εξε­λί­ξεις στην «Creta Farms», η κατα­κό­ρυ­φη συρ­ρί­κνω­ση της παρα­γω­γής, το επα­πει­λού­με­νο κλεί­σι­μο, πρέ­πει να απα­σχο­λή­σουν τους εργα­ζό­με­νους και το λαό. Πάνω από 400 εργα­ζό­με­νοι με τις οικο­γέ­νειές τους στο νομό μας και άλλοι τόσοι στην υπό­λοι­πη Ελλά­δα, βιώ­νουν την εργα­σια­κή ανα­σφά­λεια και πλη­ρώ­νουν το τίμη­μα επι­λο­γών για τις οποί­ες δεν έχουν την παρα­μι­κρή ευθύ­νη. Αντί­θε­τα, με τη δική τους δου­λειά, η εται­ρεία ανα­δεί­χτη­κε σε leader του κλά­δου στην Ελλά­δα. Στο βωμό της βιω­σι­μό­τη­τας και αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας της επι­χεί­ρη­σης, τους επι­βλή­θη­καν μεγά­λες περι­κο­πές μισθών, διευ­θέ­τη­ση του εργά­σι­μου χρό­νου και άλλες θυσί­ες, που τελι­κά οδή­γη­σαν στα εκ δια­μέ­τρου αντί­θε­τα.

•  Παρ’ όλο που η «Creta Farms» τα προη­γού­με­να χρό­νια προ­βλή­θη­κε ως και­νο­τό­μα, εξω­στρε­φής, κλπ. Παρ’ όλο που χρη­μα­το­δο­τή­θη­κε απλό­χε­ρα από το τρα­πε­ζι­κό σύστη­μα. Παρ’ όλο που ήταν η πρώ­τη εται­ρεία που εντά­χθη­κε στο περί­φη­μο “πακέ­το Γιούν­κερ”. Παρ’ όλα τα υψη­λά ποσο­στά κέρ­δους και τη συνε­χή άνο­δο των μερι­δί­ων της στην αγο­ρά. Παρ’ όλες τις “θυσί­ες” των εργα­ζο­μέ­νων. Σήμε­ρα βρί­σκε­ται στα πρό­θυ­ρα της χρε­ο­κο­πί­ας, αδυ­να­τώ­ντας να χρη­μα­το­δο­τή­σει και αυτήν ακό­μη την παρα­γω­γι­κή της δια­δι­κα­σία. Ούτε λόγος για τα δάνεια και τους άλλους πιστω­τές της.
• Το φαι­νό­με­νο αυτό, που στο δρό­μο της καπι­τα­λι­στι­κής σαπί­λας δεν είναι ούτε το πρώ­το ούτε το τελευ­ταίο, κονιορ­το­ποιεί όλες τις θεω­ρί­ες που καλούν τους εργα­ζό­με­νους σε σκλη­ρές θυσί­ες στο όνο­μα της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας των επι­χει­ρή­σε­ων, της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης για­τί τάχα­τες απ’ το μεγά­λω­μα της επι­χει­ρη­μα­τι­κής πίτας, θα βγουν και αυτοί κερ­δι­σμέ­νοι. Η ωμή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα λέει πως οι επι­χει­ρη­μα­τί­ες είτε έχουν τις επι­χει­ρή­σεις στην κερ­δο­φο­ρία, είτε τις χρε­ο­κο­πούν, είτε τις κλεί­νουν για να τις μετα­φέ­ρουν σε άλλες χώρες, ή σε άλλους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς τομείς, ένα πράγ­μα έχουν στο μυα­λό τους. Να μεγι­στο­ποι­ή­σουν τα δικά τους προ­σω­πι­κά οφέ­λη και κέρ­δη σε βάρος πριν απ’ όλα των εργα­ζο­μέ­νων και του κοι­νω­νι­κού συνό­λου. Είναι η γνω­στή αντί­φα­ση ανά­με­σα στον κοι­νω­νι­κό χαρα­κτή­ρα της καπι­τα­λι­στι­κής παρα­γω­γής και στην πλή­ρη ιδιο­ποί­η­ση των απο­τε­λε­σμά­των της, που δημιουρ­γεί τα αδιέ­ξο­δα αυτά και τις συνέ­πειες πλη­ρώ­νουν οι εργα­ζό­με­νοι και ο λαός. Συνέ­πειες από τις οποί­ες θα απαλ­λα­γού­με μόνο στο πλαί­σιο ενός άλλους δρό­μου ανά­πτυ­ξης, με κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής, με επι­στη­μο­νι­κό κεντρι­κό σχε­δια­σμό και εργα­τι­κό λαϊ­κό έλεγ­χο και στό­χο την ολό­πλευ­ρη ικα­νο­ποί­η­ση όλων των σύγ­χρο­νων ανα­γκών των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού μας. Η χώρα μας και στον τομέα της δια­τρο­φής έχει όλες τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις να παρά­γει υγιει­νά και άφθο­να αγα­θά, ικα­νά να ικα­νο­ποι­ή­σουν τις δια­τρο­φι­κές ανά­γκες του λαού μας αλλά και να εξάγονται.
• Σήμε­ρα, με πρό­σχη­μα της διά­σω­ση της «Creta Farms», εξε­λίσ­σε­ται και ένας αδυ­σώ­πη­τος πόλε­μος συμ­φε­ρό­ντων μακριά και πέρα από τις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων. Οι τρά­πε­ζες, για να περι­σώ­σουν όσα έχουν ήδη δια­θέ­σει, δεί­χνουν δια­τε­θει­μέ­νες να εξα­σφα­λί­σουν ρευ­στό­τη­τα για να λει­τουρ­γή­σει η παρα­γω­γή, αλλά με ισχυ­ρές εγγυ­ή­σεις τις οποί­ες αρνεί­ται η πλευ­ρά των μεγα­λο­με­τό­χων, προ­τάσ­σο­ντας τα δικά της συμ­φέ­ρο­ντα στο “σχέ­διο διά­σω­σης”. Οι λεγό­με­νοι στρα­τη­γι­κοί επεν­δυ­τές και­ρο­φυ­λα­κτούν για να ελέγ­ξουν την επι­χεί­ρη­ση με το μικρό­τε­ρο δυνα­τό τίμη­μα. Όλοι καμώ­νο­νται τους σωτή­ρες των εργα­ζο­μέ­νων, αλλά στην πρά­ξη προ­ω­θούν τα ιδιο­τε­λή τους συμ­φέ­ρο­ντα και την κατάλ­λη­λη στιγ­μή θα τους ζητή­σουν και απο­λύ­σεις και νέες θυσί­ες για να πλη­ρώ­σουν αυτοί και όχι τα κέρ­δη των μεγα­λο­με­τό­χων και επεν­δυ­τών, το τίμη­μα της όποιας διά­σω­σης, όπως πλή­ρω­σαν και το τίμη­μα της ανά­πτυ­ξης. Το πρό­γραμ­μα δια­θε­σι­μό­τη­τας, που εξαγ­γέλ­θη­κε, είναι ενδει­κτι­κό των προ­θέ­σε­ων αυτών.
• Οι παρεμ­βά­σεις του υπουρ­γού ανά­πτυ­ξης και της κυβέρ­νη­σης, απο­κλει­στι­κό στό­χο έχουν να εξα­σφα­λί­σουν τις ισορ­ρο­πί­ες ανά­με­σα στα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Τους αφή­νουν παγε­ρά αδιά­φο­ρους τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων. Αδιά­ψευ­στος μάρ­τυ­ρας η στά­ση του υπουρ­γεί­ου Εργα­σί­ας, που ένα ολό­κλη­ρο μήνα κωφεύ­ει στο αίτη­μα της ταξι­κής Ομο­σπον­δί­ας Τρο­φί­μων και Ποτών για τρι­με­ρή συνά­ντη­ση για τα θέμα­τα των εργα­ζο­μέ­νων της «Creta Farms».
• Οι εργα­ζό­με­νοι στην «Creta Farms» είναι οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να θέλουν τη συνέ­χι­ση της λει­τουρ­γί­ας και της ανά­κτη­σης της παρα­γω­γής της επι­χεί­ρη­σης όσο γίνε­ται πιο γρή­γο­ρα και χωρίς να επι­βα­ρυν­θούν στο παρα­μι­κρό τα εργα­σια­κά τους δικαιώ­μα­τα. Το κόστος για το όποιο σχέ­διο διά­σω­σης, πρέ­πει απο­κλει­στι­κά να το επι­βα­ρυν­θούν τα κέρ­δη των μεγα­λο­με­τό­χων, των τρα­πε­ζών και των επεν­δυ­τών. Για να τα επι­βά­λουν αυτά πρέ­πει όσο γίνε­ται πιο γρή­γο­ρα να συνει­δη­το­ποι­ή­σουν την πραγ­μα­τι­κή κατά­στα­ση και τη δια­πά­λη των συμ­φε­ρό­ντων που εξε­λίσ­σε­ται. Να αυτο­νο­μη­θούν, να χει­ρα­φε­τη­θούν πλή­ρως από αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα. Να συνει­δη­το­ποι­ή­σουν τη δύνα­μή τους και τη δύνα­μη της λαϊ­κής συμπα­ρά­στα­σης. Να βάλουν μπρο­στά τις δικές τους ανά­γκες και μόνο αυτές. Η ίδια τους η πεί­ρα δεί­χνει πως οι παρα­χω­ρή­σεις, οι συμ­βι­βα­σμοί όχι μόνο δεν απέ­τρε­ψαν, αλλά επι­τά­χυ­ναν τα χει­ρό­τε­ρα. Να οργα­νω­θούν και να πάρουν την υπό­θε­ση των δικαιω­μά­των τους στα δικά τους χέρια, όσο είναι ακό­μη και­ρός. Σ’ αυτό το δρό­μο θα έχουν την ειλι­κρι­νή και ολό­θερ­μη στή­ρι­ξη των όλων εργα­ζο­μέ­νων και του ταξι­κού εργα­τι­κού κινήματος».

✔️    ΣΣ -|>
Δεί­τε και σχε­τι­κό προ 2μήνου σημεί­ω­μα ανα­φο­ρι­κά με τον αδια­φι­λο­νί­κη­το leader της ελλη­νι­κής αγο­ράς με τη σημα­ντι­κή εξα­γω­γι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, που αφού έδω­σε τη δυνα­τό­τη­τα στους μεγα­λο­με­τό­χους να φάνε με χρυ­σά κου­τά­λια για πάνω από 15 χρό­νια ‑κατά τα οικο­νο­μι­κά ΜΜΕ «αργο­πε­θαί­νει» παρα­σύ­ρο­ντας εκα­το­ντά­δες εργα­ζό­με­νους, με τις οικο­γέ­νειές τους στην κατα­στρο­φή (που ήδη για 2^ο δια­δο­χι­κό μήνα έμε­ναν απλή­ρω­τοι) απο­δεί­χνο­ντας περί­τρα­να ότι “μόνοι χαμέ­νοι είναι οι εργα­ζό­με­νοι, όπως συμ­βαί­νει πάντα με τις καπι­τα­λι­στι­κές ανα­διαρ­θώ­σεις, είτε σε περί­ο­δο κρί­σης, είτε ανά­καμ­ψης”…