Τι πρέπει να προσέξουμε κατά τη διάρκεια οδήγησης σε συνθήκες καύσωνα

Η οδή­γη­ση το καλο­καί­ρι σε συν­θή­κες καύ­σω­να πολ­λές φορές δεν κάτι ευχά­ρι­στο και αρκε­τοί είναι αυτοί που την απο­φεύ­γουν. Όμως όταν είναι ανα­γκαίο να μετα­κι­νη­θεί κάποιος, τότε αυτή η μετα­κί­νη­ση θα πρέ­πει να γίνει με προ­σο­χή και ο οδη­γός να παίρ­νει όλα τα απα­ραί­τη­τα μέτρα για να προ­στα­τευ­τεί από την αφό­ρη­τη ζέστη.

Ο καύ­σω­νας καθι­στά υπο­χρε­ω­τι­κή τη χρή­ση του κλι­μα­τι­στι­κού του αυτο­κι­νή­του. Αυτό σημαί­νει ότι πρώ­τα θα πρέ­πει να έχει γίνει καθα­ρι­σμός του συστή­μα­τος κλι­μα­τι­σμού, για να μη μυρί­ζει και για να απο­δί­δει στο μέγι­στο. Η ιδα­νι­κή θερ­μο­κρα­σία είναι μετα­ξύ 23 και 26 βαθ­μούς Κελ­σί­ου. Όταν λει­τουρ­γεί ο κλι­μα­τι­σμός τα παρά­θυ­ρα θα πρέ­πει να είναι κλει­στά για να μπο­ρέ­σει να έχει καλύ­τε­ρη από­δο­ση. Μόλις αυτός τεθεί σε λει­τουρ­γία, καλό είναι για λίγα δευ­τε­ρό­λε­πτα να αφή­σου­με τα παρά­θυ­ρα ανοι­κτά μέχρι να φύγει ο ζεστός αέρας που έχει εγκλω­βι­στεί στην καμπί­να του αυτο­κι­νή­του. Η καλή θερ­μο­κρα­σία της καμπί­νας ενός αυτο­κι­νή­του βοη­θά­ει στην οδή­γη­ση και εξα­σφα­λί­ζει άνεση.

Καλό είναι να κυκλο­φο­ρού­με τις ώρες με λιγό­τε­ρη ζέστη. Οι πρω­ι­νές και οι βρα­δι­νές ώρες είναι οι καλύ­τε­ρες, αν σχε­διά­ζου­με να κάνου­με μεγά­λες δια­δρο­μές ή να ταξι­δέ­ψου­με, όταν υπάρ­χει καύ­σω­νας. Φρο­ντί­ζου­με να απο­φεύ­γου­με το μεση­μέ­ρι, αλλά και το από­γευ­μα που η άσφαλ­τος καίει.

Όταν στα­μα­τά­με έστω και για ελά­χι­στα λεπτά εγκα­τα­λεί­πο­ντας το αυτο­κί­νη­το, σε καμιά περί­πτω­ση δεν αφή­νου­με μέσα σε αυτό παι­διά και κατοι­κί­δια. Από την άλλη όταν ταξι­δεύ­ου­με φρο­ντί­ζου­με να κάνου­με συχνά στά­σεις, για­τί χρεια­ζό­μα­στε ξεκού­ρα­ση. Οι υψη­λές θερ­μο­κρα­σί­ες κου­ρά­ζουν οδη­γό και επι­βά­τες. Κατά την επι­στρο­φή μας στο αυτο­κί­νη­το ανοί­γου­με πάλι για λίγο τα παρά­θυ­ρα και βάζου­με σε λει­τουρ­γία τον κλιματισμό.

Οι θέσεις στάθ­μευ­σης κάτω από δέντρα και σκέ­πα­στρα είναι ιδα­νι­κές το καλο­καί­ρι. Αν δε βρού­με, τότε καλό είναι να χρη­σι­μο­ποιού­με ηλιο­προ­στα­σία για να προ­στα­τέ­ψου­με τα ηλε­κτρο­νι­κά συστή­μα­τα του οχή­μα­τός μας και το ταμπλό.

Είτε πρό­κει­ται να κάνου­με μία σύντο­μη δια­δρο­μή είτε μία μεγα­λύ­τε­ρη, φρο­ντί­ζου­με να έχου­με πάντα μαζί μας νερό. Το δρο­σε­ρό νερό βοη­θά­ει στην ενυ­δά­τω­ση. Ένα θερ­μός καλής ποιό­τη­τας θα βοη­θή­σει την κατά­στα­ση όχι μόνο κατά τη διάρ­κεια των μετα­κι­νή­σε­ών μας μέσα στην πόλη, αλλά και εκτός αυτής.

Όταν μετα­κι­νού­μα­στε θα πρέ­πει να έχου­με μικρό­τε­ρες ταχύ­τη­τες και σε μεγα­λύ­τε­ρες απο­στά­σεις, με πιστή τήρη­ση των ορί­ων του ΚΟΚ. Οι επι­τα­χύν­σεις και οι επι­βρα­δύν­σεις θα πρέ­πει να γίνο­νται ήπια.

Τα ρού­χα είναι ένας άλλος σημα­ντι­κός παρά­γο­ντας κατά τη διάρ­κεια της οδή­γη­σης σε ημέ­ρες καύ­σω­να. Ανοι­χτό­χρω­μα και ευρύ­χω­ρα ρού­χα βοη­θούν τον οδη­γό. Πάντα θα πρέ­πει να φορά­ει παπούτσια.

Αν μπει κάποιο έντο­μο στο αυτο­κί­νη­το πρώ­τα πρέ­πει να στα­μα­τή­σει το όχη­μα και μετά να προ­σπα­θή­σει να το βγά­λει από την καμπί­να. Ποτέ κατά τη διάρ­κεια της οδή­γη­σης, για­τί υπάρ­χει πιθα­νό­τη­τα ατυχήματος.

Ο οδη­γός πρέ­πει να φρο­ντί­ζει τα συστή­μα­τα φρέ­νων, ψύξης του κινη­τή­ρα και του κλι­μα­τι­σμού. Αυτό σημαί­νει έναν έλεγ­χο σε τακτά χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα των υγρών του, εκεί που μπο­ρεί (δεν μπο­ρεί να ελέγ­ξει για παρά­δειγ­μα τα υγρά του κλι­μα­τι­σμού), ενώ η συντή­ρη­ση του αυτο­κι­νή­του θα πρέ­πει να είναι επι­βε­βλη­μέ­νη, ειδι­κά αν πρό­κει­ται το αυτο­κί­νη­το να κάνει ταξί­δι. Ένα καλο­συ­ντη­ρη­μέ­νο αυτο­κί­νη­το δεν είναι μόνο περισ­σό­τε­ρο ασφα­λές, αλλά προ­σφέ­ρει και μεγα­λύ­τε­ρη οικο­νο­μία καυσίμου.

Τέλος, ο έλεγ­χος των ελα­στι­κών θα πρέ­πει να γίνε­ται τακτι­κά. Η αύξη­ση της θερ­μο­κρα­σί­ας ανε­βά­ζει την πίε­ση του ελα­στι­κού, με απο­τέ­λε­σμα αυτό να ξεφεύ­γει από τα όρια που δίνουν οι κατα­σκευα­στές και να μειώ­νο­νται τα ποσο­στά πρό­σφυ­σης. Καλό είναι να γίνε­ται σχε­δόν πάντα ο έλεγ­χος πριν από κάθε ταξί­δι, όπου η κατα­πό­νη­ση των ελα­στι­κών είναι μεγά­λη και η θερ­μο­κρα­σί­ες που ανα­πτύσ­σο­νται είναι μεγάλες.

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»