Γράφει η Φαίη Λιάρα //
Πρόσφατα διαβάσαμε την στήριξη στο δήθεν ”δίκαιο αίτημα” των κυνηγών να εξαιρεθούν από την απαγόρευση μετακίνησης για να ασκήσουν το ”χόμπι” τους.
Φυσικά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν ζούμε στην εποχή του λίθου, το κυνήγι δεν εξυπηρετεί ανάγκες επιβίωσης αλλά χαρακτηρίζεται ”χόμπι”. Αναρωτιέμαι αν όλοι όσοι στηρίζουν το κυνήγι, έχουν παρακολουθήσει ποτέ τις άγριες σκηνές που το συνοδεύουν και πώς μπορεί να χαρακτηρίζεται χόμπι το να σκοτώνει κάποιος για διασκέδαση στην εποχή μας. Δεν είναι αυτές οι αξίες που θέλουμε να μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές.
Η δικαιολογία ότι οι κυνηγοί προστατεύουν τις καλλιέργειες από επιθέσεις άγριων ζώων θα έπρεπε να μας οδηγεί σε σκέψεις για τις αιτίες που τα άγρια ζώα χάνουν το φυσικό τους περιβάλλον και αναγκάζονται να αναζητούν τροφή αλλού. Η λύση δεν είναι να εξοντώνουμε όποιον μας ενοχλεί αλλά να καταδεικνύουμε και να ασχολούμαστε με τις αιτίες που τον οδήγησαν εκεί. Το “εξοντώνω όποιον ενοχλεί” είναι επικίνδυνη λογική, να μην πω κάτι βαρύτερο. Και ας μην αναφερθούν εδώ άλλες καταστάσεις που αφορούν τα όπλα, τα σκυλιά των κυνηγών, τις άδειες..
Οφείλουμε να αφήσουμε πίσω συνήθειες και πρακτικές βάρβαρες, που ανακυκλώνονται ανά τους αιώνες, όπως αφήσαμε πίσω άλλες.
Εκτός αυτού είναι προκλητικό το αίτημα των κυνηγών να εξαιρεθούν από την απαγόρευση μετακίνησης, όταν όλοι οι συμπολίτες τους δεν μπορούν να μετακινηθούν για μια εκδρομή στην φύση. Δηλαδή για να βρεθούμε στην φύση μέσα στην πανδημία, θα πρέπει να σκοτώσουμε τα πλάσματά της.
Νιώθεις μια απελπισία όταν διαπιστώνεις ότι αυτά που το 2021 θα έπρεπε από προοδευτικούς. από σκεπτόμενους ανθρώπους να είναι αυτονόητα, δυστυχώς δεν είναι.
Ποιος θέλει να φτιάξει μια κοινωνία δίκαιη και διασκεδάζει σκοτώνοντας. Ποιος θεωρεί τον κυνισμό, τον σαδισμό. τις σφαγές. στοιχεία που θα ανήκουν σε αυτή την κοινωνία. Και ποιος δεν έχει καταλάβει ότι δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι τα μη ανθρώπινα ζώα δεν έχουν την μούρη και το μυαλό του ανθρώπου, δεν μπορούν να κατασκευάσουν διαστημόπλοια, να κάνουν μαθηματικές πράξεις. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι νιώθουν. Θέλουν να ζήσουν και το φωνάζουν με κάθε τρόπο.
Ας διαλέξουμε πλευρά, προχωρώντας στο μέλλον. Θα πατήσουμε πάνω στους ανίσχυρους ή θα σταθούμε δίπλα τους.
Και όχι. Δεν είμαστε όπως το λιοντάρι που κυνηγάει. Δεν θέλουμε να ζούμε στην ζούγκλα, είμαστε άλλο ζώο που μιλάει για δικαιοσύνη. για ενσυναίσθηση. Α, και κάτι τελευταίο. Τα φυτά δεν πονάνε.