Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το τραγούδι με τις 67.591 διασκευές στην ιστορία της μουσικής

Το τρα­γού­δι με τις περισ­σό­τε­ρες δια­σκευ­ές στην ιστο­ρία της μου­σι­κής σύμ­φω­να με το βιβλίο των ρεκόρ Guinness. Γρά­φτη­κε το 1935 από τον George Gershwin  για την όπε­ρα “Porgy and Bess” με την σοπρά­νο Helen Jepson να είναι η πρώ­τη που το ερμη­νεύ­ει. Η έμπνευ­ση για τους στί­χους ήταν το νότιο λαϊ­κό πνευ­μα­τι­κό νανού­ρι­σμα “All My Trials ” …

Το πρό­τυ­πο τζαζ “Summertime” (στί­χοι DuBose Heyward), ηχο­γρα­φη­μέ­νο από την Αμε­ρι­κα­νί­δα σοπρά­νο Helen Jepson (1904–97) για την όπε­ρα Porgy and Bess, έχει δια­σκευα­στεί 214 φορές, σύμ­φω­να με το WhoSampled.com.

Χιλιά­δες καλ­λι­τέ­χνες έχουν ηχο­γρα­φή­σει το “Summertime” όλα αυτά τα χρό­νια, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των Billie Holiday (1936), Ella Fitzgerald & Louis Armstrong (1957), Miles Davis (1958), Sam Cooke (1960), Gerry & The Pacemakers (1964), Sonny & Cher (1966), Rick Wakeman (1979), Fun Boy Three (1982), Paul McCartney (1988), Herbie Hancock (1998), Michael Bolton (2003), Leona Lewis (2006), Annie Lennox (2014) και Willie Nelson (2016).

Το τρα­γού­δι κέρ­δι­σε μεγά­λη ανα­γνω­ρι­σι­μό­τη­τα από την εκτέ­λε­ση των Ella Fitzgerald και Louis Armstrong το 1957.

Πιο γνω­στές από τις 67.000+ κατα­γε­γραμ­μέ­νες δια­σκευ­ές: Sam Cooke, Fun Boy Three, Billie Holiday, Janis Joplin, Al Martino, Billy Stewart κ.α.

Οι στί­χοι έχουν επαι­νε­θεί ιδιαί­τε­ρα από τον Stephen Sondheim “Tο «και» αξί­ζει μεγά­λη προ­σο­χή. Θα έγρα­φα το “Summertime when” αλλά αυτό το “και” δημιουρ­γεί έναν τόνο, έναν ολό­κλη­ρο ποι­η­τι­κό τόνο, για να μην ανα­φέ­ρου­με ένα ολό­κλη­ρο είδος λεξι­κού που πρό­κει­ται να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί στο έργο. Είναι η σωστή λέξη και αυτή η λέξη αξί­ζει το βάρος της σε χρυ­σό. Το “Summertime when the livin’ is easy” είναι μια βαρε­τή γραμ­μή σε σύγκρι­ση με το “Summertime and”. Οι επι­λο­γές του «και» «αλλά» γίνο­νται σχε­δόν τραυ­μα­τι­κές καθώς γρά­φεις έναν στί­χο –ή θα έπρε­πε, ούτως ή άλλως– για­τί το καθέ­να ζυγί­ζει τόσο πολύ.

Οι στί­χοι

Summertime, and the livin’ is easy
Fish are jumpin’ and the cotton is high
Oh, your daddy’s rich and your ma is good-lookin’
So hush little baby, don’t you cry

Καλο­καί­ρι, κι η ζωή εύκολη
Τα ψάρια χορο­πη­δούν και τα μαπα­μπά­κια ψηλώνουν
Ω, ο πατέ­ρας σου πλού­σιος κι η μάνα ωραία
Σώπα μωρό μου, μην κλαις…

One of these mornings, you’re goin’ to rise up singin’
And you’ll spread your wings and you’ll take the sky
But ’til that mornin’, there’s a‑nothin’ can harm you
With daddy and mommy standin’ by
(Χ2_)

Ένα από αυτά τα πρω­ι­νά, θα σηκω­θείς τραγουδώντας
Και θα ανοί­ξεις τα φτε­ρά σου και θα κατα­κτή­σεις τους ουρανούς
Αλλά «μέχρι εκεί­νο το πρωί», δεν υπάρ­χει τίπο­τα που μπο­ρεί να σας βλάψει
Με το μπα­μπά και τη μαμά να βρί­σκο­νται δίπλα
(δις)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο