Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το χαμένο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου — Παρουσιάσεις στο Μουσείο Ακρόπολης

Τις παρου­σιά­σεις για το χαμέ­νο άγαλ­μα της Αθη­νάς Παρ­θέ­νου συνε­χί­ζει για τους επι­σκέ­πτες του το Μου­σείο Ακρό­πο­λης. Όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρει σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση, έπει­τα από την επι­τυ­χία που γνώ­ρι­σαν οι παρου­σιά­σεις για το χαμέ­νο άγαλ­μα της Αθη­νάς Παρ­θέ­νου την επέ­τειο της 28ης Οκτω­βρί­ου, το Μου­σείο Ακρό­πο­λης θα συνε­χί­σει τις παρου­σιά­σεις για τους επι­σκέ­πτες του κάθε Σάβ­βα­το από τις 9 Νοεμ­βρί­ου έως και τις 14 Δεκεμ­βρί­ου 2019.

Το Μου­σείο προ­σκα­λεί τους επι­σκέ­πτες του σε έναν περί­πα­το γνώ­σης για το άγαλ­μα της Αθη­νάς Παρ­θέ­νου, ειδι­κό­τε­ρα για τα υλι­κά και τις τεχνι­κές κατα­σκευ­ής του, για τους μύθους και τις αλλη­γο­ρί­ες του, για την ακτι­νο­βο­λία του και τις περι­πέ­τειές του. Οι παρου­σιά­σεις — διάρ­κειας 50 λεπτών — θα πραγ­μα­το­ποιού­νται κάθε Σάβ­βα­το από τις 9/11 έως και τις 14/12, στα ελλη­νι­κά στις 13:00 και στα αγγλι­κά στις 11:00. Οι εγγρα­φές γίνο­νται τις ημέ­ρες των παρου­σιά­σε­ων στο Γρα­φείο Πλη­ρο­φο­ριών του Μου­σεί­ου, μισή ώρα νωρί­τε­ρα από την ώρα έναρ­ξης της παρου­σί­α­σης. Σε κάθε παρου­σί­α­ση θα συμ­με­τέ­χουν έως 30 επι­σκέ­πτες, ενώ θα τηρεί­ται σει­ρά προ­τε­ραιό­τη­τας. Απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση η έκδο­ση του εισι­τη­ρί­ου γενι­κής εισό­δου (5 ευρώ).

Λίγα λόγια για το χαμένο άγαλμα

Το λατρευ­τι­κό άγαλ­μα που στή­θη­κε εντός του Παρ­θε­νώ­να, έργο του περί­φη­μου γλύ­πτη Φει­δία, είχε ύψος γύρω στα 12 μέτρα.

Τα γυμνά μέρη του σώμα­τος της θεάς ήταν καμω­μέ­να από ελε­φα­ντό­δο­ντο, το δε ένδυ­μά της από χρυ­σό. Η θεά παρι­στά­νε­ται σε όρθια στά­ση, στραμ­μέ­νη προς την ανα­το­λι­κή θύρα του Παρ­θε­νώ­να, φορώ­ντας δωρι­κό πέπλο με μακρύ από­πτυγ­μα ζωσμέ­νο με φίδι. Το στή­θος της καλύ­πτει η αιγί­δα με το γορ­γό­νειο, όπου συνα­ντά­με και πάλι φίδια. Το κρά­νος της έχει τρι­πλό λοφίο, του οποί­ου το μεσαίο τμή­μα απο­λή­γει σε Σφίγ­γα και στα δύο πλαϊ­νά σε μορ­φές φτε­ρω­τών αλό­γων (πήγα­σοι). Στο δεξιό της χέρι, που στη­ρι­ζό­ταν είτε στο ιερό της φίδι είτε σε κίο­να, κρα­τά­ει φτε­ρω­τή Νίκη. Με το αρι­στε­ρό της κρα­τά δόρυ και στη­ρί­ζει την άντυ­γα της ασπί­δας της, που φέρει ως επί­ση­μα γορ­γό­νειο, ενώ φίδι, ο Ερι­χθό­νιος, περιε­λίσ­σε­ται στο εσω­τε­ρι­κό τμή­μα της. Το εσω­τε­ρι­κό της ασπί­δας δια­κο­σμού­σε ανά­γλυ­φη ή ζωγρα­φι­κή (πάνω σε δέρ­μα) παρά­στα­ση Γιγα­ντο­μα­χί­ας (σύγκρου­ση θεών και Γιγά­ντων), στο δε εξω­τε­ρι­κό της απει­κο­νι­ζό­ταν επί­σης σε ανά­γλυ­φο Αμα­ζο­νο­μα­χία (αγώ­νας των Αθη­ναί­ων ενα­ντί­ον των Αμαζόνων).

Σύμ­φω­να με την παρά­δο­ση, το άγαλ­μα πατού­σε σε μνη­μεια­κή βάση ύψους 1,20 μ., την οποία κοσμού­σε περι­με­τρι­κά ανά­γλυ­φη απει­κό­νι­ση του μύθου της γέν­νη­σης της Παν­δώ­ρας. Τέλος, τα τυρ­ρη­νι­κά σαν­δά­λια της θεάς έφε­ραν παρά­στα­ση Κενταυ­ρο­μα­χί­ας (μάχη μετα­ξύ Λαπί­θων και Κενταύ­ρων). Μπρο­στά από το άγαλ­μα υπήρ­χε δεξα­με­νή νερού για τη δια­τή­ρη­ση της υγρα­σί­ας του ελεφαντόδοντου.

(Πηγή πλη­ρο­φο­ριών: Εθνι­κό Ίδρυ­μα Ερευνών)

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο