Την ένοχη της Ρ. Πισπιρίγκου ζήτησε η εισαγγελέας: «Η Τζωρτζίνα ήταν άτυχη να έχει αυτήν την γυναίκα για μητέρα»

Την ενο­χή της Ρού­λας Πισπι­ρί­γκου για την από­πει­ρα ανθρω­πο­κτο­νί­ας και την ανθρω­πο­κτο­νία της Τζωρ­τζί­νας, ζήτη­σε η Εισαγ­γε­λέ­ας της Έδρας του ΜΟΔ Ευαγ­γε­λία Σπυριδωνίδου.

“Το χέρι που έδω­σε την κετα­μί­νη στην Τζωρ­τζί­να ήταν αυτό της κατη­γο­ρου­μέ­νης ” είπε η Εισαγ­γε­λέ­ας η οποία κλεί­νο­ντας είπε πως η Τζωρ­τζί­να ήταν άτυ­χη να έχει αυτήν την γυναί­κα για μητέρα.

Αν ανα­λο­γι­στεί κανείς ποια είναι η αιτία για το θάνα­το είναι να τρε­λα­θεί. Η μικρή Τζωρ­τζί­να είχε μια ατυ­χία στη ζωή της, να έχει μάνα, μητέ­ρα, τρο­φό, φρο­ντι­στή την κατη­γο­ρού­με­νη!» είπε η εισαγ­γε­λέ­ας με τη Ρού­λα Πισπι­ρί­γκου να σηκώ­νε­ται και να ζητά να φύγει από την αίθου­σα βρί­ζο­ντας χαμη­λό­φω­να την Εισαγγελέα .

“Το δύσκο­λο σε αυτήν την υπό­θε­ση δεν είναι να δού­με αν το έκανε.Το δύσκο­λο είναι να βρού­με για­τί το έκα­νε” ανέ­φε­ρε η Εισαγ­γε­λέ­ας υπο­νο­ώ­ντας πως το κίνη­τρο της Πισπι­ρί­γκου ήταν η σχέ­ση με τον Δασκαλάκη.

Με πολύ μεγά­λη αυστη­ρό­τη­τα η εισαγ­γε­λι­κή λει­τουρ­γός είπε πως ουσια­στι­κά η Πισπι­ρί­γκου χρη­σι­μο­ποιού­σε το παι­δί για να χει­ρα­γω­γεί τον Μάνο Δασκαλάκη.

Με μία αγό­ρευ­ση που ξεπέ­ρα­σε τις 12 ώρες, η Εισαγ­γε­λέ­ας κατέ­γρα­ψε όλο το ιστο­ρι­κό της υπό­θε­σης. Μίλη­σε για τον “πραγ­μα­τι­κό εφιάλ­τη” που βίω­σε το παι­δί από τον Απρί­λιο του 2021 όταν εισή­χθη στο Καρα­μαν­δά­νειο μέχρι τον Ιανουά­ριο του 2022 οπό­τε ” η ιδιαί­τε­ρη Τζωρ­τζί­να” εξέ­πνευ­σε κατά τη διάρ­κεια ανά­νη­ψης μετά από την δεύ­τε­ρη μοι­ραία ανα­κο­πή που υπέ­στη στο Αγλα­ΐα Κυριακού.

Στην τελι­κή της τοπο­θέ­τη­ση πριν το “ζητώ να κηρύ­ξε­τε ένο­χη την κατη­γο­ρου­μέ­νη” η Εισαγ­γε­λέ­ας επε­φύ­λα­ξε την πιο δρυ­μεία κρι­τι­κή της για την προ­σω­πι­κό­τη­τα της Ρού­λας Πισπιρίγκου.

Η Εισαγ­γε­λέ­ας σκια­γρά­φη­σε το προ­φίλ της κατη­γο­ρου­μέ­νης χρη­σι­μο­ποιώ­ντας σκλη­ρό­τα­τες εκφράσεις.

“Μας είπε πως ήταν ψύχραι­μη κατά τις νοση­λεί­ες της Τζωρ­τζί­νας για­τί δεν συνη­θί­ζει να κλαί­ει μπρο­στά σε άλλους. Εδώ όμως έκλαι­γε συνέ­χεια… Πιστεύ­ει πως έτσι θα μας συγκι­νή­σει;” είπε η κ. Σπυ­ρι­δω­νί­δου . Κατά την εισαγ­γε­λι­κή κρί­ση η κατη­γο­ρού­με­νη “μας μιλού­σε για την Τζωρ­τζί­να όπως μιλού­σε και ο διευ­θυ­ντής του σχο­λεί­ου του παι­διού. Κανέ­να συναίσθημα!”

Η εισαγ­γε­λι­κή λει­τουρ­γός χρη­σι­μο­ποιώ­ντας φρά­σεις της ίδιας της Πισπι­ρί­γκου παρα­τή­ρη­σε πως μιλώ­ντας για τις απώ­λειες των παι­διών της, η κατη­γο­ρού­με­νη ανα­φε­ρό­με­νη στο διά­στη­μα μετά τον θάνα­το της Μαλέ­νας, απο­κά­λε­σε την Ίρι­δα τρί­το της παι­δί, ως δεύτερο.

Οι αιτιά­σεις που εξα­πέ­λυε κατά ριπάς η Εισαγ­γε­λέ­ας αφο­ρού­σαν όσα είπε στις εννέα ημέ­ρες της απο­λο­γί­ας της η Πισπι­ρί­γκου η οποία την άκου­γε χωρίς να δεί­χνει κανέ­να συναίσθημα.

Η Εισαγ­γε­λέ­ας είπε πως “η σχέ­ση με τον Δασκα­λά­κη είχε μεγά­λες εντά­σεις, απο­μα­κρύ­νεις, απι­στί­ες. Δεν ήταν αυτό που θα λέγα­με ένας ομα­λός συζυ­γι­κός βίος. Παρό­λα αυτά αυτοί οι άνθρω­ποι έκα­ναν παι­διά που στην συνέ­χεια τα έχαναν ”

Όπως ανέ­φε­ρε η Εισαγ­γε­λέ­ας, η κατη­γο­ρού­με­νη έδει­ξε ιδιαί­τε­ρη εμμο­νή με την δημο­σιό­τη­τα μετά τον θάνα­το της Τζωρ­τζί­νας. “Μιλού­σε με τους δημο­σιο­γρά­φους, έδω­σε συνέ­ντευ­ξη… και όταν ο οίκτος του κόσμου αντι­στρά­φη­κε δεν μπο­ρού­σε να το δια­χει­ρι­στεί… Μας είπε πως απα­σχο­λού­νταν με τους δημο­σιο­γρά­φους για να δια­χει­ρι­στεί το πέν­θος για την Τζωρ­τζί­να. Αν είναι δυνα­τόν! Έχα­σε το τελευ­ταίο της παι­δί και το δια­χει­ρι­ζό­ταν μέσω της δημο­σιό­τη­τας. Μήπως τελι­κά δεν την ενο­χλού­σε και τόσο η δημοσιότητα; ”

Σε άλλο σημείο η Εισαγ­γε­λέ­ας είπε πως η Πισπι­ρί­γκου “περιέ­γρα­ψε στην απο­λο­γία της την σύλ­λη­ψη της σαν την πιο συγκλο­νι­στι­κή μέρα της ζωής της. Με λεπτο­μέ­ρειες, για τα πάντα. Για το παι­δί της όμως δεν θυμό­ταν πολ­λά πράγ­μα­τα. Για τον βημα­το­δό­τη, για το πότε άλλα­ξαν τα φάρμακα…”.

“Είναι δυνα­τόν μια μάνα να έχει το παι­δί της με ανα­κο­πή στην εντα­τι­κή και να κιν­δυ­νεύ­ει η ζωή του και αυτή να λέει πάω να ξεκουραστώ;”

Κατά την Εισαγ­γε­λέα ‘απου­σιά­ζει το συναί­σθη­μα της λύπης. ”Είναι σχε­δόν από­κο­σμο αυτό” ανέ­φε­ρε, ενώ κλεί­νο­ντας είπε πως ”δυστυ­χώς η πραγ­μα­τι­κή ζωή ξεπερ­νά το πιο ευφά­ντα­στο σενάριο”.

Το “έπος” του Γου­έ­μπλεϊ, αφη­γεί­ται ο Αρι­στεί­δης Καμάρας