Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το περιοδικό «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ» της ΕΠΟΝ και ο γιορτασμός της 25ης Μάρτη 1821 (1943–1946)

Γρά­φει ο Θανά­σης Ν. Καρα­γιάν­νης // 

Όπως είναι γνω­στό σε πολ­λούς φιλο­μα­θείς νέους, η θρυ­λι­κή ΕΠΟΝ εξέ­δι­δε (με από­φα­ση της Πανελ­λα­δι­κής Ιδρυ­τι­κής Σύσκε­ψης) το δημο­σιο­γρα­φι­κό της όργα­νο (όργα­νο του Κεντρι­κού Συμ­βου­λί­ου της), το περιο­δι­κό «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ», το οποίο άρχι­σε να κυκλο­φο­ρεί ένα μήνα περί­που μετά την ίδρυ­σή της (23 Φλε­βά­ρη 1943), δηλ. στις 22 Μάρ­τη 1943. Κυκλο­φό­ρη­σε στην Αθή­να (μέχρι το φύλ­λο 29), στη συνέ­χεια στα βου­νά της «Ελεύ­θε­ρης Ελλά­δας» (μέχρι το φύλ­λο 38), στην Αθή­να (το φύλ­λο 39), στα Τρί­κα­λα (μέχρι το φύλ­λο 45) και συνέ­χι­σε να κυκλο­φο­ρεί στην Αθή­να μέχρι τις 25 Μάρ­τη 1946 (αρ. φύλ­λου 82).

Επί­σης, τον Οκτώ­βρη 1947 έγι­νε προ­σπά­θεια να επα­νεκ­δο­θεί σε μορ­φή εφη­με­ρί­δας στην Αθή­να. Το φύλ­λο κατα­σχέ­θη­κε και οι υπεύ­θυ­νοι της έκδο­σης παρα­πέμ­φθη­καν σε Έκτα­κτο Στρατοδικείο.

Τρία φύλ­λα της «Νέας Γενιάς», σε μορ­φή εφη­με­ρί­δας, εκδό­θη­καν στην «Ελεύ­θε­ρη Ελλά­δα», από μαχη­τές του Δ.Σ.Ε. Το φύλ­λο αρ. 3 κυκλο­φό­ρη­σε τον Ιού­λιο 1949.

Κατά την επό­με­νη περί­ο­δο επα­να­κυ­κλο­φό­ρη­σε παρά­νο­μα για μικρό χρο­νι­κό διά­στη­μα στην Ελλά­δα και στις πρώ­ην Λαϊ­κές Σοσια­λι­στι­κές Δημο­κρα­τί­ες της Ανατ. Ευρώπης.

Τα Αετό­που­λα και οι Γερα­κί­νες της Ανταρ­το-ΕΠΟ­Νί­τι­κης εκεί­νης ηρω­ι­κής και αγω­νι­στι­κής  γενιάς (με τη βοή­θεια της ΟΚΝΕ και του ΕΑΜ Νέων), πάλε­ψαν με οργά­νω­ση, μαχη­τι­κό­τη­τα και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα για «ζωή, μόρ­φω­ση και λευ­τε­ριά»,[1] κάτω από την καθο­δή­γη­ση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και φυσι­κά του ΚΚΕ, προ­σθέ­το­ντας χρυ­σές σελί­δες στο ένδο­ξο βιβλίο της Εθνι­κής μας Αντί­στα­σης κατά τη φασι­στι­κή  Κατο­χή, μα και μετα­πο­λε­μι­κά.[2]

Το 1ο φύλ­λο της «Νέας Γενιάς» εκδό­θη­κε με τη φρο­ντί­δα της Ηλέ­κτρας Απο­στό­λου[3] και ήταν αφιε­ρω­μέ­νο στην επέ­τειο της 25ης Μαρ­τί­ου 1821.

Στο 47ο φύλ­λο[4] υπάρ­χουν αρκε­τά δημο­σιεύ­μα­τα γύρω από την Ελλη­νι­κή Επα­νά­στα­ση του 1821, όπως: Γ. Λαμπρι­νού, «Ο Ρήγας και το έργο του», Νίκης Στέ­φη, «Ηρω­ί­δες του Σου­λί­ου», Αντ. Οικο­νό­μου, «Μπουρ­λο­τιέ­ρη­δες», το ποί­η­μα του Μενέ­λα­ου Λου­ντέ­μη, «25 του Μάρ­τη 1945», «Ο μεγά­λος Γέρος του Μωριά για τους Ιμπρα­ΐ­μη­δες και τους προ­σκυ­νη­μέ­νους», «Τ’ αετό­που­λά μας», Ειρή­νης Φωτει­νού, «Το Έθνος ευγνω­μο­νεί αυτούς που αγά­πη­σαν την Ελλά­δα και θυσιά­στη­καν για τη λευ­τε­ριά της» κ.ά.

Στο κεί­με­νο του Ν. Καρα­ντη­νού, «Τρεις ματω­μέ­νοι σταθ­μοί προς τη λευ­τε­ριά (25 Μαρ­τί­ου 1942–1944)» απο­τυ­πώ­νε­ται η δρά­ση των ηρω­ι­κών παι­διών της ΕΠΟΝ, τα οποία είχαν ως πρό­τυ­πα –όπως όλοι οι αγω­νι­στές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, άλλω­στε– τους ήρω­ες της Επα­νά­στα­σης του 1821, όπως επί­σης και στο συγκι­νη­τι­κό διή­γη­μα της Έλλης Αλε­ξί­ου, «Εξε­τά­σεις στα Γυμνά­σια το καλο­καί­ρι του 1944» ή «το διή­γη­μα του Αγώ­να» του (Γερά­σι­μου) Γρη­γό­ρη, «Για μας χτυ­πάν οι καμπά­νες» κ.ά.

Στο 68ο φύλ­λο[5] είναι δημο­σιευ­μέ­να παρό­μοιας θεμα­το­λο­γί­ας κεί­με­να, όπου δια­βά­ζου­με και για τη ζωή και την ηρω­ι­κή επα­να­στα­τι­κή δρά­ση των Αγω­νι­στών του ’21 και των ηρώ­ων ΕΠΟ­Νι­τών και ανταρ­τών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, οι οποί­οι κι αυτοί πάλευαν για λευ­τε­ριά και εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία –τηρου­μέ­νων των ιστο­ρι­κών ανα­λο­γιών–, όπως εκεί­νοι της Επα­νά­στα­σης του ’21: Α. Ελευ­θε­ριά­δη, «25 Μάρ­τη 1821 – 25 Μάρ­τη 1946. 125 χρό­νια αγώ­νες του Έθνους για λευ­τε­ριά, ανε­ξαρ­τη­σία και δημο­κρα­τία», Δήμου Μάγνη, «Για την τιμή και την ανε­ξαρ­τη­σία του λαού μας. Το πού­λη­μα της Πάρ­γας από τους Άγγλους στο 1819», Φώτη Φωτει­νού, «Φιλέλ­λη­νες, αυτοί που αγω­νί­στη­καν για τη λευ­τε­ριά της πατρί­δας μας», της Σύντα­ξης, «Ο Στρα­τη­γός Μακρυ­γιάν­νης. Μια αγνή μορ­φή του 21», Τάκη Λάπ­πα, «Θανά­σης Διά­κος», Σοφί­ας Μαυ­ροει­δή-Παπα­δά­κη, «Φώτος Τζα­βέ­λας. Το λιο­ντα­ρό­που­λο του Σου­λιού» κ.ά.

Οι ήρω­ες της επο­ποι­ί­ας της Εθνι­κής μας Αντί­στα­σης ταυ­τί­στη­καν –κατά την επο­χή εκεί­νη– με τις ηρω­ι­κές μορ­φές της Ελλη­νι­κής Επα­νά­στα­σης του ’21, οι οποί­ες επέ­δρα­σαν  στα μυα­λά και στις συνει­δή­σεις των αγω­νι­στών, αλλά και στη δρά­ση τους, ασφα­λώς και των ΕΠΟ­Νι­τών. Έτσι, η συντα­κτι­κή επι­τρο­πή του περιο­δι­κού τους «Νέα Γενιά» συγκέ­ντρω­σε τους ανθρώ­πους της αρι­στε­ρής δια­νό­η­σης, αλλά και της δημοκρατικής/προοδευτικής δια­νό­η­σης της επο­χής, οι οποί­οι έγρα­ψαν υπέ­ρο­χα λογο­τε­χνι­κά, ιστο­ρι­κά και δημο­σιο­γρα­φι­κού χαρα­κτή­ρα κεί­με­να, που απο­τύ­πω­ναν τις ώρες του απε­λευ­θε­ρω­τι­κού αγώ­να και φλό­γι­ζαν τις καρ­διές των παι­διών, των εφή­βων και των νέων της θρυ­λι­κής και αξέ­χα­στης ΕΠΟΝ, ζωντα­νό πρό­τυ­πο για τους σημε­ρι­νούς εφή­βους και νέους μας που συμ­με­τέ­χουν σε κοι­νω­νι­κο-πολι­τι­κούς αγώ­νες και ιδιαί­τε­ρα για τις Κνί­τισ­σες και τους Κνί­τες κοι­νω­νι­κούς αγωνιστές.

______________________________________________________

[1]. Σταύ­ρος Ζορ­μπα­λάς, ΕΠΟΝ, τρα­γου­δού­σαν και πολε­μού­σαν για τη λευ­τε­ριά, Εκδό­σεις ΔΕΛΦΙΝΙ, Αθή­να 1993, σ. 20.

[2]. Νέα Γενιά. Όργα­νο του Κεντρι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΕΠΟΝ, αφιε­ρώ­νε­ται στα 90 χρό­νια του ΚΚΕ, Νοέμ­βρης 1944 – Σεπτέμ­βρης 1945. Συλ­λο­γή φύλ­λων σε φωτο­γρα­φι­κή ανα­τύ­πω­ση, Σύγ­χρο­νη Επο­χή, Αθή­να 2007,  τόμος Β΄, σ. 25.

[3]. «Ξημε­ρώ­νει η γιορ­τή∙ σ’ ένα σπί­τι στην Κυψέ­λη μια γυναί­κα βγά­ζει από τη γού­να της που τόχε κρύ­ψει το πρώ­το φύλ­λο της “Νέας Γενιάς”. Το πρό­σω­πό της λάμπει από χαρά∙ καμα­ρώ­νει την ξυλο­γρα­φία (σ.σ.: του Λαμιώ­τη γλύ­πτη και ζωγρά­φου Ηλία Ν. Φέρ­τη, 1906–1987) που στο­λί­ζει το πρώ­το φύλ­λο μας.

ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ τη λέγα­νε. Μια ηρω­ί­δα π’ ανή­κει σ’ όλο το λαό μα πιο πολύ στα νιά­τα. Η πίστη κι’ ο ενθου­σια­σμός της οδη­γά­ει τη “Νέα Γενιά” στα πρώ­τα βήμα­τά της.», περ. «Νέα Γενιά», Αρ. φύλ­λου 47, 25 Μάρ­τη 1945, σ. 17.

[4]. Νέα Γενιά. Όργα­νο του Κεντρι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΕΠΟΝ, αφιε­ρώ­νε­ται στα 90 χρό­νια του ΚΚΕ, Νοέμ­βρης 1944 – Σεπτέμ­βρης 1945. Συλ­λο­γή φύλ­λων σε φωτο­γρα­φι­κή ανα­τύ­πω­ση, Σύγ­χρο­νη Επο­χή, Αθή­να 2007,  τόμος Α΄.

[5]. Νέα Γενιά. Όργα­νο του Κεντρι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΕΠΟΝ, αφιε­ρώ­νε­ται στα 90 χρό­νια του ΚΚΕ, Νοέμ­βρης 1944 – Σεπτέμ­βρης 1945. Συλ­λο­γή φύλ­λων σε φωτο­γρα­φι­κή ανα­τύ­πω­ση, Σύγ­χρο­νη Επο­χή, Αθή­να 2008,  τόμος Β΄.

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο