Τι κρύβεται πίσω από την αναγνώριση των Υψιπέδων του Γκολάν

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Η προ­ε­τοι­μα­σία προ­σάρ­τη­σης των Υψι­πέ­δων του Γκο­λάν άρχι­σε εδώ και πολ­λά χρό­νια με τον παρά­νο­μο εποι­κι­σμό της περιο­χής με 20.000 Εβραί­ους, όχι μόνο για την γεω­στρα­τη­γι­κή τους θέση για την «ασφά­λεια» του Ισρα­ήλ όπως ισχυ­ρί­ζε­ται η πολι­τι­κή του ηγε­σία αλλά ιδιαί­τε­ρα μετά και την ανα­κά­λυ­ψη κοι­τα­σμά­των πετρελαίου.

Ο συν­δια­σμός ανα­κά­λυ­ψης κοι­τα­σμά­των πετρε­λαί­ου και φυσι­κών απο­θε­μά­των πόσι­μου νερού με την επι­θε­τι­κή και επε­κτα­τι­κή πολι­τι­κή του Ισρα­ήλ καθι­στούν τα Υψί­πε­δα του Γκο­λάν στό­χο κέρ­δους για τα μονο­πώ­λια του Ισρα­ήλ και των ΗΠΑ.

Τον περα­σμέ­νο Φεβρουα­ρί­ου εισή­χθει στη Γερου­σία και παράλ­λη­λα στο Κογκρέ­σο των ΗΠΑ νομο­σχέ­διο που προ­τεί­νει την ανα­γνώ­ρι­ση της κυριαρ­χία του Ισρα­ήλ επί των Συρια­κών εδα­φών του Γκο­λάν, που έχουν κατα­λη­φθεί από το Ισρα­ήλ από το 1967. Τα εδά­φη προ­σαρ­τή­θη­καν το 1981 με από­φα­ση της Βου­λής του Ισρα­ήλ, αλλά η διε­θνής κοι­νό­τη­τα — συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων τότε και των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών — δεν είχε ανα­γνω­ρί­σει τις παρά­νο­μες βλέ­ψεις του Ισρα­ήλ στο συρια­κό έδα­φος. Το νομο­σχέ­διο απο­κά­λυ­ψε και την πρό­θε­ση των ΗΠΑ να ανα­γνω­ρί­σουν την προ­σάρ­τη­ση των Συρια­κών εδα­φών από το Ισραήλ.

Στο νομο­σχέ­διο ανα­φέ­ρε­ται στο ότι οι ΗΠΑ θα διε­ξά­γουν «κοι­νά έργα» με το Ισρα­ήλ στο Γκο­λάν, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της «βιο­μη­χα­νι­κής έρευ­νας και ανά­πτυ­ξης», της έρευ­νας σε «βασι­κά και εφαρ­μο­σμέ­να επι­στη­μο­νι­κά πεδία» καθώς και «στρα­τη­γι­κή και εφαρ­μο­σμέ­νη έρευ­να στα γεωρ­γι­κά προβλήματα».

Αυτό νομι­μο­ποιεί τις κοι­νές προ­σπά­θειες ΗΠΑ-Ισρα­ήλ να εξα­γά­γουν τα μεγά­λα απο­θε­μα­τι­κά κοι­τά­σμα­τα πετρε­λαί­ου που πρό­σφα­τα ανα­κα­λύ­φθη­καν στα Γκο­λάν, δεδο­μέ­νου ότι τα δικαιώ­μα­τα εξα­γω­γής πετρε­λαί­ου χορη­γή­θη­καν σε εται­ρία ενέρ­γειας Αμε­ρι­κά­νι­κων και Ισραη­λι­νών συμ­φε­ρό­ντων αμέ­σως μόλις δόθη­κε στη δημο­σιό­τη­τα η είδη­ση για την ανα­κά­λυ­ψή του.

Πράγ­μα­τι, το 2015, ένα τερά­στιο απο­θε­μα­τι­κό κοι­τα­σμά­των πετρε­λαί­ου ανα­κα­λύ­φθη­κε στα Γκο­λάν και εκτι­μά­ται ότι περιέ­χει «δισε­κα­τομ­μύ­ρια βαρέ­λια» αργού πετρε­λαί­ου που θα μπο­ρού­σε να μετα­τρέ­ψει το Ισρα­ήλ – το οποίο εισά­γει σήμε­ρα την συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των καυ­σί­μων του – ακό­μη και σε εξα­γω­γέα πετρελαίου.

Σύντο­μα μετά την ανα­κά­λυ­ψη του κοι­τά­σμα­τος πετρε­λαί­ου, η ισραη­λι­νή κυβέρ­νη­ση χορή­γη­σε απο­κλει­στι­κά δικαιώ­μα­τα γεώ­τρη­σης στην Afek, μια ισραη­λι­νή θυγα­τρι­κή της Αμε­ρι­κά­νι­κης εται­ρί­ας Genie Energy Ltd με έδρα το New Jersey. Η Genie Energy υπο­στη­ρί­ζε­ται από ισχυ­ρά συμ­φέ­ρο­ντα στις ΗΠΑ, όπως του πρώ­ην γραμ­μα­τέα στο Υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών Larry Summers, του πρώ­ην αντι­πρό­ε­δρο του Μπούς Dick Cheney, και του πρώ­ην διευ­θυ­ντή της CIA, James Woolsey. Ισχυ­ροί σιω­νι­στές δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χοι, όπως ο Αυστρα­λια­νός μεγι­στά­νας Ρού­περτ Μέρ­ντοχ και ο Άγγλος Jacob Rothschild, συν­δέ­ο­νται με την εταιρεία.

Η θυγα­τρι­κή ισραη­λι­νή, Afek, διευ­θύ­νε­ται από ένα στε­νό φίλο του ισραη­λι­νού πρω­θυ­πουρ­γού Μπε­νια­μίν Νετανιάχου.

Εκτός από πετρέ­λαιο, τα υψί­πε­δα του Γκο­λάν περιέ­χουν σημα­ντι­κές πηγές πόσι­μου νερού, καθώς πρό­κει­ται για μία από τις τρεις πηγές δια­θέ­σι­μου πόσι­μου νερού του ισραη­λι­νού κρά­τους. Είναι η μεγα­λύ­τε­ρη σε μέγε­θος και πιο άφθο­νη, καθώς περι­λαμ­βά­νει τα ορει­νά ρέμα­τα που τρο­φο­δο­τούν την λίμνη Kinneret ( θάλασ­σα της Γαλι­λαί­ας) και τον άνω ρου του ποτα­μού Ιορδάνη.

Οι υδά­τι­νοι πόροι των Υψι­πέ­δων του Γκο­λάν είναι απα­ραί­τη­τοι για την ύπαρ­ξη του Ισρα­ήλ και τις μελο­ντι­κές επε­κτα­τι­κές φιλο­δο­ξί­ες του.

Το κεί­με­νο του νομο­σχε­δί­ου ενι­σχύ­ει αυτή την πιθα­νό­τη­τα στο κοι­νό σχέ­διο ΗΠΑ-Ισρα­ήλ αφού ανα­φέ­ρε­ται ακό­μη και σε «στρα­τη­γι­κή και εφαρ­μο­σμέ­νη έρευ­να στα γεωρ­γι­κά προβλήματα».

Η κίνη­ση να θεσπί­σουν νομο­θε­σία σχε­τι­κά με την περιο­χή έχει ήδη υπαι­νι­χθεί εδώ και μήνες, από κορυ­φαί­ους ισραη­λι­νούς αξιω­μα­τού­χους, ειδι­κά μετά την προ­κλη­τι­κή από­φα­ση της κυβέρ­νη­σης των ΗΠΑ να ανα­γνω­ρί­σουν μονο­με­ρώς ότι η πόλη της Ιερου­σα­λήμ ανή­κει απο­κλει­στι­κά στην Ισρα­ήλ και ότι θα είναι η πρω­τεύ­ου­σα της χώρας.

Οι Αμε­ρι­κά­νι­κες επεν­δύ­σεις στο Γκο­λάν είναι πιθα­νόν ο ισχυ­ρό­τε­ρος παρά­γο­ντας που οδη­γεί τις ΗΠΑ στην ανα­γνώ­ρι­ση της ισραη­λι­νής κυριαρ­χί­ας πάνω στα κατε­χό­με­να εδά­φη. Πράγ­μα­τι, χωρίς την κίνη­ση ανα­γνώ­ρι­σης των ΗΠΑ του ελέγ­χου του Ισρα­ήλ πάνω στην περιο­χή, η θυγα­τρι­κή ισραη­λι­νή εται­ρία δεν θα ήταν σε θέση να που­λή­σει οποια­δή­πο­τε ποσό­τη­τα πετρε­λαί­ου που εξά­γε­ται από τα κατε­χό­με­να εδά­φη, στην διε­θνή αγο­ρά πετρελαίου.

Αυτό άλλω­στε είναι και το νόη­μα του Ιμπε­ρια­λι­σμού. Πάντα να δια­σφα­λί­ζει τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων γρά­φο­ντας στα παλιά του τα παπού­τσια το διε­θνές δίκαιο και τις όποιες απο­φά­σεις του ΟΗΕ. Μόνο η πάλη των λαών μπο­ρεί να απο­τρέ­ψει τα σκο­τει­νά του σχέδια.

Πάνος Αλεπλιώτης

Εργά­στη­κε σαν γεω­λό­γος, περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χωρο­τά­κτης στην Ελλά­δα και στην Σου­η­δία. Δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυλαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυλαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.